Niet Thomas Roobrouck, die in 2020 als finalist eindigde bij Expeditie Robinson, maar nieuwkomer Tarek Jarks werd tot Krak van Anzegem verkozen. Omdat hij weet welk verschil een goede begeleiding voor de integratie van nieuwkomers kan maken, doet hij al een tijdje vrijwilligerswerk bij het lokaal opvanginitiatief van het OCMW.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Tarek Jarks kwam als 22-jarige in januari 2016 aan in het lokaal opvanginitiatief (LOI) van het OCMW van Anzegem. “Enkele maanden later werd ik erkend als vluchteling en moest ik op zoek naar een woning”, vertelt hij. “Ik wilde graag in Anzegem blijven omdat ik me hier thuis voelde. Via de lessen Nederlands die ik eerst volgde in Kortrijk had ik al wat vrienden gemaakt. Ook was ik bij de Groene Duivels beginnen voetballen in Ingooigem.”
Gevaarlijk en onveilig
“Ik vluchtte weg uit Syrië op het moment dat ik opgeroepen werd voor mijn legerdienst. Mensen doden in de oorlog die daar momenteel woedt, zag ik niet zitten. Het is daar ook gevaarlijk en onveilig”, getuigt Tarek. “Toen ik aankwam in België ben ik heel goed ontvangen. Het is nu mijn beurt om nieuwkomers te ondersteunen. Ik ben heel wat mensen dankbaar zoals Michèle Decuypere en haar gezin en ook Lissah De Fraeye, mijn begeleider in België vanuit het Sociaal Huis.”
“Voor mij is anderen helpen eigenlijk heel normaal. Als je kan helpen, dan doe je dat gewoon. Zo ben ik opgevoed. Doordat ik Arabisch en Engels spreek en ondertussen het West-Vlaams al wat beheers, kan ik als tussenpersoon een rol spelen voor kandidaat-vluchtelingen.”
“In het begin is het heel moeilijk voor nieuwkomers als je nog niets van de taal kent. Ik ga dan mee met hen als vertaler of ik help als iemand gaat verhuizen of bijvoorbeeld op zoek is naar een fiets. Regelmatig rijd ik iemand naar het gemeentehuis voor een identiteitskaart of help ik bij de zoektocht naar een huis.”
In België krijgt iedereen dezelfde kansen
“Ik had helemaal niet verwacht dat ik gekozen zou worden als Krak van Anzegem, maar ik ben echt blij. Het is goed dat ik een verschil kan maken voor nieuwkomers”, vervolgt Tarek. “Voor mij was het in het begin niet gemakkelijk om mijn plaats te vinden bij de Groene Duivels, maar trainer Franky Libbrecht heeft me van in het begin kansen gegeven. En nu ben ik er trainer van de U9. En dat doe ik met veel plezier!”
“Graag wil ik in de toekomst de opleiding tot scheidsrechter volgen. Een andere droom is om brandweerman te worden, maar daar heb ik de Belgische nationaliteit voor nodig. Ik hoop tegen de lente hierover meer nieuws te krijgen. Zulte-Waregem is ondertussen mijn favoriete Belgische voetbalploeg, maar mijn groot idool is de Egyptische profvoetballer Mohamed Abo Treka, ook wel bekend als Aboutreka.”
Bewonderenswaardig
“De manier waarop Tarek op korte tijd zijn plaats gevonden heeft in Anzegem en zich actief inzet voor onze gemeenschap, is bewonderenswaardig”, aldus Marjan Verplancke, vrijwilliger bij Karibu. “Het getuigt van zijn moed, optimisme en doorzettingsvermogen én van het warme vangnet dat hij in Anzegem vond.” (Gerda Verbeke)
Hoe is het voor jou om in een dorp als Vichte terecht te komen?
“Zowel hier als in Syrië zijn er vooral verschillen tussen de mensen onderling. Je hebt verschillende karakters. Wat de mentaliteit betreft, zijn de mensen algemeen socialer ingesteld in Syrië. Ze gaan je daar rapper binnenroepen voor een tasje thee of koffie. Hier moeten de mensen je eerst echt kennen.”
Hoe verschilt het leven in Syrië van het leven in België?
“In België krijgt iedereen dezelfde kansen. In Syrië is het leven hard als je lager op de sociale ladder staat. Je moet de juiste mensen kennen en geld komt daarbij goed van pas. Je moet ook meer binnen de lijntjes lopen, anders word je snel als abnormaal bestempeld. Maar sowieso lopen we meer in dezelfde cirkel, los van religie. In België heeft iedereen meer zijn eigen cirkel. In Syrië zal je je buur altijd helpen. Iedereen weet alles van elkaar, je hebt minder privacy.”
Moest je kunnen kiezen, hoe zou je leven er dan uitzien?
“Ik hoop dat mijn vrouw zo snel mogelijk naar België komt. Ik zou graag een gezin met haar beginnen en dan samen een Syrisch restaurantje openen in Kortrijk. Niet enkel fastfood als pita of shoarma, maar volwaardige Syrische gerechten mèt topservice.”
Tarek Jarks
Trainer van de U9 bij Groene Duivels Ingooigem. Vrijwilligerswerk bij Sociaal Huis. Houdt van zwemmen, koken, skiën en tafeltennis.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier