Liefde moet gevierd worden… en traditiegetrouw gebeurt dat vaak door in het huwelijksbootje te stappen. Een recht dat sinds 1 juni 2003 niet meer exclusief is weggelegd voor heterokoppels. België was het tweede land ter wereld om de wet goed te keuren die een huwelijk tussen partners van hetzelfde geslacht mogelijk maakt. Tegenwoordig geven jaarlijks ongeveer 110 holebikoppels elkaar het jawoord. Drie van hen getuigen bij ons over hun huwelijk.
Sven & Sander uit Harelbeke
Amper een week geleden beloofden ze elkaar de eeuwige trouw, Sven Popelier (33) en Sander Algoet (28). Op zaterdag 26 mei gaven ze elkaar het jawoord in het stadhuis van Harelbeke, de dag erna deden ze dat nogmaals voor de ogen van 150 vrienden en familieleden tijdens een ceremonie net voor het avondfeest. Een kerkelijke dienst hebben ze allesbehalve gemist: “Wij hechten daar toch niet zoveel belang aan. Het is wel een mooie traditie, maar onze ceremonie was echt zo warm en fantastisch dat we er eigenlijk niet rouwig om zijn dat we niet mochten trouwen in een kerk, vertelt Sven.
Het koppel was op hun trouwdag exact 10 jaar samen, ze waren verloofd sinds 2019. Omdat er ook internationale gasten waren uitgenodigd, werd alles uitgesteld tot de coronastorm weer gaan liggen was. Uiteindelijk werd het een prachtige, zonovergoten tweedaagse vol liefde. “We vonden het wel belangrijk om die stap te zetten, het is het ultieme teken van verbondenheid. Maar het is ook gewoon gemakkelijker nu ik Sander mijn ‘man’ kan noemen, geen verwarring meer door de dubbelzinnige term ‘vriend’”, lacht Sven.
“Onze ceremonie was zo mooi dat we de Kerk niet hebben gemist”
“We zijn zo dankbaar dat er 20 jaar geleden mensen hebben gevochten om ervoor te zorgen dat wij nu met elkaar kunnen trouwen. Dat extreemrechtse partijen steeds populairder worden boezemt ons wel angst in. Ik denk dat de mensen die voor extreemrechts stemmen niet altijd beseffen dat het homohuwelijk ook iets is dat conservatieven ons willen afnemen. Als het nodig zou zijn, zullen wij zeker onze stem te laten horen om dit recht te beschermen.”
Elisa & Shauni uit Ardooie
Elisa Vandewiele (30) en Shauni Taildeman (30) uit Ardooie leerden elkaar vijf jaar geleden kennen via Tinder. Vorig jaar in mei werd hun huwelijk voltrokken. Vooral een symbolische stap in hun relatie: “We vonden dat een heel mooie manier om onze liefde voor elkaar nog eens te bevestigen. In de voormiddag gingen we naar het stadhuis, ‘s avonds gaven we een groot feest voor al onze vrienden en familie met alles erop en eraan. Het was echt een heel leuke dag”, blikt Elisa terug.
Dat het nog maar 20 jaar mogelijk is voor koppels van hetzelfde geslacht om te trouwen, vindt het paar eigenlijk ronduit absurd. “Toch is België een voorloper, want er zijn nog steeds slechts een handvol landen waar het homohuwelijk legaal is.”
“België blijft een voorloper, in Indonesië durfden we zelfs niet hand in hand lopen”
“We zijn net terug van een reis in Indonesië, daar riskeerden wij het zelfs niet om gewoon hand in hand te lopen. Hier is dat evident, wij krijgen zelden tot nooit scheve blikken of negatieve reacties. Maar jammer genoeg heeft niet iedereen ter wereld die luxe, daar zijn we ons pijnlijk bewust van.”
Marc & Marc uit Menen
Voor Marc Van Den Steen (55) en Marc Bogaert (61) zit hun trouwdag al niet meer zó vers in het geheugen. Het is intussen al zeven jaar geleden dat zij in het huwelijksbootje stapten. Niet enkel een symbolische, maar ook een praktische beslissing: “Ik ben al eerder verloofd geweest, maar mijn toenmalige partner Filip overleed enkele maanden voor ons huwelijk. We waren 12 jaar samen, maar ik bleef met niets achter. Het huis dat we samen kochten, is bijvoorbeeld voor de helft in het bezit van zijn moeder. Toen ik Marc leerde kennen, wou ik dat risico niet lopen. Voor mezelf maar vooral voor Marc wilde ik zekerheid”, vertelt Marc Van Den Steen.
Amper anderhalve maand na hun eerste date gaven ze elkaar al het jawoord. “Het was een heel bescheiden dag, met slechts 20 gasten. Dat was een bewuste keuze. We vonden het vooral belangrijk op onze liefde op papier te verzegelen. Trouwen is ook een beetje een belofte om voor elkaar te zorgen, hé”, knipoogt Marc. Net daarom blikt het koppel met warme gevoelens terug op 1 juni 2003.
“Eindelijk kregen we dezelfde erkenning als heterokoppels”
“Een heugelijke dag. Het voelde alsof we toen eindelijk dezelfde erkenning kregen als heterokoppels. We verdienen dezelfde rechten, en voortaan was dat het geval. Een geschenk uit de hemel, noemen we het wel eens. Let op, we krijgen nog steeds veel tegenstand vanuit rechtse kringen, maar al bij al mogen we van geluk spreken dat we in België wonen. We kunnen alleen maar hopen dat er ook in de toekomst nog veel landen dat voorbeeld zullen volgen.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
