Samenwerken met je vader én grootvader, het is maar weinigen gegeven. Manon Vandemaele mag bij het bekende Huis van de Kappers dagelijks in de voetsporen van haar grote voorbeelden stappen en daar geniet elke generatie met volle teugen van. “Toen ik hier mijn allereerste dag samen met opa aan de slag was, ging er een droom in vervulling.”
Bij het Huis van de Kappers, een van de meest iconische kapperszaken van Waregem en omgeving, gonst het elke dag opnieuw van de bedrijvigheid. Naast de hoofdvestiging langs de Damweg runt de familie Vandemaele ook nog Homme’il Foo in de Meersstraat, dat zich volledig op heren focust.
Het uit de kluiten gewassen kapsalon mag zich nog een puur familiebedrijf noemen, want de dynastie is ondertussen aan haar vierde generatie toe. De kiem van het huidige verhaal werd gelegd door Noël Vandemaele, die samen met zijn echtgenote Lucienne Kerkhove in 1954 het café Rembrandt in de Ballingstraat opende.
Ik wist al op mijn vijfde dat ik kapster wilde worden
“Mijn mama stond in het café, mijn vader was er herenkapper”, herinnert Francky Vandemaele (64) zich nog levendig. “Er heerste altijd een gezellige drukte en ik keek gefascineerd toe hoe pa de klanten onder handen nam. Mijn liefde voor de stiel is daar ontstaan. Sinds mijn veertiende heb ik niets anders meer gedaan.”
Biechtvader
Niet bij vader Noël, wel bij die andere in Waregem destijds wereldberoemde kapper Jimmy Corbanie. “Ook tijdens mijn legerdienst was ik als coiffeur aan de slag en eenmaal terug in Waregem besloot ik op eigen benen te staan. De rest is geschiedenis.”
Die geschiedenis omvat het Huis van de Kappers, waar ondertussen ook zoon Bjorn (43) en kleindochter Manon (21) het gezicht van zijn. “Mijn beginjaren waren compleet anders dan nu”, grijnst Francky.
“Toen was alles nog veel meer basic. Mijn klanten kwamen uit het centrum van Waregem, iemand die uit pakweg Sint-Eloois-Vijve naar me afzakte, kreeg al een exotische stempel. Nu krijgen we zelfs mensen uit het Antwerpse over de vloer.”
“Vroeger was je ook veel meer biechtvader voor je klanten. Die kwamen uit je eigen buurt, dus kenden ze je goed. Ik heb me vaak een halve psycholoog gevoeld.”
Dat Bjorn Francky’s voorbeeld zou volgen, stond aanvankelijk niet in de sterren geschreven. “Ik wilde eerst de marketingwereld in”, zegt hij.
“Maar na een jaartje in een Gents kapsalon te werken, kreeg ik de smaak te pakken.” De vader van Manon, Margaux (18) en Médard (7) trok naar de gerenommeerde privéschool van de Londense topkapper Vidal Sassoon en na omzwervingen langs klassezaken in België, Nederland en Frankrijk vervoegde hij zijn vader in Waregem.
“Toen, eind 1999 en begin 2000, zag ook het Huis van de Kappers het levenslicht. We zaten meteen op hetzelfde spoor.”
Vis in het water
Sinds 1 oktober 2020 hebben Francky en Bjorn versterking uit eigen familierangen. “Ik wist al op mijn vijfde dat ik kapster wilde worden”, vertelt Manon met een stralende glimlach. “Ik ben hier opgegroeid, heb nooit iets anders gezien.”
Aan de Academie Verbist in Antwerpen leerde ze het vak, nu voelt ze zich als een vis in het water, met haar (groot)vader aan haar zijde. “We leren van elkaar”, zegt ze. “Ik kan rekenen op de vele jaren ervaring van mijn papa en opa en breng dan weer zelf een jong geluid binnen in de zaak.”
Francky en Bjorn knikken. “Dankzij Manon vindt ook de nieuwe generatie de weg naar ons. Manon bekommert zich ook over onze sociale media, iets waar wij véél minder kaas van gegeten hebben.”
Levenswerk
De Vandemaeles voelen elkaar perfect aan, zowel naast als op de werkvloer. “Strubbelingen?”, herhaalt Manon de vraag. “Dat kennen wij niet. We zitten volledig op dezelfde golflengte.”
“Toen ik mijn eerste dag hier samen met opa aan de slag mocht gaan, was dat een droom die in vervulling ging. Opa is mijn grote held, de man naar wie ik – naast mijn papa – naar opkijk.”
Francky glundert. “Ik hoop dat ik nog lang aan de zijde van mijn zoon en kleindochter mag werken. Aan mijn pensioen denk ik niet.”
“Ik amuseer me rot en het is prachtig om zien hoe mijn levenswerk wordt voortgezet. Die voldoening is enorm. Bjorn en ik hebben wel allebei het grote geluk dat we op ons 21ste al aan kinderen zijn begonnen. Anders stonden we hier nu niet met z’n drietjes”, grapt hij.
“Klopt”, zegt Manon. “Ook ik zou het top vinden als mijn toekomstige kinderen me ooit zouden opvolgen. Al zal ik iets langer wachten om mama te worden, nu ligt mijn focus volledig op het kapsalon. Straks starten we met ingrijpende verbouwingen die in juni afgerond moeten zijn. Dan zijn we helemaal klaar voor de volgende decennia.”
Francky stemt in. “We hebben al iets mooi neergezet, maar ons verhaal is allesbehalve af. Mocht mijn vader Noël hier morgen binnenwandelen, hij zou trots zijn.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
