In 2019 werd Charlotte Gysel (18) aangereden door een dronken chauffeur, met een tragisch einde als gevolg. Net voor de feestdagen werden de bomen van het eerste ‘Charlottebos’ geplant, ter ere van de overleden dochter van Griet en Johan. “Het voelt heel goed dat we de nagedachtenis zo levendig kunnen houden.”
“Ik was heel nerveus ‘s ochtends, ik vertrok met gemengde gevoelens naar Oostende”, begint Griet Depreitere, de mama van de overleden Charlotte. “Je weet nooit hoe je zal reageren op zo’n moment. We wisten dat er tussen de 100 en 200 mensen aanwezig zouden zijn om mee te helpen planten aan een bos, volledig in het teken van Charlotte.” Uiteindelijk kijkt ze enkel positief terug op die miezerige zondag. Griet had de dag ervoor aan haar dochters graf gevraagd of ze kon zorgen voor een streepje zon. “Plots voelde ik de warmte over mijn rug verspreiden, terwijl ik daar met mijn voeten in de modder stond. Het duurde slechts vijf minuten, maar het voelde alsof Charlotte er toch even bij was.” In januari wordt er in Koekelare nog een tweede bos in naam van Charlotte aangelegd.
We voelen ons gedragen, dat doet deugd
Voor Griet en Johan was dit een lichtpuntje aan het einde van een donker jaar. “De coronacrisis heeft het er echt niet gemakkelijk op gemaakt. Normaal wordt de deur hier platgelopen, nu ontbreekt die afleiding. Aan de andere kant heb ik die rust soms ook wel nodig. Ik merk dat mijn sociale batterij veel sneller leeg is dan vroeger.”
Griet moet haar dochter al meer dan twee jaar missen, maar dat gemis draagt ze met een bewonderenswaardige innerlijke kracht. “Ik denk elke dag aan Charlotte, maar kan ook genieten van het leven. Dat moet voor mijn gezin. Het intense verdriet overheerst niet meer. Soms wel, maar dan probeer ik mezelf niet te verliezen in die negatieve gedachten. Daar komt ze toch niet door terug.”
Een plekje aan tafel
De feestdagen zullen gevuld worden met familie en gezelligheid. Aan tafel wordt er een plekje vrijgehouden voor een foto van Charlotte én de vader van Griet, die er ook niet meer fysiek bij is. De herinneringen blijven echter levendig. “Ik zal nooit vergeten hoe enthousiast ze was toen ze op haar 15de dezelfde pyjama als zangeres Tini kreeg.” (lacht) “Uit de bol gaan op oudejaarsavond zit er nog niet in. “Dat lukt nog niet”, vertelt Griet. “Misschien nooit meer, maar ik hoop van wel.”
De eindejaarsperiode boezemt haar wél angst in voor het rijgedrag tussen het feestgedruis door. “Mijn hoop voor 2022 is dat de straffen voor rijden onder invloed strenger worden, zodat mensen echt bang zijn om dronken achter het stuur kruipen. Ik wil dat niemand meer moet meemaken wat wij hebben doorstaan.“
Kerstbabbels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
