Anderhalve maand na de geboorte van mijn dochter beviel mijn zus van een zoontje. Dat we samen zwanger waren, was speciaal. Mijn grote zus is nu mama en ik weet wat ze meemaakt, maar hoe ze het beleeft weet ik natuurlijk niet.
Ik weet hoe fantastisch het is en ik ben uitgelaten als ik erbij stilsta welke mooie momenten ze nog zal mogen meemaken. Maar ik ben ook bezorgd, want het is een rollercoaster. Het is oprecht de grootste uitdaging van mijn leven en dat zal het waarschijnlijk ook blijven. Daar ben ik altijd eerlijk over, want niemand wordt er beter van als je denkt dat je de enige bent bij moeilijke momenten.
Het werd dus druk bij ons thuis op kerstavond. Van kerst 2023 met een lege plaats aan tafel en toasten met een cava 0.0 om mijn prille zwangerschap te verbergen naar kerst 2024 naar twee baby’s met lege papflessen en volle pampers. De lijn tussen vreugde en verdriet blijft haarfijn.
Druk, maar gezellig uiteraard. Hoewel ik genoten heb van het vieren met onze families ben ik blij dat we ook als gezinnetje eropuit trekken. ‘Ik wil graag nog eens op reis met jullie allemaal’, zei onze zoon enkele weken geleden. Zijn manier om te zeggen dat ons drukke werkschema even op pauze mocht gezet worden. Dat dachten wij ook. Deze tekst werd neergepend in Zeeland. Even de pauzeknop induwen en samen herinneringen tanken.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
