Uitgeweken Izegemnaar Tijs Vandenbroucke stond mee aan de wieg Tomorrowland

Uitgeweken Izegemnaar Tijs Vandenbroucke stamt uit een bekende Izegemse familie. Zijn geboortestad liet hij al snel achter zich en ondertussen maakte hij het waar in de eventsector. En zelfs in deze barre tijden durft hij een bedrijf op te starten.

Geboren en getogen in Izegem, maar net zoals zoveel West-Vlamingen belandde je in Gent. Hoe gebeurde dat?

“Ik ben direct na mijn studies als jonge knaap gestart in het toen net geopende wegrestaurant langs de A17 (vandaag E403), vlakbij mijn ouderlijk huis op de grens van Izegem en Sint-Eloois-Winkel. Ik kreeg er na mijn vakantiejob in juli een vaste baan aangeboden en twijfelde niet, studeren was niet mijn ding gebleken, ik was eerder een ‘doener’. Binnen de Carestel groep kreeg ik snel groeikansen en verhuisde van vestiging naar Wetteren en daarna ook binnen die groep als Assistant Manager Catering op Flanders Expo en dan F&B Manager in Vorst Nationaal. Gent was perfect gelegen voor het werk, en de liefde heeft me daar gehouden, mijn toenmalige vrouw Katrien was ook een West-Vlaamse (Nieuwpoort) die ook in Gent was blijven plakken na haar hogeschool studies en daar ook werkte. In 2004 werd ik zelfstandige en leerde ik de broers Beers kennen die toen net een evenementenbedrijf waren gestart (ID&T). Ik stond samen met twee andere gedreven kerels mee aan de wieg van het succesverhaal dat Tomorrowland toch wereldwijd is geworden. In 2005 organiseerden we de eerste editie en ik ben er bijna 15 jaar heel nauw bij betrokken geweest en ben daar eigenlijk best wel trots op. Uiteindelijk was de combinatie van gezin, het vele reizen voor Tomorrowland naar USA en Brazilië en de eigen bedrijven en events die ik toen al had opgestart niet meer te combineren en heb ik met wat hartpijn het bedrijf achter Tomorrowland vaarwel gezegd om me 100 procent op mijn eigen activiteiten te concentreren.”

“De notaris vroeg bij de oprichting van ons nieuw bedrijf of we wel zeker waren…”

Je hebt een eigen bedrijf Nasty Mondays: wat doen jullie precies?

“Nasty Mondays zorgt ook voor mij voor soms voor lastige maandagen, want dit bedrijf organiseert op jaarbasis meer dan 50 publieke events voor minstens 1.000 bezoekers, meestal in het weekend. We hebben meerdere actieve merken in verschillende muziekstijlen zoals Kozzmozz (techno), Age of Love (retro), Poplife (pop, dance), Funky Fabric (80, 90’ies), Star Warz (drum ‘n bass), Hindu Nights (britpop, indie),… Daarnaast ben ik mede-zaakvoerder van First In Line, dat diensten en personeel op projectbasis levert aan grotere evenementen zoals Graspop, Werchter en Pukkelpop. Ik ben ook mede-organisator van Voltage Festival in Zwevegem en mede-uitbater van Radar in Lokeren (vroegere Cherry Moon). Ik ben tevens uitbater van het Moose bar concept in Kortrijk, Gent en Aalst. En drie jaar geleden met een paar andere (ook West-Vlaamse) ondernemers mee aan het roer gestaan van The Ark, maar die boot vaart momenteel niet meer. Stilzitten is iets wat ik niet zo goed kan.”

Hoe zwaar hakt de coronacrisis in op jullie activiteiten?

“Heel zwaar, de volledige sector van evenementen is aan het doodbloeden momenteel, we zijn al eerste gesloten en gaan ook als laatste weer zaken mogen organiseren, vrees ik. Er is regelmatig overleg binnen zowel de festivalfederatie waar ik bestuurslid ben, evenals bij Horeca Vlaanderen. Er zijn werkgroepen die exit-strategieën hebben uitgewerkt en voorgesteld aan de expertengroep. Maar er gaan veel bedrijven sneuvelen als de overheid niet specifiek voor horeca en evenementen met meer over de brug komt dan de huidige maatregelen. In mijn bedrijven staat iedereen nu op tijdelijke werkloosheid, maar veel kosten lopen natuurlijk gewoon door en aan de inkomstenzijde is het eenvoudig: nul euro.”

Je was ook mee organisator van Cirque Magique in Ledegem: komt er ooit nog een nieuwe editie?

“Misschien een geluk bij een ongeluk dat we net voor het uitbreken van de crisis zelf hadden beslist in 2020 een break te nemen, maar ik sluit zeker niet uit dat we in 2021 er opnieuw staan. Vraag zal zijn of we dan kunnen verzekerd geraken, want de financiële risico’s die je als festivalorganisator neemt, zijn vandaag de dag hallucinant. Mensen denken soms dat als er een paar duizend mensen een ticket kopen en iets consumeren, de organisator met een paar bakwagens geld naar huis gaat. De realiteit is in heel ons land helemaal anders. Deze crisis zal vrees ik voor velen de doodsteek betekenen.”

Met twee andere ondernemers bedacht je een concept waarbij bij grote groepen mensen de handen kunnen ontsmet worden. Van waar dat idee en slaat het ondertussen ook aan?

“We zaten met een bedrijf dat een grote database met medewerkers heeft die werkloos thuis zaten. We waren net ook een samenwerking aangegaan met een Portugees bedrijf, wereldwijd gespecialiseerd in mobiele toestellen om dranken in stadions en op evenementen aan te bieden. Na wat denkwerk bleek het betrekkelijk eenvoudig die toestellen om te bouwen naar ontsmettingsalcoholverdelers. We kunnen maar liefst 4.000 personen of grote oppervlaktes met één rugzak ontsmettingsalcohol bedienen en tot 1.200 personen per uur per medewerker. In volle coronatijd hebben ik dan met twee andere ondernemers (Ellen Rigaux uit Zottegem en Christophe Barbé uit Dilbeek) een nieuw bedrijf, 2EAST Benelux opgericht. De notaris vroeg bij de oprichting ervan of we wel zeker waren. (lacht). Toen we het lanceerden, zat de mailbox snel vol met interesse vanuit steden met winkelstraten, universiteiten (want binnenkort examens), festivals en voetbalstadions. De eerste medewerkers zijn nu opgestart en aan het werk en we hopen komende maanden volop te kunnen helpen om Covid-19 te kunnen bestrijden.”

Je stamt uit een geëngageerd nest, je ouders ijverden altijd voor het milieu en zetten zich ook politiek in. Zit dat ook in jouw genen?

“Ik ben minder fanatiek op politiek vlak, maar je krijgt natuurlijk wel die goede normen en waarden mee. Het zijn soms wel luidruchtige en geanimeerde discussies aan de familietafel. Een buitenstaander zou durven denken dat we ruzie aan het maken zijn maar dat is niet zo. Ik respecteer absoluut het maatschappelijk engagement van mijn ouders maar ik zie mezelf wat gematigder. Ik hou in elk geval niet van extremen in de politiek. Ik zoek iets meer de nuance op, maar ben van nature wel kritisch ingesteld. Als ondernemer en festivalorganisator probeer ik trouwens al jaren een goed evenwicht te vinden tussen economische belangen, duurzaamheid en ecologie.”

Opgroeien tussen drie zussen: wat doet dat met een jongeman?

“Dat zou je beter aan mijn zussen vragen. Maar als Roosmarijn nu weer begint over die snee van toen ze acht jaar was en ik met een stok op haar hoofd had geslagen… Dat was een ongelukje en niet expres.” (lacht)

Kom je nog wel eens in Izegem en zo ja, waar?

“Ik kom regelmatig nog eens op bezoek naar mijn ouders en mijn oudste zus die er nog wonen. Voor de coronacrisis ben ik nog eens lekker gaan eten in La Durée, maar op café zal je me niet snel meer vinden. Ik heb er genoeg uren al werkend gesleten tot mijn 20ste. Ik heb veel in Feestzaal Ruytershove bij Bart en Karolien gewerkt en ook een aantal jaren bij Dominiek in het toenmalige Belle Epoque en de eerste jaren van het 25ste uur bij Hoppie.”