Emelgems schooldirecteur Luc Ghekiere met pensioen

Luc Ghekiere (61) is vergroeid met Emelgem. Hij was 25 jaar schooldirecteur en zijn hele beroepsloopbaan speelde zich af in Emelgem. En ook in zijn vrije tijd zette hij zich in voor heel wat Emelgemse verenigingen. “Als dorp hangen we goed aan elkaar.”

Je kan Luc Ghekiere, naast zijn schoolse activiteiten, kennen van Mannenkoor De Kerels, maar hij was ook 25 jaar teamlid van de parochie in Emelgem. Voor hij directeur werd, maakte hij ook 15 jaar deel uit van toneelkring Mandelgalm. Hij zetelde ook in Feest- en Cultuurcomité Emelgem en tekende present bij de opstart van ‘Emelgem, Dorp met Pit’.

Je hele leven woon je al in Emelgem.

“De fusie is al zo lang geleden. Al eind 1964, voor de grote fusiegolf van 1976, werd Emelgem bij Izegem gevoegd. Maar we hebben altijd onze eigenheid behouden. We zitten langs de andere kant van het water en ik ervaar nog sterk het dorpsgevoel. Al zal een jonge ingeweken Emelgemnaar misschien sneller zeggen dat hij in Izegem woont. Emelgem is ook veel groter dan men denkt. Dat uit zich ook hier in school: we zijn een van de grootste basisscholen binnen de Prizma-groep.”

De legendarische Emelgemse Feesten, waar je nog aan meewerkte, toonden ook dat Emelgemnaars feestnummers zijn.

“Ik was vooral in de beginjaren actief bij de Emelgemse Feesten. Maar ik heb altijd graag tussen het Emelgemse volk vertoefd. Er was ook Peerommegang, de Missiefeesten… Ik moest uiteraard in mijn activiteiten wat kiezen, maar ik heb me als volksmens altijd graag ten dienste van de mensen gesteld. En je komt ook altijd dezelfde mensen tegen, in al die Emelgemse verenigingen zie je vaak dezelfde gezichten in het bestuur.”

Dé vereniging waarmee men je associeert in Emelgem is toch het Mannenkoor De Kerels!

“Ik ben al van mijn acht jaar zanger. Eerste maakte ik deel uit van ‘De Zangerkes’ van Sint-Pieter, een knapenkoor aan school verbonden. Toen ik daarvoor te oud werd, trok ik met mijn ouders naar het Gregoriuskoor in Izegem. En van daaruit verhuisde ik naar De Kerels. Ik was er ook heel wat jaren penningmeester en nog steeds bestuurslid. En natuurlijk ook zanger, ik ben er tweede tenor. Voor de wekelijkse repetities op dinsdag probeerde ik zoveel mogelijk vergaderingen te verplaatsen.”

We doen met de Kerels straks in juli mee aan de World Choir Games in Antwerpen

“Enerzijds kan ik me voluit uitleven door te zingen, anderzijds geniet ik ook van de momenten achteraf. We repeteren in ‘t Kartouchke, tellen een 30-tal leden en instroom van jongeren is uiteraard altijd welkom. Al is er wel al een jongere generatie – onder meer mijn zoon Pieter – actief in het koor. We zingen regelmatig op begrafenissen en doen straks in juli ook mee aan de World Choir Games in Antwerpen. Een soort WK onder koren, maar wij treden in de nevencompetitie amateurkoren aan. Of ik ook zelf eens gewoon aan het zingen sla? Nee, ik ben nooit een solospeler geweest, ik fungeerde liever in team.”

Je bent ruim 40 jaar actief geweest in het Emelgemse schoolleven: wat is er zoal veranderd?

“Toen ik directeur werd, hadden we nog vier vestigingen. Er was hier de meisjesschool en kleuterafdeling in de Prinsessestraat, de jongensschool zat in de Reigerstraat, op Tinnenpot was er een kleuterschool en lager onderwijs tot het vierde leerjaar en we hadden ook nog ons kleuterschooltje op De Vijfwegen, waar nu Okido gevestigd is. Het was eigenlijk het succes van de Vijfwegen, waar we twee kleuterklassen hadden van ruim 30 kinderen, dat ons deed denken over een hertekening. Die omvorming gebeurde in 2000 en was eigenlijk een idee van de leerkrachten. We brachten alle lager onderwijs naar de Prinsessestraat, het kleuter naar de Reigerstraat, de Vijfwegen ging dicht en het Tinnenpotschooltje uiteindelijk ook in 2006 door een gebrek aan leerlingen in die vestiging. Vandaag telt de school 167 kleuters en 254 leerlingen. In totaal dus 421 kinderen. 38 leerkrachten en 16 andere personeelsleden houden deze kmo draaiende.”

Nu is er een nieuw masterplan en volgend jaar zou er gebouwd kunnen worden

Maar niet alles liep altijd zoals je hoopte?

“Nee, ik ben een beetje ontgoocheld geweest over hoe lang het aansleept om aan de gebouwen iets te kunnen doen. We koesterden plannen waarvoor geen middelen beschikbaar bleken, nu is er een nieuw masterplan en volgend jaar zou er wel gebouwd moeten kunnen worden. De oude beroepsschool, waar later het VSO nog les kreeg en die nu onder meer dienst doet als turnzaal, gaat tegen de vlakte. Haaks daarop wordt een nieuwbouw voorzien met een nieuwe turnzaal, sanitair blok, vier extra klassen en een refter voor 120 personen. Dat laatste is nodig omdat twee derde van de kinderen op school eet; 40 jaar geleden was dat wel even anders.”

Waar hou je de beste herinneringen aan over?

“Ik heb hier altijd proberen een hartelijke school te creëren. Waar de kinderen centraal staan en de leerkracht met plezier komen lesgeven. En het doet dan ook deugd dat wanneer je een stagiair of een interim hebt, die ook die goede sfeer hier benadrukken. Ik heb op onze laatste personeelsvergadering er eens op gehamerd: ‘blijf een hechte groep vormen’.”

Wat nu na het pensioen?

“Ik wil me niet op grote zaken storten. Wel heb ik mezelf beloofd om mijn papieren van De Kerels te archiveren en alle partituren te digitaliseren. En om mijn fysieke paraatheid op peil te houden wil ik graag gaan wandelen.”

Hoe ziet je afscheid er uit?

“Het zijn nog drukke dagen. Ik ga op 1 maart met pensioen, dus in de krokusvakantie. De vrijdag voor de vakantie is er hier traditioneel het carnavalsfeest, op donderdag is een feestje voor mijn afscheid voorzien. Vorige week vertoefde ik op donderdag en vrijdag nog op een tweedaagse van directies in Blankenberge, vrijdag en zaterdag was er schoolkaarting in De Knuffel en maandag kwam zuster Jeanne Devos, naar aanleiding van de Internationale Dag van de Hoop de kinderrechten centraal plaatsen.”