Christof Swaenepoel beleefde een moeilijk 2021: “Ereburgerschap enig lichtpuntje in anderhalf jaar”

Christof Swaenepoel samen met zijn ouders Johny Swaenepoel en Christin Depoorter. © JOKE COUVREUR JCR
Redactie KW

Special Olympicssporter Christof Swaenepoel kreeg in september officieel de titel van ereburger uitgereikt. Volgens mama Christin Depoorter was dat voor Christof het enige lichtpuntje in meer dan anderhalf jaar.

Christof (49) een jongen met Down, scheerde als tafeltennisser al hoge toppen in de Special Olympics. Zo behaalde hij in 2014 goud op de Europese Special Olympics in Antwerpen en sleepte hij in 2019 op de Special Olympics World Games in Abu Dhabi brons in de wacht. Hij is ook ambassadeur voor Special Olympics en werd in 2016 Krak van Staden.

Tijdens de week verblijft Christof in De Branding in Kuurne, een zorginstelling die ondersteuning biedt aan mensen met een beperking. Hij werkt er in de crea-afdeling waar hij vooral met klei aan de slag is en is daarnaast vrijwilliger in het Harelbeekse dienstencentrum De Parette. Hij werkt ook in Het Idee, een winkel/verwencafé in het Ring Shopping Center waar artisanale producten die in De Branding gemaakt worden aan de man gebracht worden.

Vriend verhuisde

“Door corona viel het grootste deel van de bezigheden van Christof weg”, vertelt mama Christin. “Nadat hij door corona al anderhalf jaar thuiszat mocht hij op 16 augustus opnieuw naar zijn vertrouwde stek in De Branding waar hij met drie anderen samenwoont in een huis. Een vriend die bij hem in het huis woonde, vertrok toen na 16 jaar naar een andere woning. Een moeilijk moment voor Christof. Een tijdje later volgde een nog moeilijker moment toen bleek dat hij getest moest worden na een hoog risicocontact. Nadien gebeurde dat nog een 4-tal keer ondanks het feit dat ze in De Branding hun uiterste best doen om corona buiten te houden. Christof is dan ook iemand die leeft en die sociaal is. We besloten toen om hem voorlopig thuis te houden.”

Groot verjaardagsfeest

“Dat betekende evenwel dat alle activiteiten van Christof, waaronder ook zijn tafeltennistrainingen, wegvielen. Alleen in rusthuis De Oever in Oostnieuwkerke bemant hij als vrijwilliger nog de bar op zaterdagnamiddag, terwijl ik insta voor de bediening in de zaal.”

“Eigenlijk was de officiële aanstelling tot ereburger het enige lichtpuntje in al die tijd. De officiële plechtigheid werd overigens ook twee keer uitgesteld. We kijken nu uit naar het verjaardagsfeest van Christof. Begin februari wordt hij 50 en we hebben een groot feest gepland. Hopelijk gooit corona ook hier geen roet in het eten.” (BCH)