Waarom onze boeren Brussel bezetten: “We zijn een speelbal in politieke spelletjes”

Bram Van Hecke, voorzitter van Groene Kring en boerenzoon uit Oudenburg, trekt vandaag mee naar Brussel. © BELGA
Philippe Verhaest

Vrijdag trekken duizenden Vlaamse land- en tuinbouwers naar Brussel met hun tractoren, met één doel: de politiek duidelijk maken dat het vijf voor twaalf is. Groene Kring-voorzitter Bram Van Hecke (27) roept op om snel vier levensbelangrijke dossiers te deblokkeren. “Nu wordt een levensbelangrijke sector als speelbal gebruikt in politieke spelletjes. Zo kan het niet verder.”

“Er wordt met onze toekomst gespeeld.” Bram Van Hecke is duidelijk. De Oudenburgse boerenzoon staat aan het hoofd van Groene Kring, een organisatie die meer dan 4.000 jonge landbouwers tussen 16 en 35 jaar vertegenwoordigt.

“De politici moeten dringend beseffen dat het zo niet verder kan, of boeren in Vlaanderen wordt een mission impossible.” Daarom trekt hij vandaag, samen met duizenden andere land- en tuinbouwers, naar Brussel. Waar dringend enkele heikele thema’s in een stroomversnelling mogen raken. “De politiek dreigt ons mooie beroep te verwoesten. De sense of urgency was nog nooit zo hoog.”

1. Stikstofakkoord

“De Europese Unie vraagt ons om de natuur in een goeie staat te houden. Daarvoor moet het stikstofgehalte naar beneden. Daar hebben wij geen probleem mee, maar de manier waarop dit ons verkocht wordt, is onaanvaardbaar. We worden in een veel te streng keurslijf gestopt, jonge boeren dreigen iedere vorm van perspectief te verliezen.”

“De Vlaamse overheid wil elk landbouwbedrijf onder een stolp plaatsen, zonder bewegingsruimte. Vergelijk het met een startende bakker die plots te horen krijgt dat hij een maximaal aantal broden mag verkopen. Dat wérkt niet. Wij vragen de politiek om de demografie mee te nemen. De gemiddelde leeftijd van de Vlaamse landbouwer is 56 jaar.”

“Mijn broer zou eventueel ons ouderlijk bedrijf met negentig melkkoeien overnemen. Die zou hij graag met robots melken, maar om die investering rendabel te maken, zijn dertig extra koeien nodig. Dat mag niet, terwijl in de buurt de komende jaren misschien honderd koeien zullen verdwijnen door stoppende boeren. Maar toch is zoiets onmogelijk. Zet ook meer in op technologie zoals luchtwassers en stel landbouw en industrie gelijk. Nu worden twee maten en twee gewichten gebruikt.”

“We worden gegijzeld om dat ene extra procentje in de peilingen weg te kapen”

2. Mestactieplan

“Sinds 1992 legt Europa een nitraatrichtlijn op om de waterkwaliteit te verhogen. De voorbije dertig jaar zijn serieuze stappen gezet, nu ligt het zevende mestactieplan op tafel. Een eerste voorstel van de regering trok een streep door landbouw bij ons. Zo zouden percelen die aan beken grenzen bewerkingsvrije zones van liefst zes meter krijgen, als buffer.”

“Voor ons bedrijf komt dit neer op zes hectare die we niet meer zouden kunnen gebruiken. Aan een aankoopprijs van 63 000 euro per hectare zegt dat wel wat. In grote delen van West-Vlaanderen zou het telen van groenten en aardappelen ook niet meer kunnen, onleefbaar.”

© DIRK WAEM BELGA

“Gelukkig zit het overleg tussen milieu- en landbouworganisaties goed. We voeren een constructieve dialoog, maar ook de politiek moet beseffen dat het eerste voorstel compleet onhaalbaar is. Vooral de communicatie zat fout. Nu zitten we mee aan tafel, dat moest van bij dag één. We zijn een volledig jaar verloren en het vertrouwen is weg.”

3. Landbouwbeleid

“Sinds de start van de EU bestaat er een steunfonds om boeren in hun uitdagingen te helpen. Vandaag gaat dat onder andere over verjonging en verduurzaming. Jaarlijks heeft Vlaanderen 300 miljoen euro te verdelen, maar het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid raakt niet goedgekeurd.”

“Waarom? Politieke spelletjes. We worden gegijzeld om toch maar dat ene extra procentje in de peilingen weg te kapen. Compleet onverantwoord. Zo kunnen we dure investeringen niet uitvoeren en onze duurzame ambities niet waarmaken, terwijl het geld wel voorhanden is. Europa heeft Vlaanderen daarvoor al op de vingers getikt, maar zonder gevolg.”

4. Eerlijke prijzen

“De gemiddelde landbouwer verdient vandaag zestig procent van wat de gemiddelde Vlaming maandelijks op zijn bankrekening ziet verschijnen. Terwijl wij geen uren hebben. Dit is een passie, een beroep dat 24/7 blijft doorgaan. Tegen een tsunami aan al hoge kwaliteitsvoorwaarden.”

“We hebben dringend een eerlijke handel met correcte prijzen nodig. Het verschil tussen wat de producent krijgt en de retailsector als verkoopprijs vraag, is veel te hoog. Trek dat recht en ga voor een eerlijke handel. Hier hoge normen opleggen, maar tegelijk vlees en eieren invoeren vanuit landen waar dierenwelzijn amper bestaat, dat klopt toch niet?”