STIP, onder aanvoering van lijsttrekker Kurt Grymonprez, voelde zich op 14 oktober 2018 dé winnaar van de gemeenteraadsverkiezingen in Izegem. Maar al snel bleek dat N-VA een andere coalitiepartner in gedachten had. Vanuit de oppositie probeert STIP nu haar rol te spelen.
Even terug in de tijd. Dat er op 14 oktober 2018 in Izegem op een nieuwe partij kan gestemd worden, heeft wel wat te maken met de persoon van Kurt Grymonprez. Een dik jaar eerder, in mei 2017, neemt Kurt ontslag. Hij is op dat moment SP.A-schepen van onder meer Sport en Feestelijkheden in Izegem. Maar als uitlekt dat hij als privépersoon aan de stadsdiensten gevraagd heeft om een partij stenen te vervoeren, krijgt hij, ook binnen de eigen meerderheid en eigen partij, de wind van voren.
“Die stenen zijn nooit vervoerd geweest. Er kan mij een deontologische fout aangewreven worden, maar niet meer dan dat. Ik moest geen ontslag nemen, maar ik deed het toch.”
Rode inslag
Maar meteen is ook de basis gelegd voor de nieuwe partij STIP, een partij met toch wel wat rode inslag. De Izegemse socialisten stonden altijd sterk en waren niet weg te denken uit de politiek. Van 1983 tot 2006 leverde partij altijd de burgemeester, tot 2018 bleef SP.A ook in de meerderheid. Maar er is ook tweespalt binnen de partij.
Want als STIP opgericht wordt, krijgt het niet enkel Kurt Grymonprez als kopman, maar ook schepen Nadia Staes en Sybille Vandeputte gaan op de lijst staan. Die laatste is dan weer de dochter van gewezen schepen Didier Vandeputte. Voor de verkiezingen wordt ook verwacht dat STIP vooral stemmen zal weghalen uit het linkse kamp.
Verkiezingszondag herinnert Kurt zich nog als de dag van gisteren. “We zaten samen in De Zaal in Emelgem en wachtten de resultaten af. In zowat ieder telbureel hadden we een getuige geposteerd, een van hen was wijlen ereburgemeester Willy Verledens. Bij de eerste resultaten vielen we van onze stoel.”
Bij het zien van de eerste resultaten vielen we van onze stoel
“We scoorden in sommige telbureaus tot 20 procent. Uiteindelijk klokten we af op 16,3 procent, een ongezien resultaat voor een partij die voor het eerst opkomt. Natuurlijk stonden er wel wat boegbeelden op de lijst, maar dat we met een nieuw project meteen de tweede grootste zouden worden, hadden we niet durven dromen.”
In vergelijking met zes jaar eerder verliest N-VA een half procent, maar krijgt het wel een zetel meer door de grotere versnippering binnen de oppositie. SP.A en Groen, die eerder samen naar de kiezer trokken, halen respectievelijk 8,1 en 8,9 procent, samen leveren ze 7,7 procent in. Ook Open VLD (-2 procent) deelt in de brokken, maar het is vooral CD&V (-9,4 procent) dat het gelag betaalt. Maar die partij mag ondanks het verlies wel opnieuw mee in de meerderheid, nadat N-VA in de vorige beleidsperiode nog met SP.A-Groen had geregeerd. “Het steekt vooral dat wij de kans niet gekregen hebben om te praten. De overeenkomst was duidelijk al vooraf gemaakt.”
Voor de Izegemnaars
STIP had in de campagne ook de regerende coalitie, met N-VA, ook niet gespaard. “Dat is politiek bedrijven. We hadden zeker een telefoontje verwacht, maar dat is er niet gekomen. N-VA heeft op veilig gespeeld door een verliezer van de verkiezingen mee aan boord te hijsen. Als je luistert naar de kiezer en de democratie respecteert, doe je dat niet. Maar mathematisch hadden ze natuurlijk hun meerderheid.”
“Wij zijn een burgerpartij. Bij ons zitten er mensen die nationaal op alle mogelijke kleuren stemmen, maar die samen in Izegem achter ons project staan. Ik heb ook gevoeld dat op lokaal vlak zo’n partijen veel vertrouwen krijgen. Maar wij hebben natuurlijk het nadeel dat er boven ons geen nationale structuur staat, zodat we alles zelf moeten uitvogelen. Maar het biedt ook voordelen: we moeten geen orders van bovenaf volgen. En het is niet dat wij op de Izegemse gemeenteraad het migratiebeleid of de hoogte van de pensioenen moeten bepalen. We zijn er voor de Izegemnaars.”
STIP kwam dus in de oppositie terecht. “En dat was echt wel een aanpassing. Als lid van de meerderheid en zeker als schepen komen ze de dossiers op je bureau leggen. Nu moet je soms hemel en aarde bewegen om antwoorden te krijgen op je vragen. Enkele mensen waren bij ons ook nieuw op het politieke toneel, die moesten ook tijd krijgen om zich in te werken. Maar na drie jaar zijn we daar ondertussen wel in geslaagd.”
“We confronteren het huidig beleid met dossiers die blijven liggen. We willen immers dat de burger te weten komt wat hen beloofd is en wat er van uitgevoerd wordt. Ze hebben er recht op, want het is met hun belastinggeld dat het stadsbestuur aan de slag gaat. Wij willen een zo groot mogelijke transparantie naar de burger toe. Wat ons daarbij vooral opvalt is dat er heel wat miljoenen worden overgedragen naar volgend jaar. Het bestuur heeft blijkbaar moeite om de investeringsprojecten gefinancierd te krijgen. In 2019 werd vier miljoen overgedragen, in 2020 was dat al zeven miljoen. En daarnaast is er nog de investering in de Cultuurfabriek waarvan de raming van 13,5 miljoen naar 16,3 miljoen werd opgetrokken.”
Verkiezingen 2024
Bij STIP, dat staat voor Stedelijk Izegems Project, voelt Kurt zich meer politicus dan ooit. “Ik ben opgegroeid in een socialistisch nest, vandaar ook dat ik naar de socialistische partij toe gezogen werd. Was ik de zoon van een ondernemer geweest, dan stond ik misschien eerst bij Open VLD op de lijst. We stoppen de mensen zelf in vakjes, daarom is een partij als STIP een verademing.”
Nieuwe verkiezingen zijn er pas in 2024, maar die krijgen wel een andere insteek. De stemplicht is afgeschaft. “Het is nog moeilijk inschatten wat de gevolgen daarvan zullen zijn. De grootste fractie zal dan de burgemeester mogen leveren, op voorwaarde dat die tot een meerderheid geraakt. Maar dat is nog toekomstmuziek. Eerst proberen we zo goed mogelijk ons werk te doen in de Izegemse gemeenteraad. En we maken ons sterk dat we ook in 2024 een kwaliteitsvolle lijst op de been zullen brengen.”
Verkiezingen 2018: drie jaar later
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
