i-mens Kortrijk bedankt vrijwilligers met spelletjesnamiddag

Naast een nieuwjaarsreceptie en zomerbijeenkomst bedankt i-mens, een zorgorganisatie die thuishulp aanbiedt in Vlaanderen en Brussel, haar vrijwilligers ook tijdens Week van de Vrijwilliger. Deze keer werden de vrijwilligers van afdeling Roeselare en Kortrijk uitgenodigd voor een spelletjesnamiddag op hun vestiging op ’t Hoge.

Naar aanleiding van de Week van de Vrijwilliger werden de vrijwilligers van i-mens uitgenodigd voor een spelletjesnamiddag op maandag 4 maart. “We proberen er steeds wat variatie in te steken. Vorige jaren organiseerden we bijvoorbeeld een ontbijtbuffet, workshop of quiz”, vertelt Charlotte Beerlandt, verantwoordelijke oppas en vervoer. Voor de afdelingen in Kortrijk en Roeselare kan i-mens beroep doen op zo’n 120-tal vrijwilligers, over heel Vlaanderen en Brussel gaat het om zo’n 2.200-tal.

“Onze vrijwilligers zijn een extra schakel om langer thuis te kunnen blijven voor mensen die dat willen” – Charlotte Beerlandt

“Dankzij hun prachtige inzet kunnen hulpbehoevende mensen langer thuis wonen. Als vrijwilliger kan je aan de slag als dagoppas, nachtoppas of chauffeur. Of een combinatie. Onze vrijwilligers zijn een extra schakel om langer thuis te kunnen blijven voor mensen die dat willen. Naast het sociaal contact gaat het bijvoorbeeld om kleine boodschappen doen, een maaltijd opwarmen, toezicht houden bij mensen bij dementie, samen eens gaan wandelen, enzovoort. Professionele hulp is duur, moeilijk in te plannen ’s nachts of in het weekend en er zijn veel lange wachtlijsten, ook bij ons. We kunnen onze vrijwilligers uiteraard niets opleggen, maar het geeft wel meer mogelijkheden.”

“Je haalt er voldoening uit om te zien hoe blij mensen zijn dat ze daarop beroep kunnen doen” – vrijwilliger Marleen Deleu

Marleen Deleu (64) is vrijwilliger als chauffeur en pikt voornamelijk mensen op in regio Kortrijk, Lauwe, Menen en Wevelgem. “Ik heb i-mens leren kennen via een vriend. Ik nam nu en dan de taken eens over en ben sinds een 5-tal jaar dagelijks geëngageerd. Ik voer mensen naar het ziekenhuis, wacht daar even en breng ze dan terug naar huis. Ik doe het heel graag. Je haalt er voldoening uit om te zien hoe blij mensen zijn dat ze daarop beroep kunnen doen. Sommige klanten zie ik zelfs één keer per maand. Ze vertellen me dan hun problemen in de auto. Je ziet dat ze daar deugd van hebben. Als vrijwilliger ben je ook een luisterend oor.”