160.000 euro subsidie voor West-Vlaamse dierenasielen

© GEINZ
Phebe Somers

Deze zomer ontvangen 34 West-Vlaamse dierenasielen financiële steun van de Vlaamse Overheid voor hun werking. De grootste hap uit het budget gaat naar vzw Hippo-Agri uit Brugge, het enige paardenasiel in onze provincie. “Vroeger waren we soms genoodzaakt om inbeslaggenomen paarden te euthanaseren, nu hebben we de middelen om hen langdurig te verzorgen”, klinkt het bij Hippo-Agri.

In 2021 konden erkende dierenasielen voor het eerst genieten van structurele steun, daarvoor was daar geen sprake van. In totaal wordt er dit jaar voor 163.273 euro aan subsidies verdeeld onder 34 West-Vlaamse dierenasielen. “Een historisch hoog bedrag. Maar dat is nodig, want vroeger werd dierenwelzijn als bevoegdheid nogal verwaarloosd. De vrijwilligers in de asielen voorkomen heel veel dierenleed. Met deze financiële steun kunnen ze hun werking verder professionaliseren”, aldus Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts.

Dure paardenzorg

Gemiddeld krijgt elk dierenasiel zo’n 4.000 euro, met uitzondering van twee uitschieters. Het laagste aandeel van de subsidiepot gaat naar de kleinschalige vzw Dierengeluk in Menen, waar fretten en katten bij de eigenaars thuis worden opgevangen. Helemaal bovenaan de lijst vinden we dan weer Hippo-Agri terug, een dierenasiel uit Brugge dat zich uitsluitend focust op de opvang en verzorging van paarden. Als enige paardenasiel in de provincie komt er heel wat druk op de schouders van eigenaar Mark Wentein terecht. “Eerst en vooral ben ik al jaar en dag voorzitter van de Brugse Koetsiers. De koetspaarden die als het ware op pensioen gaan, vangen wij op in ons asiel. Daarnaast worden alle paarden die in beslag worden genomen door justitie bij ons gebracht. Dat zijn meestal paarden waarvan de eigenaar is overleden of door financiële redenen niet meer voor het dier kan zorgen”, vertelt Mark.

“Puur de opvang van een paard kost al snel 350 euro per maand, dan spreken we nog niet over het onderhoud van de hoeven of eventuele medische kosten”

Tot twee jaar geleden financierde hij alles zelf, nu ontvangt hij een subsidie van 32.550 euro. Dat lijkt veel, maar dat is het in de paardenwereld zeker niet. “Puur de opvang van een paard kost al snel 350 euro per maand, dan spreken we nog niet over het onderhoud van de hoeven of eventuele medische kosten bij ziekte. Onze enige inkomsten waren de kleine bedragen die werden betaald bij de adoptie van een paard, maar dat was nooit toereikend natuurlijk. Om onze paarden de nodige ruimte te geven, hebben we een weide van 11 hectare aangelegd, aanvullend investeerden we ook in schuilstallen en automatische drinkbakken. De zorg gebeurt volledig op vrijwillige basis door onszelf en andere gedreven paardenliefhebbers. De financiële steun van de overheid betekent nu vooral goed nieuws voor de paarden die na een inbeslagname bij ons terechtkomen. Vroeger moesten we die noodgedwongen euthanaseren, omdat we simpelweg de middelen niet hadden om hen langdurig te verzorgen. Nu kunnen we dat gelukkig wel”, besluit Mark.