Jaloers

Verdienen onze politici te veel? De vraag klonk de voorbije weken luider dan ooit. In tijden waarbij ‘het volk’ vaak en diep in de portemonnee moet kijken, is dat niet abnormaal. De financiële crisis dwingt onze regeringen nu eenmaal om álle uitgaven onder de loep te nemen, ook de centen die op hun eigen rekening worden gestort.

Onze premier wil alvast het goede voorbeeld geven. Alexander De Croo besliste deze week dat hij en zijn ministers acht procent gaan inleveren. Opvallend: hij vraagt nu ook aan parlementsleden én burgemeesters om zijn voorbeeld te volgen.

Heel nobel allemaal, maar dit is niet meer dan symboolpolitiek. Druppeltjes op een hete plaat. Ik pleit er zelfs voor om onze burgemeesters geen cent minder te geven. Integendeel. De verantwoordelijkheid die zij dragen is groot, de omstandigheden waarin ze moeten werken vaak moeilijk. We verwachten ook dat zij altijd en overal het algemeen belang dienen. Daar mag wat tegenover staan en daar hoort niemand jaloers om te zijn…

Ik pleit ervoor om onze burgemeesters geen cent minder te geven

En dat brengt ons dan weer in Moorslede. De burgemeester daar noemt ons wél jaloers. Deze krant bracht eind vorig jaar aan het licht dat hij betrokken was bij een verdachte vastgoeddeal. Ward Vergote zou zijn kennis als burgervader gebruikt hebben om met een stukje grond 208.000 euro winst te maken. Audit Vlaanderen onderzocht de affaire en bevestigt ons nieuws van toen. De burgemeester bevond zich volgens de doorlichters “in een staat van belangenvermenging”. Voor minister Bart Somers is dit alvast het sein om de gemeente Moorslede onder verscherpt toezicht te plaatsen.

Ik kan tot slot iedereen geruststellen: het feit dat wij hierover berichten, komt niet door jaloezie. We doen dit omdat wij een rol hebben als waakhond. Als een burgemeester nog maar de schijn opwekt zichzelf te verrijken op de kap van zijn inwoners, dan mogen daar op zijn minst luidop vragen over gesteld worden. Dat noemen ze je verdiende loon.

Reageren? bart.casteleyn@kw.be