Het aspergeseizoen zit op kruissnelheid. Wit of groen, ze worden omschreven als de koningin van de groenten, een titel die volgens Kris Bossuyt meer dan terecht is. De teler ziet jaarlijks 1,2 miljoen asperges op zijn hoeve passeren en verrast met aparte creaties. “Wij hebben zelfs een eigen aspergegin!”
De zachte en licht zoete smaak van asperges staat voor veel lekkerbekken synoniem met hoe de lente proeft. De groente is amper een dikke drie maanden verkrijgbaar en dus moeten de aspergetelers momenteel alle zeilen bijzetten om aan de vraag te voldoen en de oogst tijdig binnen te halen.
“Het zijn drukke dagen”, glimlacht Kris Bossuyt (46). “Maar zo hebben we het graag. We wéten dat onze asperges mensen gelukkig maken. Haast elke dag stapt hier bij ons wel iemand binnen met een brede smile op het gezicht. Ze zijn er weer, hé, krijgen we dan te horen. Wel, daar doe je het voor.”
Kris, die met zijn echtgenote Debby Dewitte (43) en hun drie kinderen Lotte (19), Lukas (16) en Lowie (14) op de familiehoeve in de Vlasstraat in Oostrozebeke woont en werkt, vormt de derde generatie die in de landbouwsector actief is. “Al gaat de geschiedenis van deze plek véél verder terug”, vertelt hij niet zonder trots.
Een simpele test: schuur de asperges eens tegen elkaar. Als ze piepen, zijn ze kraakvers
“Al in 1750 zou hier een hof gestaan hebben. Mijn grootvader Hilaire Baekelandt was nog een typische landbouwer die wat runderen hield en aan akkerbouw deed, mijn vader Arnold verbouwde traditionele gewassen als prei, bloemkool en aardappelen, maar had ook een halve hectare asperges. Iets wat me als kind al mateloos fascineerde.”
Na zijn opleiding aan het Vrij Agro- en Biotechnisch Instituut in Roeselare, kortweg VABI, stapte Kris op zijn achttiende in het familiebedrijf. “Aanvankelijk draaide ik gewoon mee in het brede verhaal, maar elke keer iemand een bundeltje asperges kwam kopen, was ik er als de kippen bij om die te bedienen. Ik zag meteen muziek in de aspergeteelt.”
120.000 kilo per jaar
Toen zijn vader Arnold in 2006 onverwacht overleed, kwam Kris aan het hoofd van het landbouwbedrijf te staan. “Mijn papa is amper zestig jaar geworden. Veel te jong. Ik was vastbesloten om zijn levenswerk voort te zetten, maar wilde wel eigen accenten leggen. Die vond ik in de aspergeteelt.”
Kris focust nu al zestien jaar volledig op asperges. “Al is dat verhaal in 2001 organisch gestart. Dat we nu enkel en alleen asperges telen, maakt ons redelijk uniek. In West-Vlaanderen kan je het aantal aspergetelers op één hand tellen. Om je een idee te geven: bij de REO Veiling in Roeselare zijn we met drie om er asperges te leveren.”
Onlogisch is die schaarste niet, want asperges verbouwen is een vak op zich. “Ons seizoen duurt hoop en al drie maanden”, gaat Kris verder. “Van midden maart tot midden juni. We moeten ons hele jaar in die korte tijdspanne goedmaken dus. Dat betekent echter niet dat we de rest van het jaar op ons gat zitten, integendeel. Op een boerderij is áltijd wel iets te doen.”
Nu draaien Kris en zijn team, tijdens de piekmomenten zo’n twintig mensen sterk, dubbele shifts. “Onze veertien hectare zijn elk jaar goed voor 120.000 kilo asperges per jaar. Dat zijn 1,2 miljoen groene en witte stokjes.”
“En we kunnen het ons nu niet permitteren om een dag niet naar onze velden om te kijken. Wanneer ze hun kopje uit de aarden berm laten piepen, weten we dat we ze mogen plukken. Momenteel leven we volledig op het ritme van de asperges.”
Naast de bekende witte asperges biedt Kris ook de groene variant aan. “Het verschil is eenvoudig”, legt hij uit.
“Witte asperges groeien volledig onder de grond, het groene broertje doet dat bovengronds. Welke de beste smaak heeft? Voor mij zijn ze even lekker. Over smaken en kleuren discussieer ik niet”, grijnst Kris. “We telen trouwens zo biologisch mogelijk. Alles in volle grond, afgeschermd met dubbelzijdig plastic en zonder sproeistoffen.”
Groente van de hoop
De laatste jaren wist de groente opnieuw stevig aan populariteit te winnen. “Vroeger kon enkel de zogenaamde elite zich asperges veroorloven”, zegt Kris. “De dokter en notaris van het dorp, zeg maar. Nu is het voor iedereen betaalbaar. Een goeie evolutie, vind ik. Daarnaast heeft de asperge ook een positieve connotatie. We luiden de start van de lente in. Het leven komt opnieuw piepen, de natuur maakt een nieuwe start. In die zin kan je asperge als de groente van de hoop omschrijven. Ook het feit dat de Vlaming een echte bourgondiër is, speelt in ons voordeel. We eten graag lekker en daar horen asperges bij.”
Buitenlandse asperges beschouwt Kris niet als een bedreiging.
“Die halen simpelweg onze kwaliteit niet. België, Nederland en Duitsland zijn traditioneel dé aspergelanden. In onze supermarkten zal je ook overzeese asperges vinden. Uit Marokko en Peru, bijvoorbeeld. Mij hoor je niet zeggen dat die niet lekker kunnen zijn, maar ze worden eerst in een bleekwaterbad gedompeld om hun kleur te behouden en daarna tot achttien dagen op een schip gekoeld vooraleer ze hier in de winkelrekken belanden.”
“Als je weet dat wij onze asperges maximaal een dag na het oogsten aan onze klanten verkopen, is je keuze toch snel gemaakt? Een simpele test voor wie asperges in huis haalt: scheur ze eens tegen elkaar. Als ze piepen, dan zijn ze kraakvers.”
Winkel als kloppend hart
Die verkoop verloopt grotendeels in de eigen shop aan de hoeve. “Een bewuste keuze”, klinkt het bij Kris. “Enerzijds willen we weten wie van onze asperges smult, anderzijds houden we de keten op die manier zo kort mogelijk.”
De eigen winkel wordt voornamelijk door Kris’ echtgenote gerund, die er ook nog een job als leerkracht in het buitengewoon onderwijs op nahoudt. “Zij is de drijvende kracht achter de verkoop, ik zorg voor de producten”, glimlacht hij.
“En die beperken zich niet enkel tot de standaardpakjes asperges. Mijn schoonmoeder maakt elke dag liters aspergesoep volgens een geheim recept, we verkopen onze eigen aspergekroketten, je kan hier zelfs naar huis gaan met een gin op basis van onze asperges…”
“Eigenlijk kan je bij ons je volledige aspergemenu samenstellen. Onze winkel is zowat het kloppende hart van onze organisatie.”
Het concept slaat stevig aan, dat bewijst ook de webshop. “Die draait goed”, stelt Kris. “Zo kunnen we ook onze actieradius uitbreiden. We denken er aan om onze winkel ook buiten het aspergeseizoen te openen en dan een resem producten van collega-landbouwers aan te bieden.”
De toekomst ziet Kris rooskleurig tegemoet. “Enkel het vinden van personeel is niet altijd even evident. Wij werken voornamelijk met Poolse en Roemeense seizoensarbeiders die we hier ook – volledig vergund – huisvesten.” Of er al een vierde generatie klaarstaat, laat Kris in het midden. “Onze kinderen tonen een gezonde interesse in de stiel”, aldus Kris. “Maar ik zal hen nooit pushen.”
Info: www.verseasperges.be
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
