Ieperse Mie-Jeanne Cailliau verzamelt poppen, beren en blikken speelgoed
Ongetwijfeld bent u zelf ooit al eens, onbezonnen of heel doordacht, met een verzameling begonnen? Misschien was die geen lang leven beschoren, maar er zijn Ieperlingen die hierin wel volharden en ondertussen al een mooie collectie hebben opgebouwd. In de reeks ‘de Ieperling en zijn/haar verzameling’ stellen we elke week een ‘collectioneur’ aan u voor.
Wanneer we coronaproof binnenwandelen bij Mie-Jeanne Cailliau (74) is er precies veel volk in de woonkamer. Het staat er vol poppen, beren en blikken speelgoed. Er is geen vierkante millimeter onbenut gelaten om te etaleren wat zij en wijlen haar man Willy Lemaire (‘Marathon Willy’ die maar liefst 111 marathons liep, red.) in de loop der jaren verzameld hebben. “Toch begon het verzamelen bij mij al lang voor ik Willy leerde kennen. Ik was de jongste van vier kinderen en mijn ouders hadden een bakkerij (Cailliau in de Diksmuidestraat 81, red.) waar ze van leveranciers af en toe een beer toegestopt kregen. Zo groeide mijn collectie beren en moesten mijn ouders nooit ver zoeken naar speelgoed voor Sint-Maarten. Als kind had ik de garage voor een deel ingericht als speelkamer voor mijn poppen en beren, waarvan ik de meeste nu nog altijd heb. Ik verzamel vooral poppen van het Belgische Unica-merk.
Speelkamer
“Wat beren betreft is mijn eerste beer (zie foto) met kleertjes die mijn mama nog gemaakt heeft, nog altijd mijn grootste favoriet.”
Naast deze collectie poppen en beren, waaronder heel wat Steiff-exemplaren, heeft Mie-Jeanne ook een collectie blikken speelgoed en ‘piep’-beestjes. De verzameling ‘oud speelgoed’ is begonnen met een heel specifieke reden. “Toen mijn dochter Nele, ondertussen 49, studeerde voor kleuterleidster, moest ze een project kiezen uit een lijst van voorstellen en daar stond ‘oud speelgoed’ tussen. Hetgeen we hier al hadden staan van oud en blikken speelgoed (zie foto) was een begin. Door het opzoeken van speelgoed op zolder kreeg ik de smaak te pakken en zo groeide de collectie, ook na haar afstuderen, almaar aan. Ondertussen staat het goed vol. Voor wat me dierbaar is en wat ik graag zie, vind ik steevast een plaatsje. Wel is het zo dat ik voor de kerst- of paasperiode alles wegdoe en dan rond het thema van de tijd werk. Ik ben daar telkens een week zoet mee. De kleinkinderen weten dat ze niet met de poppen, beren of het blikken speelgoed mogen spelen. Ze hebben een speelkamer waar dat wel is toegestaan. De poppen en beren uit mijn collectie zijn me te dierbaar hiervoor. Toen Willy marathons ging lopen in het buitenland, sliep er zelfs een teddybeer op zijn plaats in ons bed en dat is na zijn overlijden (21-09-2014, red.) zo gebleven.”
Berenborden
Ook Willy had een verzameling om u tegen te zeggen, horen we van Mie-Jeanne. “Hij heeft een collectie van wel zeker 200 oude fototoestellen, waarvan een deel uitgestald staan in een livingkast. Sedert de geboorte van onze kinderen was hij een fervent amateurfotograaf geworden. Hij had een goed fotografisch oog en onze kinderen hebben dat mee van hem. Willy had ook een grote verzameling spullen van Bert en Ernie, de bekende Sesamstraat-figuren.” Wat er later met de verschillende collecties zal gebeuren weet Mie-Jeanne nog niet. “Bij het overlijden van Willy hebben alle kinderen iets uit de Bert- en Ernie-collectie mogen kiezen. En dat doen we ook bij de verjaardagen van de kleinkinderen: ze kiezen dan iets uit de verzameling als herinnering aan hun grootvader. Onze kinderen hadden trouwens ook altijd de gewoonte om bij onze verjaardagen iets te geven wat in onze collectie paste.” Plots valt ons oog op een rij berenborden aan de muur. “Dat is een uitloper van mijn berenverzamelwoede. Van mijn collectie mag je stellen dat ik ongeveer de helft zelf gekocht heb en de rest gekregen van kinderen, familie en vrienden.”
Inventariseren
Tot slot willen we nog weten of Mie-Jeanne een raad heeft. “Ja zeker: beperk je tot een bepaalde soort, zoals bv. beren met beweegbare ledematen. En inventariseer alles goed: daar was Willy wel een goeie archivaris voor. Op de computer had hij een heel overzicht met van elk stuk de oorsprong, jaartal, kostprijs … Ik heb een tijdje ook Hummelbeeldjes (in porselein, red.) verzameld en was zeker 20 jaar lid van die club. Dan ben ik overgeschakeld op Steiff-beren en ondertussen ben ik zeker al 25 jaar lid van die Steiff-club. Je moet kunnen kiezen en voor een verzamelaar is dat niet altijd even gemakkelijk.”
De Verzamelaar
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier