Gooi oude voetbaltickets niet weg, geef ze aan Aaron

Alain Steelant begon jaren geleden zijn tickets van KV Kortrijk bij te houden. Toen zijn verzameling boven zijn hoofd begon te groeien, gaf hij die door aan zoon Aaron. Die heeft er ondertussen een collectie van pakweg 7.000 stuks van gemaakt…

Alain verzamelde alles van ‘de Veekaa’. Hij ging veel mee op verplaatsing en hield zijn tickets bij. Toen kwamen er tickets bij van vrienden die naar een Europese match van Anderlecht waren gaan kijken, hij begon te ruilen en een verzameling aan te leggen. Vijf jaar geleden wou hij ermee stoppen omdat de verzameling te groot werd. Hij moest er elke dag mee bezig zijn en kon dit niet meer opbrengen. Maar zoon Aaron (18) hield de verzameling in de familie.

Aaron Steelant zit in het zesde jaar elektrische installatietechnieken in het PTI van Kortrijk. Zijn verzameling sluit nauw aan bij zijn andere hobby, voetbal: Aaron speelt bij de beloften in Zwevegem. Zijn andere hobby’s zijn vinylplaten verzamelen en sportief wandelen dat is op lange afstanden en aan een grotere snelheid. “Dit jaar doe ik voor de tweede keer de Dodentocht mee samen met mijn vader, dat is ook een hobby die we delen.”

Alle Belgische ploegen

Aaron verzamelt alle tickets en abonnementen van Belgische ploegen, van de laagste divisie tot het wereldkampioenschap. Dat kan zowel over matchen in ons land als in het buitenland gaan. In het begin ruilde hij enkel met Belgen, maar ondertussen ook al met Brazilianen, Russen en noem maar op.

“Het is interessant om met mensen uit een ander land grote loten te wisselen, zo kan je een voorraad aanleggen van tickets om te ruilen. Ik spaar geen buitenlandse tickets maar gebruik die om te wisselen. Aan- en verkopen doe ik niet. Het enige wat soms betaald wordt, zijn de verzendingskosten.” Aaron had nog geen problemen met andere ruilers. “Ik kijk natuurlijk wel of iemand waar ik mee zal ruilen niet op de ‘zwarte lijst’ staat”, zegt hij.

Aaron vreest wel een beetje dat het leuke van verzamelen zal wegebben met de e-tickets. “Die spaar ik ook niet want daar kan je kopies van maken zoveel je wil. Hopelijk blijven de echte tickets ook bestaan.” Wat Aaron ook ondervindt, is dat het nu soms langer duurt eer hij kaarten kan bemachtigen omdat er soms ook een tegoed voor drank op staat. “Alles moderniseert en verziekt een beetje het verzamelen.”

Uit de jaren dertig

Wat Aaron het meest koestert, zijn drie heel oude tickets uit de jaren dertig. “Ik heb een abonnement van het seizoen 1930-1931 van Club Renaisien, een club die niet meer bestaat. Ook tickets van matchen die achter gesloten deuren plaatsvonden waar er dus niet veel van zijn wil ik graag bemachtigen.”

Aaron sorteert al zijn kaartjes en abonnementen per stamnummer, kleur en prijs. Hij voegt er ook de uitslag, het aantal toeschouwers en een wedstrijdverslag aan toe. Hij schat dat hij toch zes- tot zevenduizend stuks heeft.

Hij heeft er ook wel tweeduizend om te wisselen. Na Europese wedstrijden staat Aaron vaak met een bordje waarop staat I’m a ticketcollector in de hoop om de tickets na de matchen mee te krijgen. Soms gaat Aaron naar een match kijken, en haalt hij erna ook nog tickets op.

De moeilijkste Belgische competitietickets zijn die van KAS Eupen. Ook van de competitie in eerste klasse en de Beker van België heeft Aaron er nog veel te kort. “Het leuke is natuurlijk dat je bezig blijft met altijd maar te zoeken.”

De Rode Duivels

Aaron zoekt nu vooral naar mensen die naar het WK in Rusland gaan en hun ticket na afloop van de match willen schenken. “Ook van het WK in Brazilië heb ik slechts van één van de wedstrijden van de Belgen een ticket. En ook van de kwalificatie 2018 ben ik nog op zoek naar tickets. Het blijft moeilijk.” (EDB)