Met het panorama van de drie torens van Ieper duiken we in deelgemeente Zillebeke het bos in. Het groengebied van liefst 250 hectare is om in te verdwalen. De Palingbeekwandelroute leidt ons langs poelen en boomgaarden, door bossen, graslanden en speelweiden, en tot bij de restanten van het oorlogsverleden in de Westhoek.
West-Vlaanderen en Limburg zijn dé wandelprovincies bij uitstek. Maar waar wandel je nu het best? Marij Wyers en Talitha Dehaene zochten het uit. Zij wandelden langs de Palingbeekroute en in Connecterra.
Dit artikel maakt deel uit van een uniek samenwerkingsproject tussen De Krant van West-Vlaanderen en Het Belang van Limburg.
De Palingbeekroute slingert door een oorlogslandschap. Bommen en mijnen sloegen hier diepe kraters. Net als de loopgraven en bunkers hebben ze dit gebied vorm gegeven. Om de strategische hoogte van de Hill 60, een heuvel die ontstond door gronden uit de nabijgelegen spoorwegsleuf, werd hardnekkig gevochten.
Infoborden met oude foto’s en schetsen helderen de geschiedenis op. Metalen platen doorsnijden het wandelpad om te duiden wanneer we de frontlinie van de Duitsers en even verderop die van de geallieerden oversteken. De slachtoffers van deze verbeten strijd rusten op de oorlogskerkhoven in het groen.
Limburgse kunst
Het beboste gebied met loofbomen brengt licht en weidse uitzichten in de open vlaktes. Op zo’n stuk Niemandsland van de frontzone rond Ieper confronteert het grote gebarsten oerei van de Limburgse kunstenaar Koen Vanmechelen u met de massa terracottabeeldjes die de slachtoffers in Groote Oorlog eren.
Oorspronkelijk bestond de landschapsinstallatie ComingWorldRememberMe uit 600.000 beeldjes, maar door een stormloop op gratis beeldjes rest nu nog een light-versie. Op de route kruis je nog een tweede werk van de kunstenaar.
Oude Vaart
De diepgelegen gracht, met momenten een echte vaart, weerspiegelt de oase van groen. Ook dit water kent een bewogen geschiedenis van mislukkingen. Het moest een kanaal worden van Ieper tot Komen. Ze zijn eraan begonnen in 1864. Waar het overal fout liep, staat een infobord.
Die vreselijke Eerste Wereldoorlog blijkt hier ook de droom van een kanaal finaal aan flarden te hebben geschoten. Wat er nog van die Oude Vaart rest, blijft een meerwaarde voor het wandelgebied. Je zou bijna vergeten te zeggen dat het hier echt wel mooi wandelen is. Vergeet tussen de vele infoborden vooral niet te genieten van vijvertjes met lelies en de wilde bloemenpracht.
Nieuwe energie
Na zo’n tien kilometer flink stappen, is de grote frisgroene lig- en speelweide het mooiste plekje op aarde. Kinderen ravotten er op speeltuigen. Voor die kleine stappers is de lange route te zwaar. Ouders met buggy moeten van de sportieve soort zijn. De wandelwegen gaan door gras, over boomwortels, kasseiwegen en onderweg zijn er ook trappen.
Toch is het gebied een aanrader voor gezinnen. Aan restaurant De Palingbeek staan springkastelen en bij de milieuboerderij en het bezoekerscentrum kunnen de kids bij de konijnen kruipen. Er zijn ook gezinszoektochten. Onze beloning wordt even verderop geserveerd bij De Steenen Haene, een familierestaurant waar ze Vlaamse streekgerechten op zijn best serveren. En het menu-boek met recepten, fietstocht en weetjes mag mee naar huis als souvenir.
Praktisch
Route: onverhard, pittig, niet voor rolstoel en kinderwagen
Omgeving: zeer afwisselend met open vlaktes, waterweg, poelen, bos
Beleving: geschiedenis van WO I en Oude Vaart
Eten en drinken: Hill 60, De Palingbeek en restaurant De Steenen Haene
Gezinnen: speeltuin, milieuboerderij, zoektochten
Score: 9/10
Het Belang van West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier