Maak een account aan en switch eenvoudig tussen jouw favoriete magazines

“Weer meer goesting in tv-werk”: Walter De Groote speelde gastrollen in zowat elke serie en nu ook in Chantal

Walter De Groote woont sinds twee jaar in Ieper. © TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

De naam Walter De Groote doet wellicht geen belletje rinkelen, maar de kans dat u hem ooit eens op televisie zag is wel groot. Walter speelde immers gastrollen in zowat elke serie, van Familie en Thuis tot Spoed, De Kampioenen, Aspe en Flikken. Zijn laatste wapenfeit is een rol in het derde seizoen van Chantal, nu te bekijken op Streamz. Via zijn vriendin Heidi Deramoudt kwam hij in Ieper terecht.

Walter De Groote (65) is al 33 jaar professioneel acteur. “Op mijn zeventiende stond ik voor de eerste keer op scène op het schooltoneel en meteen wist ik dat ik dit wilde doen voor de rest van mijn leven”, vertelt Walter. “Ik moest van mijn ouders wel eerst een deftig diploma behalen, dus heb ik Germaanse Talen gestudeerd. Ik heb ook vijf jaar lesgegeven in het middelbaar onderwijs, maar dat was absoluut mijn ding niet. Ondertussen volgde ik theatercursussen en op mijn 29ste schreef ik me alsnog in aan het Conservatorium in Gent, waar ik in 1992 afstudeerde.”

Sindsdien zat Walter niet stil. Hij speelde rollen in zowat alle Vlaamse series. “Ik zat bijvoorbeeld in de allereerste aflevering van Familie. In 2000 mocht ik dan een andere rol spelen, die van slechterik Giancarlo. In 2019 zat ik dan weer in Thuis. In de serie Spoed had ik ook een belangrijke rol. Sedes & Belli, Witse, Flikken… Eigenlijk heb ik de meeste series gedaan, maar meestal waren dat gastrollen. Dat vind ik wel oké. Niet dat ik bezwaar heb tegen een hoofdrol, maar als je iedere dag herkend wordt op straat… Dat is toch een andere manier om in het leven te staan.”

“Ik woon graag in Ieper. De omgeving is prachtig en de sfeer is leuk”

“Mensen vragen me altijd: ben je tevreden met die gastrollen? Ja, want ik heb altijd theater kunnen doen. Ik had mijn eigen gezelschap Le Mal Du Siècle, waar ik zowel acteur, regisseur als artistiek verantwoordelijke was. We waren gespecialiseerd in schoolvoorstellingen en zijn beginnen toeren in 1992 met de monoloog De Aap van Kafka en het stuk Timon van Athene van Shakespeare en we zijn geëindigd in 2015. De laatste tournee was Trainspotting waarmee we 164 voorstellingen gespeeld hebben, onder andere hier in Het Perron. Ik heb ook achttien jaar lesgegeven in het Conservatorium van Brugge, bedrijfstheater gedaan, luisterspelen… Ik heb eigenlijk alles gedaan wat een acteur kan doen in zijn carrière.”

Mathias Sercu

Met zijn gastrol in de vierde aflevering van het derde seizoen van Chantal mag hij weer een hoogtepunt aan zijn rijke carrière toevoegen. “Met Mathias Sercu heb ik een verleden. Hij heeft nog meegespeeld in mijn gezelschap. Het was ook een heel plezante rol. Er zit een bepaalde dramatiek achter, maar tegelijk lach je ermee. Ik heb een hele resem foto’s laten nemen om door te sturen naar de productiehuizen, omdat ik na de opnames van Chantal weer meer goesting kreeg om voor televisie te acteren.”

Ondertussen woont Walter twee jaar in Ieper. “Ik ben oorspronkelijk van Oostende, maar ik ben daar al weg sinds mijn 28ste. Dan heb ik rondgezworven en gewoond in Antwerpen, de omgeving van Gent, Aalter… In Ieper kwam ik terecht dankzij mijn vrouw Heidi Deramoudt. We kennen elkaar sinds 2006. Zij is actrice bij Richten en ik regisseerde toen een stuk voor hen. Het was pas toen ik voor de derde keer regisseerde voor Richten in 2018-2019 en we allebei single waren dat de vonk oversloeg.”

Vriendenkring

“Ik woon graag in Ieper. Eerst en vooral is het een heel mooie stad. Ik heb Ieper vooral leren kennen tijdens corona. Dan hebben we hier veel gefietst en gewandeld. De omgeving is prachtig. Ik vind de sfeer ook wel leuk. Het voordeel is dat mijn vriendin in heel veel initiatieven en verenigingen zit. Naast Richten zit ze ook in de drumband van de Heilige Familie, waar ze ook lesgeeft. Ze heeft dus een redelijk groot sociaal netwerk en als partner deel je daarin. Mijn zoon Ennio (13) – vernoemd naar Ennio Morricone, als italofiel wilde ik zeker een Italiaanse naam – woont bij mij en voetbalt hier ook. Ook via hem leer ik nieuwe mensen kennen en als people’s person vind het wel leuk om een vrienden- en kennissenkring op te bouwen.”

Nu Walter zo’n opvallende rol heeft in Chantal zal hij misschien wel weer herkend worden op straat. “Goh, begrijp me niet verkeerd. Herkend worden is ook altijd een erkenning van het werk dat je doet. Als je dat niet wil, dan moet je geen acteur worden en niet op tv komen. En soms is het ook wel leuk. Zo werd ik op de set van Chantal benaderd door een van de geluidsmannen. Hij zei: ‘weet je dat jij een van mijn helden bent? Ik keek vroeger altijd naar Postbus X en jij hebt daarin meegespeeld’. Dat vond ik dan weer wel leuk.”

Partner Content