Opvallend: schooljaar begint week vroeger voor Lotte (10) die in Komen les volgt: “Ideale manier om Frans te leren”

Lotte samen met mama Lies op de speelplaats van haar nieuwe school. © CMW
Christophe Maertens
Christophe Maertens Medewerker KW

In tegenstelling tot haar broer en zus start voor Lotte Derycke (10) uit Vlamertinge het schooljaar vandaag, maandag, al. Het meisje begint haar zesde leerjaar immers niet meer in het dorp waar ze woont, maar wel in het Waalse Komen. Zowel voor Lotte als voor haar ouders zal het een aanpassing zijn, want de schoolvakanties lopen verschillend in Vlaanderen en Wallonië.

Door de onderwijshervorming in Wallonië duurt de schoolvakantie in het zuiden van ons land slechts zeven weken in plaats van acht. De enkele West-Vlaamse kinderen die in het Franse landsgedeelte schoollopen werden dus vandaag (maandag, red.) al op de schoolbanken verwacht, terwijl dat voor hun leeftijdsgenoten in Vlaanderen pas vrijdag het geval is.

Iemand die deze ochtend al met pak en zak vanuit Vlamertinge bij Ieper naar Komen trok, is Lotte Derycke, dochter van Lies Sampers (41), de boerin van het jaar. Haar zesde leerjaar volgt Lotte aan het Institut Saint-Henri, waar zowel een lagere, een middelbare school en een internaat is gevestigd.

Frans leren

“Mama vertelde me vaak dat ze als jong meisje graag naar een Waalse school was getrokken om haar Frans te leren, maar ze mocht dat niet van haar ouders”, vertelt Lotte. “Het leek eens fijn om dat zelf te doen en daarom stelde ik het voor aan mama en papa. Mijn oudere zus ziet dat niet zitten, maar ik ga ervoor. Het is de ideale manier om Frans te leren.”

Een gevolg is wel dat Lotte niet dagelijks meer naar huis kan en dus voor het eerst ook op internaat moet. “Ach, ik ben al vaker op kamp geweest. Dat is niet echt hetzelfde, maar toch. Hier op school ken ik echter nog niemand, maar ik denk dat ik wel snel nieuwe vriendjes zal leren kennen. Het is fijn dat de vakanties van mijn broer en mijn zus niet op hetzelfde tijdstip vallen als van mij. Ik kan dan als ik thuis ben nog eens meegaan naar mijn oude school, om mijn oude klasgenoten nog terug te zien.”

“Lotte kan eventueel volgend jaar ook haar middelbaar beginnen in Komen, maar we zien eerst hoe het loopt”, zegt mama Lies. “Ik ben wel blij dat mijn dochter de keuze voor Komen maakte. We laten onze kinderen vrij uiteraard, als ze het niet zien zitten om in Wallonië school te lopen, dan hoeven ze dat niet te doen. Voor Lotte is dat nu wel het geval. Ze nam de beslissing nadat we vorige paasvakantie een bezoek brachten aan de school.”

Verdeelde aandacht

Dat de schoolvakanties tussen Vlaanderen en Wallonië nu niet meer op hetzelfde tijdstip vallen, is voor Lies geen probleem. “Met drie thuis kan het wel druk zijn bij ons op de boerderij. Nu gaan we de aandacht voor de kinderen wat meer kunnen spreiden. Weet je wat ook interessant is, ze gaan hier wekelijks zwemmen, wat in Vlamertinge het geval niet meer was. Op die manier zal ze ook haar zwemmen verbeteren.”

Vorig jaar zat Lotte nog op de schoolbanken in de Vrije School Vlamertinge (Vlam). “Er zijn leerkrachten die het spijtig vinden dat Lotte vertrekt, maar wel fijn is dat we vanmorgen nog een berichtje kregen van juffrouw Isabelle die Lotte gelukwenste.”

“De eerste weken is het soms wat moeilijk, maar ze pikken de taal vlug op en na enkele maanden volgen ze de les zoals iedereen hier”

Leerkracht Alicia Deridder geeft al drie jaar in de lagere afdeling Institut Saint-Henri in Komen en spreekt zelf goed Nederlands. “Ik heb al elk jaar Vlaamse leerlingen in mijn klas gehad en dat verloopt telkens heel goed. De eerste weken is het soms wat moeilijk, maar ze pikken de taal vlug op en na enkele maanden volgen ze de les zoals iedereen hier. We zijn er natuurlijk ook om hen te helpen en te ondersteunen. Tegen de tijd dat ze vertrekken hoor je het verschil nog amper. Trouwens, de Vlaamse leerlingen moeten zich goed concentreren op de taal en zijn daardoor heel aandachtig in de klas, wat meteen een pluspunt is voor de andere vakken.”

Bij het afscheid nemen van mama, moest Lotte toch een traantje laten en ook Lies kreeg het even moeilijk. Even later, bij het binnengaan van de klas, bleek dat echter al vergeten en kon het schooljaar voor het meisje uit Vlamertinge van start gaan.