Sharlien en Louis kennen topstart met Café Moustache: “Soms moet je gewoon durven springen”

Sharlien Derluyn durft springen in het diepe. Deze master Handelswetenschappen heeft ervaring in het bedrijfsleven, maar koos samen met haar vriend Louis Vandepitte om café Moustache over te nemen. En ze heeft er nog geen spijt van.

Samen met je vriend Louis namen jullie afgelopen jaar café Moustache over?

Sharlien Derluyn: “Op 1 oktober stonden wij achter de toog van ons café op de Roeselaarse Grote Markt, dat klopt. We hadden geen verwachtingen, we zouden wel zien hoe alles zou verlopen. Maar het was een ongelooflijke meevaller: in oktober konden we genieten van een verlengde nazomer met veel mooie, zonnige dagen en november was ook een goede maand voor ons. Nochtans is dat niet de beste maand voor een horecazaak: veel mensen sparen voor de eindejaarsdagen en gaan misschien iets minder op café. December was een absolute topmaand dankzij het kerstprogramma van de stad én Radio2. Dat was echt niet normaal. Wat januari brengt, weten we nog niet echt. Normaal is dit geen topmaand in de horeca, maar dat geeft ons dan misschien de tijd om kleine aanpassingen te doen aan de kaart: enkele kleine hapjes toevoegen of enkele cocktails veranderen.”

Had je eigenlijk horeca-ervaring?

“Toch wel. Ik heb acht jaar een vakantiejob en flexijob gedaan in In Romen. Ik kende dus wel het klappen van de zweep vooraleer Louis en ik de zelfstandige stap in de horeca zetten.”

Maar het was je beroep niet?

“Neen, ik heb Handelswetenschappen gestudeerd en na mijn stageperiode bij Kinepolis kon ik er starten als HR Business Partner. Ik stond onder meer in voor rekrutering, selectie, persoonlijke ontwikkelingsplannen, … Ik heb er vier jaar gewerkt en heb dan de overstap gemaakt naar Valcke prefab in Vlamertinge waar ik twee jaar HR manager ben geweest.”

En dat laat je staan om een horecazaak over te nemen?

“Lekker gek, hé (lacht)? Neen, het is een berekende sprong: we hebben een goede boekhouder, Louis heeft KMO-management gestudeerd en ik Handelswetenschappen en we hebben een goed businessplan, we zijn goed omringd door onze ouders en andere mensen. Sommige mensen noemen het een grote sprong, maar een mens moet soms eens durven springen. Ik heb het mij alvast nog geen minuut beklaagd. Ik heb vaak gedroomd om mensen te bedienen en te verwennen in mijn eigen zaak en nu is die droom uitgekomen.”

Maar het moest café Moustache zijn?

“Louis heeft dat gezegd en eigenlijk heeft hij gelijk. We kwamen hier al regelmatig over de vloer en beseften dat dit een ideaal dagcafé is. Wij noemen het zelf liever een aperocafé. Mensen komen hier tegen de middag of in de vooravond een aperitief drinken vooraleer uit eten te gaan. We hebben heel veel vaste klanten, enkele voetbalclubs, maar ook veel passanten die shoppen in de winkelstraten. Er komen klanten over de vloer tussen twintig en tachtig jaar, inderdaad. Niet zo veel scholieren, tenzij als ze ’s middags hier iets drinken, terwijl ze hun boterhammen opeten.”

Maar jullie serveren zelf geen lunch of ander eten?

“Neen en dit is een bewuste keuze. Er zijn in de omgeving genoeg restaurants, waarom zouden we daarop inzetten?”

Hoe zouden jullie zelf café Moustache omschrijven?

“Als een gezellige, bruine kroeg waar muziek, zon en lekker bier en lekkere cocktails centraal staan. En snorren ook natuurlijk (lacht).”

“Nu en dan plannen we ook feestjes, maar het gebeurt ook wel eens dat een gewone avond een beetje ontspoort en uitgroeit tot een wilde bedoening. Dat kunnen soms ontzettend leuke en onverwachte feestjes zijn.”

Kunnen jullie dit doen totdat jullie met pensioen gaan?

“Ik wil niets uitsluiten, echt niet. Sowieso zijn we van plan om Moustache een aantal jaar te doen en als we het dan nog altijd tof vinden, doen we dit gewoon verder. Indien we dit niet meer leuk vinden, doen we iets anders. Zowel Louis als ik hebben een diploma en werkervaring waardoor we wel niet in een zwart gat zullen vallen. Maar het kan evengoed zijn dat we hier met pensioen gaan als we ons blijven amuseren zoals dat nu het geval is. Alles is echt mogelijk. En samen een zaak openhouden als koppel valt ook echt goed mee. Af en toe botst het eens, maar bergen zijn ook gemaakt door twee platen die ooit gebotst hebben.”

Waar vinden we Sharlien Derluyn binnen tien jaar?

“Nog altijd bij Louis en mama van één of twee kindjes (lacht). En in café Moustache dat nog verder uitgebouwd is.”

Heb je een bucketlist?

“Ik wil trouwen met Louis. En ik wil ooit het noorderlicht zien. Dat is zeer vreemd, want ik heb het meer voor warme oorden als vakantiebestemming. Maar het noorderlicht fascineert mij. En in april help ik mee om de bucketlist van Louis af te vinken: dan springen we samen uit een vliegtuig boven Zeeland. Met een parachute natuurlijk (lacht).”