Music Show Scotland houdt voor derde keer halt in Antwerps Sportpaleis

Op zaterdagavond 18 november staat Music Show Scotland voor de derde keer op het podium van het Antwerpse Sportpaleis. Deze shows in ons land winnen aan populariteit, want dit jaar zijn er maar liefst 10.000 tickets verkocht. Er zijn nog een beperkt aantal tickets beschikbaar, maar dan moet je wel snel zijn.

Op 20 januari 2018 staat het gezelschap voor de eerste keer in Vorst-Nationaal, waar de belangstelling van Franstalig België groot is. Heel wat Franstalige Brusselaars en Walen willen de Music Show Scotland meemaken in Vorst. Het gezelschap schrijft daar straks geschiedenis en voor wie er in Antwerpen niet kan bij zijn, is dat een mooie herkansing.

Het is ons helaas niet gelukt om stand-up comedian Nigel Williams te fotograferen in een Schotse kilt, toen hij backstage de Music Show Scotland bezocht in het Duitse Krefeld. “Hans Beerten, oprichter en bedenker van de show, nodigde mij uit om als Britse Belg kennis te komen maken met zijn internationale muziekshow die draait om de Schotse cultuur. Met enig voorbehoud ging ik kijken, maar eenmaal backstage was ik gecharmeerd door de warme, familiale sfeer die er hangt bij de meer dan 300 vrijwilligers”, zegt Nigel. “Mensen die in hun vrije tijd genieten van samen muziek te maken, te tapdansen, doedelzak te spelen of een ander instrument. Ongelooflijk hoe straf dit verhaal in elkaar zit. Ik had ogen te kort. Ik ben nog altijd onder de indruk, maar ik begrijp heel goed waarom duizenden mensen komen kijken naar de shows en waarom de stadions en arena’s vol lopen voor dit warme, charmante gezelschap.” Ook wij waren onder de indruk van de familie Beerten toen we een bezoek brachten aan hun imposante locatie in Berkulo in Nederland.

Hoe begon het allemaal voor jullie?

Hans: “Pas tien jaar geleden is het begonnen en het was toen helemaal niet de bedoeling om er een grote show van te maken. De combinatie van doedelzakmuziek met een orkest is heel bijzonder. Er zijn in Schotland heel wat bands die daar goed in zijn en die muziek trok ons ook hard aan. Het grootste probleem echter was dat we nergens live die muziek konden gaan beluisteren en visueel bewonderen. Toen zijn we daarmee begonnen. Op ons eigen terrein hebben we met het orkest en koor een eerste buitenconcert gehouden. Eén nadeel: toen we begonnen, begon het net te regenen en een groot deel van ons materiaal kan niet tegen de regen. Er kwamen toch 1.200 mensen op af. Dat is veel. Toen besloten we van het nog eens te doen, maar niet meer in openlucht. In december 2007 deden we ons eerste binnenconcert en ook dat viel mee. Toen zetten we een eerste stap naar de Music Show Scotland. Een eerste optreden was terug succesvol. We zagen er nog meer inzitten, bleven maar ontwikkelen en nieuwe technieken uitproberen.”

“We wilden eens in Ahoy in Nederland spelen. We belden op, huurden de zaal en het lukte. We spelen maar één keer per maand, want we werken met slechts enkele professionals en de rest zijn amateurs. We spelen in vijf landen: Zwitserland, Denemarken, Duitsland, Nederland en België. Overal waar we optreden, is het een groot succes omwille van onze aparte aanpak. Iedere woensdag is er hier repetitie met een semiprofessioneel orkest. Er zitten vijf nationaliteiten bij ons. Er zitten ook twee bands uit België bij ons gezelschap, namelijk uit Antwerpen en Turnhout. In andere landen werken we ook met vaste clubs en bands. De Schotten die met ons meespelen zijn vooral militairen.”

Speel je al lang muziek?

Hans: “Vanaf mijn zes jaar speel ik muziek. Ik had al zoveel gezien, ik wilde een nieuwe uitdaging zoeken. Met enkele vrienden sloten we op zondag een weddenschap af. We gingen binnen één jaar een payband oprichten. En dat is ook zo gebeurd.”

Music Show Scotland reist nu met heel veel mensen naar de optredens.

Hans: “Gaan we één keer per maand optreden, dan zijn we met 300 mensen onderweg. We hebben onze eigen regie, bouwploeg, cameraploeg voor de liveregistratie,… We hebben daarin veel geïnvesteerd. We beschikken ook over een eigen regiestation. Kortom, wij brengen alles zelf mee. Wat komende zaterdag het Antwerpse Sportpaleis moet doen, is enkel de deur openen en het licht aansteken.” (lacht)

Zelfs het imposante decor – een kasteel – brengen jullie mee.

