Ellen en Daan wonen met hun twee kindjes Marie (4) en Wout (2) en poezen Roxy en Bailey in de Sint-Jansdreef, net buiten Brugge. En voor een keer mochten ook wij mee aanschuiven aan tafel.
“Ondertussen wonen we hier ook alweer zeven jaar. Voorheen woonden we aan de andere kant van ‘t stad, net binnen Brugge. We zijn hier in een erg leuke buurt terechtgekomen”, zegt Daan. Voor Ellen was Brugge in het begin wel even wennen: zij is afkomstig van Oostduinkerke. “Daar heb je een groot verschil tussen Oostduinkerke-Bad en Oostduinkerke-Dorp, waar ik woonde”, vertelt ze.
“In het dorp begroeten de mensen elkaar, in Oostduinkerke-Bad al veel minder. Dat verschil ervaar ik nu ook tussen de Brugse binnenstad en hier: terwijl er in deze straat nog een gezellige dorpsmentaliteit heerst en de buren al van honderd meter ver hun hand opsteken, gaat het er in het centrum allemaal iets afstandelijker aan toe.”
Pleinfeesten
Daan is het daarmee eens. “En het parkeren is hier minder problematisch: die bussen in de binnenstad zijn een pest als je in een eenrichtingsstraatje woont. Al vinden we hier tijdens de shoppingweekends en de zaterdagmarkt ook soms moeilijk plaats, en omgekeerd is het in het centrum van Brugge wel heel mooi wonen natuurlijk. Vanuit onze keuken zagen we daar de boten passeren.”
“De buurt is ook best multicultureel met een uitstekende halalslager”
“Maar hier wonen we dus ook graag. Dit is een superleuke buurt, met veel jonge mensen en nieuwkomers voelen zich gauw ingeburgerd. Op de rommelmarkt tijdens de Pleinfeesten heeft onze overbuur al spelend een pianootje voor ons verkocht, iedereen loopt hier dan wel eens bij elkaar langs met een aperitiefje, een tasje soep of een dessert. In januari houden we met de hele straat een nieuwjaarsdrink”, vertelt Daan. De buurt blijkt overigens ook best multicultureel. “Op de hoek van de Legeweg en de Lange Vesting zit een uitstekende halalslager.”
Daan werkt als freelance geluidstechnieker, Ellen is marketing manager bij Upgrade Interieur, een bedrijf uit de Pathoekeweg.
“We hebben allebei een drukke job, en met twee kindjes kan je ook in het weekend niet zomaar de deur achter je dichttrekken om een stapje in de wereld te zetten. Daan moet dan bovendien vaak werken. Gelukkig zit ik best graag op mijn gemak thuis”, zegt Ellen. “En ik ben al blij àls ik in het weekend eens thuis ben”, vult Daan aan.
Daan als kok
“Ik probeer toch minstens één weekend per maand te zijn, en dan zoeken we weleens een babysit om met ons tweetjes iets te gaan drinken in Joey’s Café of een hapje te gaan eten in ‘t Zwart Huis. Met de collega-techniekers gaan we tijdens het Moods! festival altijd om een ijsje bij de Da Vinci in de Geldmuntstraat, da’s zo’n beetje een traditie. Trouwens, ‘Klinkers’ vond ik een veel betere naam voor dat festival…”
“Vroeger was ik vast in dienst bij PVL Sound & Light in Oostkamp. Sinds ik zelfstandig ben, heb ik andere uren en ben ik dus ook op andere momenten thuis. Ik breng nu de kindjes naar school en de crèche, doe de boodschappen en zet het eten op. Want ‘s avonds is het hier soms een race tegen de klok.”
Aan tafel gaan is voor het gezin dan ook een vast ‘inhaalmoment’. “We proberen zo vaak mogelijk allemaal samen te eten en praten dan over het werk of hoe het op school is geweest. En onze vaste tafelrituelen? Honderd keer zeggen blijf zitten, eet voort.”
Wat is je lievelingsgerecht?
Marie, nu nog vier maar binnenkort vijf, lust het liefste papa’s lasagne.
Daan en Ellen gaan allebei voor stoverij met Brugse Zot, maar dan met een eigen twist: “Naar een receptje van Jeroen Meus, maar dan met Brugse Zot in plaats van St. Bernardus.”
En het koppel houdt ook van bakplezier: op dit moment zijn de flan en frangipane naar oma’s recept het populairst.
“Ik maak ook graag bananenbrood, maar op het werk zijn ze vooral dol op mijn chocoladebrownies”, glimlacht Ellen. Bakken blijkt voor beiden een vorm van onthaasting. “We worden daar allebei heel rustig van.”
Waarom hou je van Brugge?
“In Brugge kan je vlot van de ene boekenwinkel naar de andere wandelen, er zijn er heel wat en dat is een luxe als je graag leest. Ik heb zelf een tijdje in boekhandel De Reyghere gewerkt op de Markt”, zegt Ellen.
“Brugge is best wel kindvriendelijk, ik heb onlangs op de website van de stad eens de Brugse speelkaart gedownload en stond ervan versteld hoeveel speelpleintjes er eigenlijk wel zijn. Maar Wintervonken vonden de kindjes bijvoorbeeld ook heel leuk”, vult Daan aan. “En voorts vind ik de kleinschaligheid van onze stad wel gezellig. Van de Ezelpoort sta je in geen tijd aan de Gentpoort.”
Wat is je favoriete plekje?
“Ik zit graag op dat pleintje aan de Burg, als de bomen er nog niet in blad staan heb je van daaruit ook een mooi zicht op de Blinde-Ezelstraat en de achterliggende Vismarkt. Maar Brugge heeft zoveel mooie plekjes dat je ze als Bruggeling soms niet meer ziet.”
“Af en toe eens een klein straatje inslaan, kan heel verrassend zijn“, zegt Ellen. “Veel Bruggelingen gaan bijvoorbeeld enkel naar het Minnewaterpark voor Cactus en Feest in ‘t Park. Beide weekends moet ik daar werken, de opstelling ziet er dan twee keer heel anders uit. De zeldzame keren dat ik daarnaast door het park wandel, heb ik moeite om er mezelf te oriënteren…”
Wat doe je dit weekend?
“Ik moet zoals gezegd meestal werken in de weekends, maar deze week werk ik alleen op vrijdagavond, in Kortrijk Xpo”, zegt Daan. “Zowel op zaterdag als op zondag gaan we op vriendenbezoek”, duidt Ellen nader.
“Op zaterdag is dat in Sint-Kruis, op zondag hebben we afgesproken in Aalst. We gaan er ons jaarlijkse weekendje voorbereiden met een koppel dat we destijds in Gent leerden kennen, via de studentenclub waar ook Daan en ik elkaar ontmoetten. Hun kindjes zijn even oud als die van ons, en ze kunnen het uitstekend met elkaar vinden. Na dat jaarlijkse weekend moeten ze altijd weer van elkaar afkicken.” (WK)
Aan tafel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier