Afgelopen zomer keerde Jo Lernout (73) terug uit de Filipijnen naar Ieper. Sindsdien werd de helft van Lernout & Hauspie samen met vijf andere voormalige bestuurders veroordeeld tot een schadevergoeding van maar liefst 655 miljoen euro, maar kreeg hij ook veel steun voor zijn nieuwe spraaktechnologieproject en zijn boek ‘Op de rand van de afgrond’. En verbleef hij enkele weken vlakbij de Menenpoort.
Jo Lernout behoeft amper introductie. Samen met Pol Hauspie stampte hij het veelbelovende spraaktechnologiebedrijf LHSP uit de grond, om het daarna helemaal te zien instorten. Na omzwervingen in Oostende, Brugge, de Filipijnen en Zandvoorde heeft de 73-jarige Geluwenaar zich genesteld in Elverdinge, samen met zijn Filipijnse vrouw Annie en dochter Stephanie. “We zijn teruggekeerd om verschillende redenen”, vertelt Jo. “Om te beginnen was het daar zeer duur geworden. We woonden in een klein huurhuis met veertien onder één dak. Voor mij was dat niet nieuw aangezien ik uit een groot gezin kom, maar met mijn pensioen kwamen we niet meer rond.”
Was het voor u evident om naar de Westhoek terug te komen?
“We zijn naar Ieper gekomen omdat ze hier eerst werk vond in de Lissewal. Bovendien waren we in de Filipijnen begonnen met een bedrijf voor het online leren van Engelse uitspraken. Met covid zijn alle scholen daar al twee jaar dicht. Mijn vrouw begon les te geven aan de kinderen in de buurt en haar eigen kleinkinderen. Ik zei: je moet dat doen met spraaksynthese. Dat is tegenwoordig zo goed, beter dan de leraar. Zo kwam ik op het idee om een app te ontwikkelen. Er was ook interesse van enkele Vlaamse vrienden om daarin te investeren. De bedoeling is om dat programma gratis te geven aan de 27 miljoen kinderen en studenten in de Filipijnen, maar daarvoor heb je infrastructuur zoals een server nodig. Dus zochten we geld daarvoor.”
Is het ondertussen gelukt om dat geld te vinden?
“We zijn nog op zoek, maar er zijn wel mensen die zich ingeschreven hebben. Daar zitten zelfs mensen tussen die door L&H serieus wat geld verloren hadden. Maar ze doen toch weer mee, omdat ze het een mooi project vinden, maar ook omdat er nog altijd een bepaalde sympathie is. Het kapitaal komt ondertussen druppelsgewijs binnen. Ik hoop dat het lukt.”
Na uw veroordeling kunt u wellicht nooit geld verdienen met dat bedrijf. Waarom doet u het dan nog?
“Ik moet er zelf niets van hebben. Mijn aandelen, als het ooit opbrengt, mogen ze hebben voor de schadevergoeding. Ik deed het vroeger ook al niet voor het geld. Die technologie van kunstmatige intelligentie is al heel mijn leven mijn passie, en dan specifiek taaltechnologie. Hoe praat een computer met een mens en hoe begrijpen ze elkaar? Ik lees daar veel over, en alleen over dat onderwerp. Ik hou ervan om daarin te ondernemen. Ik zal het wel zelf niet meer managen. Ik ben 73 en ik ben niet zo’n goeie manager. Dat is ook een van mijn introspecties in het boek. Ik bouw graag aan bedrijven, maar er zijn andere en betere die het kunnen managen. Ik wil wel permanent consultant en PR voor het bedrijf zijn. Daar ben ik al heel blij mee.”
Wat betekent de Menenpoort voor u?
“Ik ben uiteraard al een paar keer naar de Last Post gekomen. Ik krijg er altijd de krop in de keel. Voor mij blijft het een monument dat aantoont dat er nog altijd veel waanzin is in de wereld.”
Het is ook een iconisch gebouw voor Ieper. Voelt u zich Ieperling?
“Ik voelde me meer en meer Ieperling ten tijde van Lernout & Hauspie, gewoon door hier zo veel aanwezig te zijn en zo veel contacten te hebben. Nu ik hier terug ben, voel ik me echt thuis. We hebben een tijdje verbleven in het Menin Gate Youth Hostel (toen ook de Afghaanse medewerkers van Moeders voor Vrede er opgevangen werden, red.) van Stefaan (Vanderstraete, red.). Zo liepen we veel in de stad rond. We konden bijna de Menenstraat niet doorwandelen omdat we bijna constant tegengehouden werden door mensen die een babbeltje wilden slaan. Dus ik voel wel die warmte. Dat helpt om mij te laten thuisvoelen, maar ook om courage te hebben om te ondernemen. Eigenaardig genoeg zijn we nog geen enkele keer kwaad aangesproken geweest. Het is altijd met veel sympathie. Dat geeft een gevoel van vertrouwen. Dat zorgt ervoor dat ik hier ook graag ben.”
Privé: Jozef (Jo) Lernout werd geboren in Zwevegem op 27 april 1948. Hij heeft nog veertien broers en zussen, van wie er al vier zijn overleden, en is getrouwd met Annie Lernout. Jo heeft drie kinderen: Stephen en David uit zijn eerste huwelijke en de 9-jarige Stephanie uit zijn huwelijk met Annie. Er zijn zeven kleinkinderen. Het gezin woont in Elverdinge.
Opleiding: Kleuter- en lagere school volgde hij in Geluwe. Daarna volgde hij de richting Latijn-Grieks in het Sint-Aloysiuscollege in Menen. Vervolgens volgde hij een regentaat Wetenschappen.
Loopbaan: Jo Lernout werkt bij Barco en computerbedrijf Wang voor hij in 1987 het bedrijf oprichtte dat later Lernout & Hauspie Speech Products (LHSP) zou worden. Het bedrijf ging 1995 naar de technologiebeurs NASDAQ ging maar kwam in 2000 in opspraak voor het frauduleus opsmukken van de omzet, waarna Jo Lernout ontslag nam als voorzitter van de raad van bestuur. In 2021 werd hij samen met zes andere bestuurders veroordeeld voor een schadevergoeding van 655 miljoen euro.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