Hans: “Schotland is bekend om zijn bergen, maar ook om zijn kastelen. We bouwden een levensgroot kasteel na. In een zestal uur bouwen we ons kasteel op. Recent hebben we het nog meer afgewerkt met grachten en torens.”

Wie maakt dat allemaal?

Hans: “Mijn gezinsleden zijn allemaal bezig met dit project. Ik ben de muzikale leider. De kinderen zijn ook actief in de muziek (drummer, zangeres, danser). We hebben ook een eigen kookgedeelte mee. Mijn vrouw speelt klarinet, maar helpt ook in de keuken. Onze spelers slapen altijd in hotels. Onze bouwploeg blijft altijd op de locatie, want ze moeten soms de hele nacht doorwerken. We streven ernaar dat het gezellig blijft. Is het niet meer gezellig, dan komen de vrijwilligers niet meer meehelpen en moeten we alles zelf doen. Onze vrijwilligers komen fluitend binnen, maar ze moeten ook op dezelfde manier naar buiten gaan. Ons plezier en onze glimlach slaan ook aan bij het publiek.”

Waar Music Show Scotland ook komt, overal blijft de verkoop stijgen. De reden van jullie succes?

Hans: “Ons enthousiasme geven we door aan ons publiek. We hebben een heel goede interactie met het publiek. In welk land we ook spelen, de reactie is overal hetzelfde. Onze muziek is eveneens mooi, het pakt de mensen.”

Is Music Show Scotland vooral succesvol omdat ze maar één keer per maand ergens optreden?

Hans: “Eén keer per maand is inderdaad niet veel, maar overal waar we komen – ook al is het onze vijftigste keer – het blijft uitverkocht. Er komen veel vaste bezoekers af, die dan weer andere mensen meebrengen. Het is precies een kettingreactie.”

Werken jullie ieder jaar rond een bepaald thema?

Hans: “Het thema blijft altijd hetzelfde, maar natuurlijk veranderen de liedjes. Bepaalde nummers blijven wel meedraaien in iedere show, maar we zorgen altijd voor een herwerking. Iedere show is dus ook een andere show.”

Mag ik zeggen dat Music Show Scotland een uniek project is? Of worden jullie ook gekopieerd?

Hans: “We zijn inderdaad uniek. We zijn de enige die dat doen in deze vorm. Er zijn er wel een aantal die het doen in theatervorm, maar dus op een kleinere schaal.”

We zijn hier te gast op jullie terrein in Nederland. Er staat vooraan een grote elektrische poort. Is dat om de vele fans op afstand te houden? Zijn er fans die jullie hier komen opzoeken?

Hans: “Neen, helemaal niet. We krijgen wel veel fanmail via onder andere Facebook. Veel mensen maken één weekend vrij om naar één van onze concerten te komen. Sommigen nemen zelfs het vliegtuig en boeken dus ook een hotel.”

Is Music Show Scotland jullie hoofdberoep?

Hans: “Vroeger verdienden we onze boterham met caravanstalling, reparaties… Nu zijn we voltijds met muziek en met onze optredens bezig.”

In tijden van sociale media krijgen jullie toch veel vrijwilligers bij elkaar. Dit lijkt me niet evident of toch?

Hans: “Dat vinden wij ook altijd een enorme prestatie. We zeggen ook niet dat het onze show is, we doen het samen én met elkaar. Iedereen is trots met zijn inbreng van de show.”

Iedereen heeft ook een andere mening. Met 300 mensen samenwerken, is niet evident. Hoe los je de brandjes op?

Hans: “We luisteren naar iedereen. Wie voorstellen heeft, mag die ook formuleren maar die moeten wel passen binnen het concept van onze show.”

Je nam al jarenlang enorme risico’s door zoveel te investeren in dat project. Hoeveel slapeloze nachten hield je er al aan over?

Hans: “Niet één! Ik doe het immers niet alleen, hé. Ik ben wel eindverantwoordelijke, maar ik heb een grote vriendengroep die elk apart instaat voor een deel van de show. We zorgen ook dat iedereen over het materiaal beschikt waarover hij moet beschikken. Onze band is sterk. En binnen onze vereniging zijn er ook heel wat relaties ontstaan, ook met buitenlandse mensen.”

Is er een groot leeftijdsverschil tussen de medewerkers?

Hans: “De bouwploeg bestaat uit vooral oudere mensen, gepensioneerden die geen dagtaak meer hebben. Er zitten ook danseressen bij van 12-13 jaar.”

Iedere show bestaat uit verschillende verenigingen, maar is er een uniform, eenzelfde kilt aanwezig?

Hans: “Er bestaan twee kleuren, een groene en een rode. Dit noemen we een tartan. Er zijn een paar tartans beschermd, die mag je niet zomaar dragen. Daarvoor moet je toestemming krijgen van de familie. Eén band kiest voor één tartan. Zo’n uniform kost gemakkelijk 2.500 euro. De clan Beerten heeft nog geen tartan. Wij zijn geen Schotten, wel Nederlanders.”

Schotland is dus niet enkel whisky?

Hans: “In onze vereniging zitten er wel veel whiskyliefhebbers. Je hebt gewone Schotse muziek, maar ook folk, pubmuziek zoals sommigen zeggen. Wij beschikken ook over een band die folkmuziek speelt.”

Jullie leven als échte Nederlanders, terwijl jullie leven volledig draait rond Schotland.

Hans: “We leven natuurlijk als Nederlanders. Ik vind het leuk wat we doen. Na iedere show rij ik zelf met de dubbeldekker terug naar Nederland.”

Gaat Music Show Scotland grenzen verleggen in het Antwerpse Sportpaleis?

Hans: “We doen onze show, zoals gewoonlijk. Deze keer gaan we ook eens naar het Franstalige gedeelte. Ik had nooit gedacht dat er zo’n rivaliteit bestond in België. Voor mij maakt het niet uit in welk gedeelte van het land we optreden. Het is de beleving van de muziek die telt. Bij ons wordt er in de show voor een groot deel Engels gesproken, maar in Vorst-Nationaal zal het wellicht Frans worden met Engelstalige liedjes.”

In Frankrijk hebben jullie al veel succes. In Groot-Brittannië is de doedelzak ook al goed gekend, maar hier minder. Juist?

Hans: “De doedelzak komt oorspronkelijk uit Afghanistan en India. De Schotten hebben tijdens het stropen een doedelzak meegenomen naar Schotland. Ze hebben er hun eigen variant van gemaakt en daar zijn ze heel trots op. Schotland ligt dicht bij Groot-Brittannië en daarmee is ook de cultuur blijven hangen. Overal waar de Schotten tijdens de oorlog waren, lieten ze doedelzakken achter.”

Vinden Schotten dat leuk dat Nederlanders hun muziek brengen tijdens grootse shows?

Hans: “Het rare is dat de Schotten ons niet echt kennen en we spelen inderdaad hun muziek. Maar spelen we in Schotland, dan zorgen we ervoor dat er ook Schotse muzikanten meespelen. We hadden ook al verschillende keren Schotse paybands die kwamen meespelen op andere shows. We vergeten Schotland helemaal niet. Wat telt is het geheel, niet ik die vooraan sta, want ook ik kan vervangen worden. Maar kijk naar André Rieu, ook een Nederlander en die brengt Oostenrijkse muziek. Ik ben eveneens een Nederlander en ik breng Schotse muziek.”

Heb je nog ambities?

Hans: “Wij willen de show nog verder ontwikkelen. We hebben al concrete afspraken gemaakt om op te treden over zee, misschien Amerika of Azië. We kunnen er echter niet zomaar naartoe gaan, want het is een hele verhuis.”

Jullie publiek wordt groter én groter. Hoe zie je dat nog verder evolueren?

Hans: “Wie één keer afkwam in een land naar een optreden, maakt zoveel reclame en brengt altijd andere mensen mee. Besluit: een andere show is terug heel vlug uitverkocht.”

Ook al zijn jullie tien jaar bezig. Toch is jullie show een hele belevenis.

Hans: “Inderdaad, we beginnen spannend. Naargelang de show evolueert, krijgen de mensen kippenvel. Ooit kwam een vrouw zeggen dat ze de hele avond niets zag, omdat het zo ontroerend was waardoor ze de hele avond had zitten huilen. Ja, daarvoor doen we het. We willen een bepaalde emotie opwekken bij de mensen. Onze show duurt drie uur, met een pauze. Sommige fans zitten al anderhalf uur vroeger te wachten tot we beginnen.”

Veel Vlaamse artiesten dromen van het Antwerpse Sportpaleis. Jullie staan daar nu voor de derde keer. Een speciale zaal?

Hans: “Ons allereerste optreden deden we voor 600 mensen. Nu vullen we enkel nog grote zalen. Van Ahoy tot inderdaad het Antwerps Sportpaleis. Wat we nu meemaken is formidabel en iedere keer blijven we streven naar perfectie, naar momenten waarvan de bezoekers kippenvel krijgen omdat het zo pakkend, zo mooi, zo ontroerend is. In welke zaal dat ook is, dat is om het even. We doen altijd ons uiterste best om de mensen met een heel goed gevoel naar huis te sturen.”

Hier vindt u ook nog enkele filmpjes over de Music Show Scotland.