Koen Depontieu eert charmezanger Ron Davis: “Hommage komt er na twee jaar”

Als het Staf Versluyscentrum op 5 maart eindelijk de deuren opengooit voor de Ron Davis Hommage zal Koen er meer dan twee jaar mee bezig geweest zijn. Onder het motto ‘de aanhouder wint’, dat lijdt geen twijfel. (foto MM)
Redactie KW

Het begint stilaan op monnikenwerk te lijken, het eerbetoon dat Koen Depontieu aan Ron Davis, de Bredense charmezanger die 50 jaar geleden overleed, wil wijden. De show, die op 21 januari moest plaatsvinden, werd omwille van de coronapandemie uitgesteld. En toen ook het plan om het feest te verplaatsen naar oktober in duigen viel, leek het er heel even op dat Koens hommage voorgoed van tafel was geveegd. Maar dat was buiten de vastberaden organisator gerekend…

Wie oud genoeg is om het zich te herinneren, weet dat Ron Davis ooit een rijzende ster in de Vlaamse showwereld was. Een dodelijk verkeersongeval maakte op 22 januari 1971 een abrupt einde aan zijn leven en carrière.

Toen we in januari van 2020 Koen Depontieu ontmoetten, was hij volop bezig met de organisatie van een groot herdenkingsfeest. Dat Koen bij het eerbetoon aan Ron Davis betrokken raakte, is geen toeval.

“Mijn schoonouders baatten ooit camping ‘Bienvenu’ uit. Toen we na het overlijden van mijn schoonmoeder met het opruimen van de camping begonnen, zijn we op een groot schilderij van Ron Davis gestoten. Het doek diende als decorstuk voor een concert, dat een jaar na zijn dood werd georganiseerd”, vertelt Koen.

“Maurice Slabbinck, mijn schoonvader, was tijdens de minder drukke wintermaanden chauffeur. Hij reed met de schoolbus, voor voetbalclubs, de roeiclub,… Op een dag vroeg Ron, die toen langs de Kapelstraat woonde, mijn schoonpa of hij zijn chauffeur wilde worden.”

Op de begraafplaats Priorij krijgt Ron Davis een nieuw graf

De familie Slabbinck kreeg een goeie band met de Bredense artiest. “Davis was toen al uitgegroeid tot een van de aanstormende talenten van het Vlaamse levenslied. Hij was zestien toen hij voor het eerst optrad. Hij was ook leraar aan de muziekschool van Oostende, orkestleider, schreef zijn eigen muziek. Net toen Davis via Canzonissima, waarop indertijd het Belgische Eurosonglied werd geselecteerd, zijn grote doorbraak leek te maken, sloeg het noodlot toe. Ron Davis werd amper 25.”

Dat de Bredense chansonnier werd gerespecteerd door zijn collega’s bleek een jaar later. “Zowat alle grote namen uit de Vlaamse showbizz kwamen toen voor een herdenkingsshow naar zaal Salamander afgezakt. Ron Davis werd rond de eeuwwisseling tweede in de verkiezing van Bredenaar van de Eeuw, na zeiler Staf Versluys. Staf kreeg een standbeeld. Het is jammer dat Ron die eer nog niet te beurt is gevallen. Het enige wat nog aan hem herinnert in Bredene is zijn graf op het kerkhof Sas. Maar de begraafplaats wordt momenteel gesaneerd. Mijn oproep om Rons graf niet te bulldozeren, kreeg gelukkig gehoor aan het Centrumplein. De ornamenten van zijn graf krijgen straks een plaats op de begraafplaats Priorij.”

In de twee jaar dat hij met het project bezig is heeft Koen al talloze getuigenissen en honderden oude foto’s verzameld. “We verwerken die allemaal in de show, waarvan de opbrengst naar Kom Op Tegen Kanker gaat. Maar ze zullen ook deel uitmaken van een boek, dat ik momenteel schrijf over Rons leven.”

Wanneer dat (muzikaal) eerbetoon er uiteindelijk zal komen, blijft ook voor Koen wat onduidelijk. “We zijn nu volop gestart met de promotiecampagne voor de Ron Davis Hommage, die nu gepland is op 5 maart ’22. We zijn optimistisch dat die deze keer zal kunnen plaatsvinden. (MM)