De vakantiejob van Lectrr

Cartoonist wordt columnist: Steven ‘Lectrr’ Degryse ruilt zijn tekenpen voor een klavier. Een hele zomer lang mogen we hier proeven van zijn schrijfkunsten.

‘Weet je waar ’t woord barbecue vandaan komt?’ Ik mik een verkoold stuk varkenslijk op haar papieren bordje en stel de vraag in de vergeefse hoop een gesprek aan te knopen.

In een onbewaakt moment had ik toegezegd om te helpen op een tuinfeest en de voorbije uren heb ik me stierlijk verveeld bij de barbecue. Ik klamp me vast aan elke kans op menselijk contact. Ze is de derde vrouw die ik probeerde aan te spreken. ‘Ga je ’t mansplainen?’, vraagt ze terwijl ze haar parelwitte tanden bloot lacht. Ze heeft een tongpiercing die op en neer wipt in haar mond.

Ze is veel te knap om met mij te praten, maar ze hapt toe dus ik begin te vertellen. ‘In ver vervlogen tijden, toen men de zeven zeeën bevoer in houten schepen, waren er nog geen frigo’s. Maar men moest wel eten op de ontdekkingstochten.’

‘Vertel door.’ Gefascineerd kijkt ze me aan terwijl ze gargantueske hoeveelheden vlees op haar miezerige bordje blijft laden. ‘Dus nam men kippen mee aan boord. Die leggen eieren, nemen weinig plaats in en zijn makkelijk te slachten.’ Ik draai een gitzwarte kotelet om. ‘En men bracht ook geiten mee.’

Ze was veel te knap om met mij te praten

Ondertussen is Ricky Bicky erbij komen staan, ‘n halve zool die die onnozele bijnaam zelf had gekozen. ‘Niet alles geloven wat ie vertelt. Die gast heeft te veel fantasie.’ Hij zegt het terwijl hij ongegeneerd naar haar borsten kijkt en daarmee het motief van zijn tussenkomst verraadt.

Ik negeer Ricky en vertel verder, ’t gebeurt niet elke dag dat een bloedmooie vrouw aan m’n lippen hangt. ‘Geiten werden niet gegeten aan boord. Als men na maanden van ontbering terug aan land ging, werden ze geroosterd boven een vuur. Men stak een houten staak doorheen ’t beest, van ’t sikje tot de aars. Du barbe à cue.’

Toen pas besefte ik hoe wansmakelijk ’t verhaal is. En al zeker om te vertellen aan een bevallige schone wiens maaltijd je aan het opscheppen bent. Ze smijt haar bord op het buffet, tussen de aardappelsalade en de quinoa waar niemand ooit van eet. ‘Smakelijk.’ En ze beende weg.

Ricky had minder problemen met mijn uitleg. Hij neemt haar berg verkoolde saucijzen en begint die naar binnen te werken terwijl ie me complimenteert. ‘Goe verhaal! En van waar komt ’t woord chipolata?’