Martin Vervaeke staat al 40 jaar in de horecawereld en hield al in alle hoeken van Ingelmunster café. “Ik doe er zeker nog tien jaar bij. Dan ben ik 70 jaar en zal het mooi geweest zijn.” In zijn café De Hazekapel ontvangt hij 365 dagen per jaar met de glimlach zijn volk en mag hij ook Betty van Big Brother en Jan Ceulemans tot zijn persoonlijke vrienden rekenen.
Je bent pas van Ingelmunster als je ooit iets gedronken hebt in een café van Martin Vervaeke. “Iedereen kent me hier, ik loop hier dan ook al mijn hele leven rond”, zegt Martin op een woensdagmorgen in zijn café in de Doelstraat. Het waren de ouders van Martin die van Wevelgem naar Ingelmunster verhuisden. “Ik was toen zes jaar. Ik ben hier dus opgegroeid. Mijn moeder runde volkscafé Bristol in de Bruggestraat. We leverden ook schoolmaaltijden. Zelf heb ik in Ter Groene Poorte voor kok gestudeerd en ben ik in de zaak van mijn ouders gestapt.”
Gestart in de sporthal
Maar de kok stond ook graag achter de toog. “Mijn eerste stappen in de horeca zette ik eigenlijk in de cafetaria van de sporthal, die heb ik van 1981 tot 1984 open gehouden. Ik werkte ook thuis bij mijn moeder en hielp de maaltijden bereiden.” Martin hield ook nog café De Vlasvink in Lendelede open. Zijn zus Juliette – die bijna 20 jaar geleden op amper 53-jarige leeftijd overleed – nam het over en schonk het naam en faam tot ver buiten de gemeentegrenzen. Juliette zou later de Carrera in Lichtervelde gaan runnen. Als flamboyante baruitbaatster maakte ze ook furore in reportages van Jambers en leerde heel Vlaanderen haar kennen. “In 1991 nam ik de zaak van mijn moeder over, vanaf 1993 werd dit omgedoopt tot Bristol Karaoke. In die tijd had je ook een karaokebar in Kortrijk en daar haalde ik het idee om dat ook in Ingelmunster te starten. De eerste jaren waren fantastisch. Veel mensen kwamen een avond genieten, maar er kwam ook veel bekend volk over de vloer: Willy Sommers, Eddy Wally, Walter Grootaers, Sergio, Christoff… Ook Helmut Lotti streek er nog neer ter gelegenheid van een jeugdzangwedstrijd.”
Toen Betty furore maakte in Big Brother, stond er 5.000 man voor mijn café
Maar de absolute hoogdagen kwamen er toen Betty in het Big Brotherhuis haar intrede deed en Ingelmunster meteen landelijke bekendheid kreeg. “Big Brother: niemand durfde toe te geven dat hij er naar keek, maar iedereen had het wel gezien. Ik was klant bij Betty haar toenmalige man, slager Marc. We legden een bus in naar het Big Brother-huis, maar op de duur waren dat er zeven. En toen Betty uit het huis kwam, stond er 5.000 man voor mijn café. Ze kwamen uit alle hoeken van het land. Betty hoor ik nu en dan nog eens, met Nieuwjaar sturen we nog berichtjes. Ook de trainers van KSV Ingelmunster, van Jan Ceulemans tot Paul Put, kwamen vaak bij mij over de vloer. Ik heb het altijd goed kunnen vinden met die mannen. De hoogdagen van Ingelmunster hebben we van dichtbij meegemaakt en met Herman Declerck van Cerdi heb ik OMS Ingelmunster helpen oprichten. Nu ga ik af en toe nog eens kijken, maar niet iedere week meer. Ik kies mijn wedstrijden uit.”
Klanten volgen overal
In 2006 ging hij in Majestic aan het station café runnen, in 2009 ruilde hij dat voor ‘t Molentje in de Oostrozebekestraat. “Ik heb inderdaad al in alle hoeken van Ingelmunster een café gehad, mijn klanten zijn me overal gevolgd. Er zijn natuurlijk wel wat cafés verdwenen, maar we blijven toch nog een echte cafégemeente.”
Het is nu negen jaar dat hij café De Hazekapel runt. “Het café genoemd naar de kapel naast de deur. De herberg gaat hier al terug tot 1887. Toen waren dit hier open velden waar er gejaagd werd en de jagers legden hun buit – waaronder hazen – in de kapel die daaraan haar naam dankt.”
Het café werd door Martin eerst onder handen genomen. “We staken een andere toog en brachten het sanitair naar binnen. Voor de rest willen we hier die nostalgische sfeer houden. Er stoppen hier wel eens jonge gasten voor een vrijgezellenavond of zo, maar voor de rest hebben we eigenlijk een iets ouder publiek. De mensen komen hier van ’s morgens een praatje slaan of de krant lezen. Dat is natuurlijk het tegenovergestelde van mijn jaren in Bristol Karaoke. Toen was dat echt het nachtleven, ik startte op vrijdagavond en kon pas op zondagmiddag gaan slapen. Maar dat zou ik niet meer aan kunnen. Ik ben hier nu een ander ritme gewend. Het café is iedere dag open van ’s morgens, van 13 tot 15.30 uur is er tijd voor een siësta en daarna zijn we weer open. En dat zeven op zeven, 365 dagen op een jaar. Ja, zelfs op de feestdagen. Op kerstavond doen we hier ook open. Ik zal niet zeggen dat er hier dan een massa volk zit, maar het is gezellig. En niet iedereen zit op een familiefeest, we zijn er die dag voor die mensen.”
Met Diesel aan tafel
De Mandelfietsers knijpen vaak de remmen dicht ter hoogte van de Doelstraat 97 en de Hazekapelvrienden is een kaartclub waar ze iedere tweede woensdag van de maand manillen. “We hopen straks het kaarten weer te hervatten, door corona was het gestopt.”
Martin zit nu 40 jaar in het horecaleven. “Maar daar wil ik zeker nog tien jaar bij doen. Ik zal dan 70 zijn en 50 jaar cafébaas. Dan kunnen we een groot feest geven.” Maar in vier decennia is het uitgaansleven natuurlijk veel veranderd. “Het is inderdaad hetzelfde niet meer. En corona dreigt het helemaal om zeep te helpen. Maar wij gaan door. Ik zit hier meestal aan mijn hoge tafel, met Diesel, onze chihuahua. Samen heten we de klanten dan welkom.”
Corona is vaak het gespreksonderwerp in De Hazekapel. “Maar ook het voetbal wordt hier druk becommentarieerd. SV Ingelmunster heeft het dit jaar wat moeilijker, maar ze kampen ook met heel wat geblesseerden. We kijken hier ook naar het voetbal. Zulte Waregem en Club Brugge zijn hier het populairst, maar iedereen is hier welkom. Niet enkel sport komt hier ter sprake, ook alle nieuwtjes van de wijk worden hier gretig uitgewisseld.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
