Wij waren vandaag in Straatsburg getuige van het blitzbezoek van Paus Franciscus. Maar hoe kort ook, zijn boodschap is wel blijven hangen, ook bij onze twee jonge beloftevolle Europarlementariërs die nog maar pas zijn gestart. : ook zij willen dat Europa weer warmer en menselijker wordt.
Door de bankencrisis en alles wat die teweegbracht, heeft Europa moeilijke jaren achter de rug, en dat heeft zo zijn tol geëist. Heel wat eurokritische stemmen lieten zich horen, en in tijden van economische crisis wordt er al eens korter door de bocht geredeneerd : Europa was niet meer zo geliefd bij de kiezer, die de Unie maar al te vaak ziet als een geldverslindende machine waar de mensen maar weinig van terug krijgen. Tenzij dan regeltjes die het leven nog wat ingewikkelder maken. Die negatieve gedachten hebben de Europese verkiezingscampagne van mei jl. gedomineerd, en uiteindelijk is er een nieuwe legislatuur én Europese Commissie uit voortgekomen die Europa écht wel een ander gezicht wil geven.
Toeval stak handje toe
Bij ons hebben die verkiezingen alvast ook een paar nieuwe Europese gezichten voortgebracht, waaronder twee jonge gedreven politieke talenten met ambitie en werkkracht. Het toeval wil dat Sander Loones van N-VA en Tom Vandenkendelaere van CD&V allebei van hun partij als beloftevolle jongere een aantrekkelijke eerste opvolgersplaats aangeboden kregen. Dat ze nu bijna gelijktijdig én op heel korte tijd haast vanuit het niets ook effectief het Europees Parlement binnenkomen, is haast nog een groter toeval, anderen zoals burgemeester Bart Dochy van Ledegem bijvoorbeeld hebben zo’n gelukkig toeval nooit gekend.
Sander Loones. (Foto JRE)
Maar los van dit alles : we mogen best trots zijn dat onze provincie weer eens meedoet en meetelt op Europees vlak, want Tom en Sander zijn klasbakken die bulken van talent en blaken van ambitie. Met nog een scheut van die echte onvervalste West-Vlaamse werkkracht en doorzetting er bovenop. De generatie van de toekomst is bekend.
Believers
Allebei zijn ze ook believers van Europa : Tom heel uitdrukkelijk als Europeaan in hart en nieren, dankbaar om alles wat Europa ons schenkt en mogelijk maakt in ons dagelijks leven, al staan we daar nauwelijks bij stil. Maar ook Sander gelooft in een mooie toekomst voor Europa. Een eurocriticus wil hij niet genoemd worden, een eurorealist des te meer. En hij wil met zijn mandaat bewijzen dat zijn partij N-VA ten onrechte wordt bestempeld als een anti-Europese partij.
Pro Europa dus, allebei onze West-Vlaamse jonge Europese leeuwen zijn voor een sterk én een sociaal Europa. Ze zullen daar zelf hun beste beentje voor voorzetten. Niet met holle woorden, maar met goed onderbouwde dossiers, want allebei zijn het mannen van de studie en het disciplinair tijdsgebruik om dat studiewerk ook ordentelijk te doen. Niet vanuit de ivoren toren, maar ook onder de mensen. Bij de jongeren in het Vlaamse land de Europese boodschap, we zouden haast zeggen die blijde boodschap, gaan verkondigen, en op die manier de Europese vlam weer wat aanwakkeren bij de bevolking.
Paus Franciscus, net in het Europees Parlement te gast tijdens de eerste plenaire zitting van Tom (en de tweede van Sander), voegde daar nog een dimensie aan toe : Europa moet ook weer een warm Europa worden, een Europa van en voor de mensen en niet van de structuren of technocraten. Hij herinnerde er ons aan dat het verenigd Europa eigenlijk ontstaan is als project om vrede te brengen in dit continent (wat overigens goed gelukt is), maar hij deed ook een oproep om meer te ondernemen om het leven van de armen en de zwakkeren beter te maken. Zaken die men eigenlijk wel al een beetje wist, maar het blijft toch een fantastisch moment als iemand als paus Franciscus de woorden uitspreekt er daarvoor full applaus krijgt van het haast volledig gevulde halfrond, meer dan vijfhonderd man. Een haast sacraal moment was het, dat zeker inspirerend en aanmoedigend zal werken voor onze twee jonge snaken, waarvan we (op politiek vlak) het laatste nog niet hebben gehoord.
Algemeen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier