Een bloemetje voor ‘moetje’ Magda

Magda Pacquet is het ‘mamakloeksje’ van het wzc Saint-Medard. (foto mlt)
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Graag had ik mijn moeder eens in de bloemetjes gezet”, mailt Angelina Lucas naar KW. “Ze staat altijd paraat voor haar vier kinderen en negen kleinkinderen. Als keukenmedewerkster in een rusthuis is ze 7 op 7 in de weer voor de bewoners.”

“Is er een gebrek aan personeel? Geen probleem voor mama, zij gaat dan wel inspringen en dit op haar leeftijd”, licht Angelina toe. “Bewoners hebben iets nodig of gewoon een goestje? Geen probleem, mama brengt het in orde. Ze heeft graag dat mensen genieten van hun eten. Ze zegt dat ze content zal zijn als anderen ook zo zullen springen voor haar eens ze zelf in het wzc gaat wonen. Mama is echt één uit de duizend. En dit als alleenstaande mama. Hoedje af voor deze dame.”

“Reizen? Ik zie ’s avonds liever onze kerktoren”

We verrassen Magda Pacquet (61) in de keuken van woon-zorgcentrum Saint-Medard in Wijtschate. “Klopt, ik ben al 31 jaar alleenstaande moeder van Angela, Angie, Angelo en Angelina. Ik heb veel moeten werken om de eindjes aan elkaar te knopen, maar ik ben dat gewoon. Op mijn veertiende moest ik al in de fabriek in Ieper gaan werken om te naaien en te stikken. Ik heb veel geweend op mijn fiets, op de heen- én terugweg. In avondschool heb ik een opleiding hulpkok afgerond waardoor ik eerst bij een traiteur en nu al dertien jaar in de keuken van het wzc aan de slag ben. Ik kon eigenlijk al met pensioen gaan maar ik ben nog niet klaar om zomaar thuis te zitten. Ik doe mijn werk hier te graag. Misschien volgend jaar…” Wat ze zal doen eens ze op pensioen is? “Goeie vraag… Zeker niet reizen. Ik zie ’s avonds graag de kerktoren”, lacht Magda. “Ik ga waarschijnlijk meteen als flexi werken. Om onder de mensen te zijn. Zoals hier in het wzc. Ik blijf hier ook niet de hele dag in de keuken hoor. Ik schep maaltijden op in de refter, ik ga rond met de stuutjes en help de bewoners met smeren. Ik draag ze een warm hart toe en zal altijd een babbeltje slaan. Ik ben hier zo’n beetje het moetje, het mamakloeksje. Ze houden ervan als je al eens een domme klucht vertelt. Dat is geestig.” (mlt)