Emiel Santy en Laurie Delameilleure. Beiden zijn ze 24, Izegemnaar en verpleegkundige. Tien jaar lang waren ze ‘gewoon’ goede vrienden. Maar in volle lockdown sprong de vonk over. Ondertussen zijn ze al de trotse ouders van dochter Marie en mag een tweede kindje ook snel komen.
Corona heeft al voor veel miserie gezorgd, maar er zijn ook mooie dingen ontstaan. Dat getuigt het valentijnsverhaal van Emiel Santy en Laurie Delameilleure. “We kenden elkaar al van in de middelbare school, waar we de schoolbanken deelden in het Instituut de Pélichy. Later zijn we in het Vesaliusinstituut in Kortrijk ook verpleegkunde gaan studeren”, vat Emiel samen. “We hadden eerst ook beiden een lange relatie achter de rug. Vrijwel gelijktijdig was die beëindigd. We zochten en vonden troost bij elkaar. Maar we waren op dat moment nog geen item, gewoon goede vrienden. Laurie reisde die zomer wel met ons mee naar Spanje, waar mijn ouders een appartement hadden. En omdat zij voor haar vakantiejob een week eerder moest thuis zijn, kwam ik mee en ging ik bij haar ouders logeren. Er is ook altijd een goede klik geweest tussen onze ouders.”
“Onze dochter draagt eigenlijk mijn originele geboortenaam”
Ondertussen had Emiel een woning gekocht in de Ferdinand Vervaeckestraat. Hij had ook een nieuwe vriendin en was met haar gaan samenwonen. “Toen verwaterde het contact wat tussen ons”, zegt Laurie. “Niet dat er iets scheef zat, wij hebben eigenlijk nooit ruzie gehad. Als er eens iets, op school of zo, aan de hand was, had dat altijd met een derde persoon te maken.”
Huwelijksaanzoek
Laurie en Emiel zijn ook allebei vrijwilliger bij het Izegemse Rode Kruis. “We hadden daar een vergadering en zijn opnieuw aan het praten geslagen. Ik zat op dat moment niet goed in mijn vel in mijn relatie en ik kon mijn hart luchten bij Laurie. En op 8 augustus 2020 was er bij mij thuis een klein verjaardagsfeestje, Laurie was er ook. En op het einde van de avond heb ik dan Marco Borsato’s ‘Je hoeft niet naar huis vannacht’ opgelegd. Laurie is blijven slapen en we zijn niet meer van elkaars zijde geweken. Ook onze ouders vonden dat oké, we vermoeden dat zij al een tijdje hoopten dat wij elkaar zouden vinden.”
Emiel is de enige zoon van Dominique Santy en Caroline Strobbe uit de Prinsessestraat, Laurie de enige dochter van Marc Delameilleure en Jeanique Nuyttens uit de Blauwhuisstraat. En de ouders speelden een cruciale rol in het huwelijksaanzoek van Emiel. “Emiels ouders hadden voor de jaarwisseling een flat gehuurd in Koksijde. Op oudejaarsdag was ik er al langs geweest, ik wandelde met mijn ma door de winkelstraat en zag een uitverkoop bij een juwelier. Eén ring sprong daarbij erg in het oog, maar het was geen alledaagse ring en ook niet de goedkoopste. Achter mijn rug om hebben ze dan naar Emiel gebeld om te vragen of ze die mochten kopen.”
Emiel: “Ik had ook een ander huwelijksaanzoek in gedachten tot mijn pa toch wat aandrong. Hij verklapte dat hij in Laurie de ideale schoondochter zag en toen we op het Koksijdse strand stonden, hadden we een vader-zoon-momentje. Uiteindelijk hebben we Laurie opgebeld, het hele gezelschap is naar het strand gekomen waar ik dus in bijzijn van onze beide ouders mijn huwelijksaanzoek lanceerde. (lacht) En ja, ze heeft positief geantwoord.”
Brugse gevangenen
Het aanzoek dateert dus van nieuwjaarsdag 2021 en in januari is Laurie zwanger geraakt. “Ik wilde altijd al voor mijn 25ste een eerste keer mama zijn. En het was vrij snel prijs.” Maar met een dochter op komst wilde het jonge koppel ook wat zekerheid inbouwen. “Het huis hier had ik in mijn eentje gekocht, maar mocht er iets met mij gebeuren, dan wilde ik zekerheid voor Laurie en de baby. Op 7 juli 2021 vond ons wettelijk huwelijk plaats. De collega-vrijwilligers van het Rode Kruis hadden een erehaag gebouwd, we werden zelfs met de ziekenwagen naar het stadhuis gebracht. Daarna konden we nog een klein feestje vieren in Gistelhove, want op de huwelijksplechtigheid zelf mochten maar 15 mensen aanwezig zijn. Inclusief de burgemeester en de fotograaf.”
Maar een kerkelijk huwelijk met alles erop en eraan volgt zeker nog. “We willen nu nog wat wachten. Hopelijk volgt er snel een tweede kindje en daarna willen we wachten tot ze oud genoeg zijn om te beseffen dat hun ouders trouwen. Waarom niet tien jaar na ons wettelijk huwelijk, weer op 7 juli dus.”
Bijna vormden we een vijfgeslacht, maar mijn overgrootmoeder stierf op 103-jarige leeftijd
Als verpleegkundigen staan Emiel en Laurie ook volop in de frontlinie. Laurie werkt op de dienst geriatrie in AZ Groeninge in Kortrijk. “Maar ik ben vroeg moeten stoppen met werken. In april 2021, in oktober is Marie geboren en pas in maart mag ik straks weer aan de slag. Maar ik hoor mijn collega’s nog natuurlijk en makkelijk is het niet.”
Emiel werkte eerst in AZ Delta, daarna in AZ Sint-Jan waar hij in de operatiezaal assisteerde bij de anesthesie. “Omdat er toen minder operaties waren, moesten wij ook nachtdiensten doen op intensieve zorgen. Dat was best heavy. We werkten in van die speciale pakken. En in Brugge werden op dat moment ook enkele gevangenen verzorgd, die werden constant bewaakt.” Maar rond de geboorte van Marie maakte Emiel nog een carrièreswitch. “Ik maak nu deel uit van het thuisverplegingsteam van Trui Vandekerckhove. We zijn daar lang gespaard gebleven, maar ondertussen raakten ook twee collega’s besmet, ze zijn ondertussen weeral actief. Zelf hebben Laurie en ik het nog niet gehad.”
B-fast member
Ondertussen haalde het jonge gezinnetje de jongste maanden al enkele keren de krant. “Bij de geboorte van Marie, daarna met het viergeslacht en nu in KW Beebee. Het was ook bijna een vijfgeslacht, maar mijn overgrootmoeder is vorig jaar op 103-jarige leeftijd overleden. Aan de naam van onze dochter hangt ook nog een verhaal vast. Marie is eigenlijk mijn geboortenaam. Ik ben in Knokke geboren, maar werd geadopteerd. Mijn ouders hebben me tot Laurie herdoopt, maar Marie is nog altijd mijn derde naam. En dus nu de eerste naam van onze dochter.”
Laurie en Emiel zijn ook nog altijd actief in het Rode Kruis. “En ondertussen ben ik al B-Fast member. Dit dankzij Ann Vermeulen, die ik toch wat als mijn tweede moeder beschouw. Door haar ben ik overigens ook verpleegkunde gaan studeren. Een B-Fastmissie maakte ik nog niet mee, maar dat kan nog komen natuurlijk.”
En ondertussen voelt het jonge gezinnetje zich ook thuis in de Ferdinand Vervaeckestraat in Emelgem. “Sommige mensen wonen hier al heel hun leven, anderen nog maar net. Maar we komen goed overeen. De vuilnisbakken buiten zetten kan al genoeg zijn om te leiden tot een collectieve babbel met een natje en een droogje. En we hielden hier recent een eerste straatfeest, onze nieuwjaarsreceptie konden we niet laten doorgaan.”
Maandag 14 februari viert men Valentijn. “Romantische zielen? Emiel heeft zo zijn momenten”, lacht Laurie. “We maken het hier thuis graag gezellig en onlangs gingen we ook eens naar de wellness. Daarnaast doen we graag weekendjes en gaan we graag op reis. En voor Valentijn gaan we in het weekend samen ontbijten.”
Valentijn
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
