Patricia Adriaens is de Krak van Brugge: “Het is makkelijker hulp te bieden dan te vragen”

Patricia Adriaens met haar collega’s bij Fibrona. “Mijn sociaal engagement zie ik als mijn morele plicht.” © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

“Ik haal energie uit vrijwilligerswerk. Het is makkelijker hulp te bieden dan te vragen”, zegt Patricia Adriaens, die door onze lezers verkozen werd tot Krak van Brugge.

Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2022

“Ik ben blij dat ik mij kan inzetten voor kwetsbare mensen, want ik besef dat je snel aan de andere kant van de samenleving staat”, bekent de Brugse Patricia Adriaens (56), medezaakvoerder van het Oostkampse bedrijf Fribona, dat diepvriesmaaltijden produceert en verkoopt aan zorginstellingen, scholen en bedrijfskantines.

Morele plicht

“Mijn sociaal engagement ik zie het als mijn morele plicht dank ik aan de scouts Kerlinga tijdens mijn jeugd. Die jeugdbeweging heeft mij gevormd. Wellicht zit het ook in de genen, want mijn moeder was vrijwilliger bij Teledienst. Mijn ogen zijn opengegaan, toen ik op mijn zeventiende hielp in een instelling voor mensen met een zware beperking.”

“Toen ik in 2007 bestuurslid was van de ondernemersgroep Etion, kregen wij een rondleiding in het maatwerkbedrijf Mariasteen in Gits, dat aan meer dan duizend mensen werk op maat biedt. Men vroeg mij of ik mij wou engageren voor die vzw. Tegelijkertijd werd ik lid van de raad van bestuur van Dominiek Savio, waar zorg en onderwijs aangeboden worden aan mensen met een fysieke beperking. Beide vzw’s vormen de groep Gidts.”

Haar sociale bewogenheid bracht Patricia in de Brugse gevangenis, waar ze voor het project ‘Tralies uit de weg’ zes avonden lang gesprekken had met gedetineerden. “Die ontmoetingen hebben mij als mens verrijkt. Je ziet de mens achter de gevangene en leert dat elk van ons tijdens zijn leven wel eens de pedalen kan verliezen.”

Gefailleerden

“Wat ik nooit meer zal vergeten, is het moment dat een gedetineerde mij letterlijk zei: ik voel mij een wrak, je kunt mij vergelijken met een autokerkhof. Waarop de begeleidster hem moed insprak: aan elk wrak is er nog iets goed, een lampje dat nog kan branden, een motor die nog kan starten. Bij jou zitten er ook goede dingen. Die gevangene fleurde op door die woorden….”

Patricia Adriaens is lid van businessclub De Hanze en van Etion. Via het Streekfonds West-Vlaanderen legt ze bruggen met kansarmen. Maar ze is ook rechter in handelszaken in Brugge. “Dat maakt ook deel uit van mijn maatschappelijk engagement, ik begeleid gefailleerden. Het zijn geen makkelijke gesprekken, zeker als het om persoonlijke faillissementen gaat. Die personen zijn hun hebben en houden kwijt.”

Open Balie

Al tien jaar zet zij zich in voor de Open Balie Brugge, een initiatief van de oud-gevangenisaalmoezenier Toon Vandeputte. “We zijn een open huis in de Venkelstraat, waar kansarmen op zaterdag en tijdens de zomervakantie een maaltijd kunnen krijgen voor 1 euro en een voedselpakket meekrijgen. Een twaalftal vrijwilligers kookt er jaarlijks meer dan 3.000 maaltijden met ingrediënten die we via het Brugs voedselplatform Flavour krijgen. We vullen de gaten van de bestaande initiatieven rond armoede. In de weekends kunnen daklozen, kansarmen en eenzame mensen nergens naartoe, omdat andere organisaties gesloten zijn”, besluit Patricia.

Patricia Adriaens

Privé

Geboren op 24 september 1966 in Brugge. Dochter van Nicole Vanhonsebrouck en Omer Adriaens, die in 1960 het diepvriesbedrijf Fribona op de Vrijdagmarkt oprichtten. Heeft twee zussen: Marijke en Ann.

Loopbaan

Doorliep haar humaniora in het Hemelsdaelelyceum. Master in de handels- en financiële wetenschappen aan de KU Brussel. Sinds 1989 actief bij Fribona, waar ze samen met haar zus Marijke zaakvoerder is. Met neven Laurens en Thomas staat de derde generatie mee aan het roer van Fribona, dat in 1966 naar Oostkamp verhuisde.

Vrije tijd

Bestuurslid van sociaal geëngageerde verenigingen als Groep Gidts, Open Balie, Streekfonds West-Vlaanderen en het Fonds Dr. Daniël De Coninck.

Drie vragen

Heb je campagne gevoerd voor de krak?

“Ja, ik heb mijn sociale media gebruikt om de mensen in mijn netwerk aan te sporen voor mij te stemmen. Niet voor mezelf, de Krak is een manier om het vrijwilligerswerk in de kijker te plaatsen. Vrijwilligerswerk is dé perfecte oplossing tegen verzuring, het verzacht de maatschappij en geeft je energie.”

Hebben verenigingen het moeilijk om vrijwilligers te vinden?

“Je moet je vrijwilligers soigneren. Ik denk dat vooral de verenigingen die tijdens de pandemie hun werking stil moesten leggen, op dat vlak problemen hebben. Met Open Balie hebben we doorgewerkt. Ik herinner mij de start van corona bij ons, op vrijdag 13 maart 2020. Alles ging potdicht. We hebben toen diepvriesmaaltijden bedeeld en vier microgolfovens in het Meersenhuis geïnstalleerd voor daklozen.”

Wat verwacht u van 2023?

“Ik zie vier maatschappelijke zorgen: de kloof die de digitalisering veroorzaakt, de groeiende vereenzaming, de toenemende kloof tussen rijk en arm waaraan onze index niks verhelpt en het stimuleren van vrijwilligerswerk.”