“Ik heb veel geluk gehad in mijn leven. Ik heb een warm en liefdevol gezin.” Op de dag dat we langsgingen met een bloemetje, kreeg Hilde slecht nieuws van haar oncoloog.
Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Mijn mama, Hilde Despiegelaere, is momenteel 56 jaar. Ze is al bijna vijf jaar in behandeling voor borstkanker met uitzaaiingen in de okselklier en de lever”, schrijft Anne-Sophie in haar mail aan KW. “In het begin konden ze dit verhelpen met medicatie, maar ondertussen zijn die metastasen (uitzaaiingen, red.) zoveel sterker geworden dat ze toch chemo nodig had. Vreselijk om je altijd positieve mama zo te zien lijden onder de bijwerkingen, en tegelijk bewonderenswaardig te zien hoe ze iedere goeie dag plukt en geniet van kleine dingen.”
Intussen is gebleken dat ook de chemokuur helaas geen soelaas brengt. “Maar ik blijf positief”, vertelt Hilde aan de telefoon. “Ik geloof in de wetenschap en in het team van AZ Sint-Jan dat nu een bloedbehandeling gestart is. Zolang zij mij niet laten vallen, is er hoop. Als deze behandeling me maanden kan schenken in plaats van weken, dan gaan we ervoor en maken we er het beste van.”
Ik ben trots op mijn warm en liefdevol gezin
Hilde staat gekend als een sociaal geëngageerde dame. Jarenlang baatte ze samen met haar man Jan Verhelst de supermarkt Teddy uit in Snellegem. Later ging ze aan de slag bij Electrabel, het huidige Fluvius. Een fulltime job die ze meteen on hold moest zetten toen ze de diagnose te horen kreeg.
“Maar mijn sociaal engagement voor Jabbeke heb ik bewust niet stopgezet”, vertelt Hilde die in de gemeenteraad zetelt voor CD&V. “Mensen hebben me verkozen en die kan ik niet in de steek laten. Ik heb ook met veel trots het meterschap aanvaard voor Huis Snello, waar mensen met een beperking, mits de nodige ondersteuning, kunnen bouwen aan hun toekomst.”
“Mama wil altijd het beste voor anderen”, meent Anne-Sophie. Samen met haar broer Pieterjan, hun partners, haar zoontje Wout en trotse opa Jan trekt het gezin er graag nog een weekendje op uit. “Dan voel ik me weer even toerist en geen patiënt. Er vloeit dan wel eens een traantje maar meteen daarna lachen we weer. Ik ben echt trots op mijn gezin.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier