Brief aan premier Wilmès: Na 11 mei dat naaktstrand open, oké?
Frank Buyse (60) zit óók thuis, maar gaat elke dag op zoek naar wat zon in donkere coronatijden. En deelt die graag. Wat hoop en humor, elke dag een vitamientje. Vandaag schrijft hij een brief aan premier Sophie Wilmès.
Geachte mevrouw Sophie Wilmès,
Neem het deze eenvoudige West-Vlaamse burger niet kwalijk, ik wil u met dit schrijven op deze belangrijke dag waarop u als hoofd van de Nationale Veiligheidsraad de bevolking zal inlichten over de verdere maatregelen van de lockdown en mogelijke exitstrategie een paar persoonlijke vragen stellen. Ik heb mij afgelopen weken als een voorbeeldig en solidair burger gedragen, dan mag ik u ook eens iets voor mijzelf vragen? Net zoals ik elk jaar als braaf kind mijn brief aan Sinterklaas pende?
Wel, geachte mevrouw Wilmès, het zit zo. Ik heb eens mijn agenda voor mei bekeken. Wat al allemaal vast was gelegd vóór we in ons kot moesten. Drukdrukdruk, u kunt dat niet geloven…!
OK, dat etentje op 1 mei is nog wel in te halen, onze dichtste vrienden lopen niet weg. En het feestje ‘s anderendaags voor de 60ste verjaardag van Philippe wordt gewoon wat uitgesteld. Zo kennen we onze buren wel, het is geen toeval dat juist zij dat heerlijke Halsberghbier brouwen. Een beetje reclame mag toch, hé, mevrouw Muylle, uw minister van Economie vroeg toch onze lokale economie te steunen? En dat er op 7 mei nog niet zal mogen gevoetbald is ook geen drama, op mijn 61ste kan ik de voetbalploeg van KW nog wel mijn weergaloze dieptepassen demonstreren.
Maar dan begint het, mevrouw de premier.
Ik heb al tickets voor Arno in De Kreun in Kortrijk op 14 mei. Diene mens is net geopereerd aan pancreaskanker, maar hij wilde snel weer optreden en ik wil hem als grote fan steunen. Maar ik vraag het vooral voor Philippe die aan geen kaarten was geraakt, ik wil mijn buurman voor zijn 60ste verjaardag verrassen. Dat begrijpt u toch, mevrouw de premier?
En ‘s anderendaags wil ik graag met mijn echtgenote vertrekken naar Oostende, voor twee weken romantiek aan zee. En niet ver van Roeselare, ik wil wat kunnen blijven werken ook. Bent u al eens in Oostende en Roeselare geweest, mevrouw de premier? Zou wel eens mogen hé, vanuit uw functie. De Koningin der Badsteden, zelfs haar marginaliteit is charmant, en de enige echte News City van het land, die van Antwerpen is maar een dorpje. Twee weken zee… het zou zo’n deugd doen, mevrouw de premier.
En op 22 mei komen Thomas en Ann eten. En dan ‘s anderendaags in Brugge naar een ochtendconcert van die soprane, Astrid Stockman – houdt u van muziek, mevrouw de premier? Niet dat ik zo’n classicus ben hoor, haar programma Stokman en Vos – ‘Een zoen van toen’ is nostalgie voor oude mensen, hoorde ik. En nog eens ‘s anderendaags gaan we met oma voor haar 85ste verjaardag naar Engelbert Humperdinck in het Kursaal. Oma is nog nooit naar een concert geweest, ik wil echt haar gezicht zien als we allen het nu wel zeer toepasselijke Please release me zingen. En als met BH-tjes naar het podium wordt gegooid.
En de volgende week komen Kris en Ann ook nog eten. Zij zouden ons daarna inviteren op hun camping aan het naaktstrand… : toéééé mevrouw de premier….?!
Vanaf 11 mei? Ik beloof verder heel hard mijn best te doen…? Denkt u eens aan mij vanavond?
Uw kapoen
NB1. En als dat allemaal niet kan, doe ik ook nog mijn best hoor!
NB2. Meneer Van Ranst zegt dat in juni misschien alweer kan worden gevoetbald?
Dagboek in tijden van corona
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier