Joseph Vandenbroucke (75) uit de Albrecht Rodenbachlaan mag zich de Krak van Lichtervelde noemen. Als organisator, lid en oprichter van heel wat feesten en verenigingen is dit een mooie aanvulling op zijn palmares.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het verhaal van Joseph Vandenbroucke is uitgebreid en hij start met trots met zijn familie. Zijn echtgenote Magda Vanrobaeys, hun drie kinderen en de kleinkinderen hebben hem altijd gesteund in al zijn engagementen en staan nog steeds achter hem. Vorig jaar was er ook hun gouden huwelijksverjaardag. “Er was geen feest door corona, maar wanneer we weer mogen, vieren we gewoon dat we 51 jaar getrouwd zijn”, vertelt Joseph.
Hij startte zijn loopbaan als seingever eerste klas bij de NMBS. Daar werd hij al snel vakbondsafgevaardigde van ACV Tanscom. “Ik was de laatste bediende die het station in Gits gesloten heeft, in 1973. Daarna heb ik 27 jaar dienst gedaan in het seinhuis aan de overweg van Lichtervelde, tot aan mijn pensioen.” Op vandaag is hij nog steeds bestuurslid van de niet-actieven.
Joseph staat mee aan de start van wat zou uitgroeien tot de voetbalvereniging Cup Regio Mid-West. “In 1970 heb ik het voetbal Bloso opgestart in Lichtervelde. Eigenlijk organiseerde ik samen met Eddy, Willy en Nestor de jaarlijkse sportolympiade en bokswedstrijden, daaruit is Bloso ontstaan. De ploegen van Torhout en Ardooie kwamen erbij en daarna zijn we samengesmolten met de club van Ingelmunster. Zo werd ik voorzitter van de Cup Regio Mid-West. Ik was bijna 30 jaar voorzitter van het verbond met 48 voetbalploegen, nu ben ik er nog erevoorzitter. In 1971 werd ik ook scheidsrechter. Ondertussen doe ik dat al meer dan 50 jaar, zowel in het grote voetbal als het zaalvoetbal.”
Café De Kring
En toen was er ook nog het café op de markt van Lichtervelde. “Mijn echtgenote startte café De Kring op, waar ik ook veel uren achter de bar stond. In het café heb ik de supportersclub Blauw-Zwart opgestart, eerst met Lorenzo Staelens als peter, daarna Tjörven De Brul en Olivier De Cock. En ik mag de supportersclub van KFC Lichtervelde niet vergeten.”
Het begint hier en daar toch al wat te kraken, ik ben al 75.
Maar niet alles was sport- of werkgerelateerd in zijn loopbaan, er waren ook heel wat feesten zoals het Bal van de Burgemeester en de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de gemeente. “Al die jaren heb ik op nieuwjaarsdag voor 1.000 tassen koffie gezorgd en was ik de eerste om aan te komen en de laatste om te vertrekken”, vertelt Joseph, die ook aansloot bij Lichtervelde Folklore als penningmeester. “De folklorefeesten zijn telkens een hoogtepunt in Lichtervelde, maar vorig jaar kon het helaas niet doorgaan.”
En dan zijn er nog de activiteiten voor zijn eigen wijk, de Albrecht Rodenbachlaan. “We wonen er al bijna 35 jaar met ongeveer dezelfde mensen. Er is een gezellig samenzijn in juni met een barbecue en alles wat erbij hoort. En tussen kerst en nieuw komen we samen bij onze kerststal om te klinken op het nieuwe jaar met glühwein, chocomelk, wafels en broodjes. Als het mooi weer is, doen we dat buiten bij een vuurkorf. Iedereen is er graag bij. Ondertussen doen we dat jaarlijks en ben ik daar uitgegroeid tot contactpersoon.”
Had je verwacht om Krak van Lichtervelde te worden?
“Vroeger hadden ze in het folklorecomité al eens gezegd dat ze mij gingen opgeven als kandidaat, omdat ik mij voor zo veel engageer, maar nu is het er dus echt van gekomen, dankzij mijn buurman Bart Alliet. Ik was verrast, maar ben heel blij om Krak van Lichtervelde te zijn. Het is een beetje onverwacht, er zijn uiteindelijk vijf kandidaten en het begint hier en daar al wat te kraken, ik ben al 75”, lacht hij.
Hoe lastig was het afgelopen coronajaar?
“Ik heb me heel stil gehouden. Ik ben niet echt bang, maar heb toch geen risico’s genomen. Ik ben graag onder de mensen, dus het doet pijn om bang te moeten zijn van elkaar. Vroeger was ik niet veel thuis, nu hele dagen…”
Je hebt een duidelijke interesse in het voetbal. Heb je zelf nog gespeeld? En is het niet lastig om scheidsrechter te zijn?
“Ik ben gestart als voetballer, maar was er niet goed in. Dan ben ik maar scheidsrechter geworden”, grinnikt Joseph. “Ik heb altijd goed kunnen lopen, ook al is dat nu minder. Ik ben al 51 jaar scheidsrechter. Vroeger hadden de spelers meer respect voor ‘den arbiter’, maar ze hebben dat nu nog steeds voor mijn leeftijd en ervaring.”
Joseph Vandenbroucke
Joseph is al 50 jaar getrouwd met Magda Vanrobaeys. Samen hebben ze drie kinderen: Saskia, Yoeri en Evelien én drie kleinkinderen: Tygo, Kiandro en Kiana.
Na zijn studies in het Sint-Jozefsinstituut in Torhout zat Joseph niet stil. Hij was seingever eerste klas bij de NMBS, was er syndicaal afgevaardigde en stond ook samen met Magda in hun café De Kring op de markt van Lichtervelde.
Hij is actief in het verenigingsleven en als scheidsrechter in het gewone en het zaalvoetbal. “Ik voel graag dat ze mij er nog bij willen. Ook met de familie richten we elk jaar een groot feest in voor Nieuwjaar.” Als hij daarnaast nog tijd over heeft, kijkt hij graag naar de koer
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier