In de schaduw van de kerk van Kanegem is Eddy Wielfaert sinds acht jaar de patron van ‘t Vliegend Peerd. “Een echt volkscafé waar jong en oud samen komen. In Kanegem kent ook iedereen iedereen en raak je hier meteen aan de praat.”
Sinds juli 2013 is Eddy Wielfaert (56) de man achter de toog in café ‘t Vliegend Peerd in Kanegem-Dorp. “Ik ben uit Aarsele afkomstig en kwam niet uit horecamiddens. Ik werkte vier jaar bij Balta, bij Dakwerken Naessens in Zulte moest ik na 13 jaar stoppen wegens rugklachten. Na mijn dienstjaren bij een traiteur in Wingene was ik nog een jaar nachtkoerier, maar dat was niets voor mij. En ik heb altijd gezegd dat ik nog eens café wilde houden voor ik stierf. Ik startte hier met mijn toenmalige vriendin. Maar een spreekwoord luidt dat je café moet houden als je je vrouw wil kwijt geraken. We zijn dus niet meer samen, maar sinds de lockdowns heb ik een nieuwe vriendin. Ze is hier al enkele maanden op bezoek geweest, maar moest dan terug naar de Filipijnen. Haar visum verliep en door corona is het niet makkelijk om hier terug te geraken. Het café was gesloten toen ze hier was, ze heeft me nog niet aan het werk gezien. Ik hoor haar iedere dag en hopelijk mag ze snel naar hier komen. Lukt dat niet, dan ga ik wel met eindejaar eens naar daar.”
Kijkers zijn zwijgers
’t Vliegend Peerd – gelegen naast het gesloten café Tivoli dat wellicht straks tegen de vlakte gaat – stond vier jaar leeg toen Eddy er zijn intrek nam. “Maar de geschiedenis van het café gaat al ver terug. Er moet hier ooit ook nog een beenhouwerij én een café geweest zijn. Ik heb nog een foto waar een paard en kar hier voor de deur stond. Bart Verwilst kon het gebouw kopen en zo kon ik hier café houden. Het interieur hebben we grotendeels behouden. Het moet een bruine kroeg blijven, dat heeft zijn charmes. Er kwam wel nieuw meubilair en aan de muur hing ik bierplakkaten op van de meest populaire bieren op de kaart.”
Aan de lockdowns heb ik wel mijn Filipijnse vriendin over gehouden
Die kaart telt in totaal 33 bieren. “Kanegemsen en De Poes verkopen hier heel goed, maar Duvel is het sterke bier van het moment. Maar ook Jupiler en Stella zijn hier heel populair.”
Voor de kleine honger heeft Eddy altijd wel iets in petto. “Van kibbeling tot een croque monsieur. Als mijn vriendin terug is, kijk ik misschien om dat wat uit te breiden. Want als je er alleen voor staat, kun je niet in de keuken zijn.”
Het café heeft ook twee clubs. “Spaarclub ‘In ‘t Gleufke’ met 40 spaarders vindt hier onderdak. En onze biljartclub heet ‘Kijkers zijn zwijgers’. Die moet nog heropstarten, in totaal zijn er een 20-tal leden. Maar je hebt hier ook een groep vrienden die wekelijks op de tapbiljart komen spelen.”
Maandag en donderdag is het café vanaf 14 uur open, op dinsdag is het gesloten. Alle andere dagen opent Eddy om 10 uur de deuren. “Het weekend is natuurlijk het drukst, maar ook over de weekdagen mag ik niet klagen. Er zit hier altijd wel volk. De oudste klanten zijn ouder dan 80, de jongste zijn de tieners van de Chiro. In Kanegem kent iedereen letterlijk iedereen. Ik heb uiteraard ook klanten uit omliggende gemeenten, maar die worden hier meteen mee genomen in het gesprek dat aan de gang is. Ik mag zeggen dat ik een goed publiek heb. In het begin moet je wat sorteren, de slecht elementen weer je beter meteen uit je café.”
Nieuw: aquarium in het café
Het café heeft ook twee terrassen. “Achteraan zit vaak de jeugd samen, vooraan de gaande man. Die terrassen zijn een enorme troef. We trekken ook toeristen aan, er zijn hier veel fietsers. En dokter Ombrecht, de bekende rugspecialist, heeft hier zijn praktijk. Soms komen de patiënten of de mensen die hen naar de dokter brengen, hier iets drinken. We liggen hier vlak aan de kerk. Een trouwfeest of een begrafenis brengt soms wat extra volk naar hier, maar daar kun je niet echt staat op maken. Er is hier om de drie weken nog een mis en dan komen twee landbouwers hier telkens eentje drinken.”
Door de lockdowns was ‘t Vliegend Peerd ook in totaal zeven maanden gesloten. “De eerste lockdown ervoer ik als een welgekomen rust, eens weer de batterijen opladen. De tweede lockdown was vooral een financiële streep door de rekening. Ik heb in die periodes het café binnen en buiten helemaal herschilderd. En bij goed weer kon ik dan al eens een praatje doen met de mensen die hier passeerden. Nu draaien we opnieuw top. Je ziet dat de mensen weer buiten willen komen. Aan de lockdowns heb ik dus ook mijn vriendin over gehouden en zij inspireerde me om een aquarium in het café te plaatsen.”
Moderne jukebox
Zelf woont Eddy nu in Tielt. “Ik heb nog bij het café gewoond, maar dan hingen ze hier ook aan de bel op sluitingsdagen als ze mijn auto zagen staan”, lacht hij. “Voor mijn eigen rust is het beter dat ik elders woon. Ik kende Kanegem en zijn inwoners niet toen ik hier startte. Ik moest dus van nul beginnen. Maar ik vond hier snel mijn draai.”
En wat is het oordeel van de klanten van ‘t Vliegend Peerd? Ellinor Scherrens woont vlakbij en komt met haar man graag iets drinken bij Eddy. “Waarom we hier graag komen? Het is vlakbij, drie keer vallen en we zijn thuis”, lacht ze. “Het is het beste, maar ook het enige café van Kanegem-Dorp”, gekscheert ze. “Eddy is een open boek. En zo hebben we het ook graag. En er zit hier altijd volk, dus altijd wel iemand om mee te praten.”
Ook muziek neemt een belangrijke plaats in in het café. “We hebben hier sinds een tijdje een moderne jukebox hangen. Er steken wel 5.000 liedjes in. Voor een halve euro heb je één song, voor een euro drie en voor twee euro mag je zeven liedjes kiezen. Dat slaat wel aan, de mensen steken er zo zelf de ambiance in. Het kan ook gebeuren dat op een zotte avond of middag er hier gedanst wordt, ja tot zelfs buiten op straat.”
Royalty Busters
Op zaterdag 13 november komen de Royalty Busters opnieuw optreden. “Het is de derde keer dat ze komen. De muzikanten zijn hier uit de streek en ze brengen ook wat fans mee.”
Eddy heeft nu al acht jaar op de teller als cafébaas, maar hoe lang denkt hij nog verder te gaan? “Ik heb eens gaan snuisteren op mypension.be en daar stelde ik vast dat ik op mijn 62ste met pensioen mag. Ik hoop het dus nog zes jaar te trekken, zolang de gezondheid het ook toelaat. En daarna? Misschien trek ik ooit wel naar de Filipijnen. Maar dat zijn zorgen voor later.”
Volgende week: café De Kroone in Lendelede.
Het volkscafé
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
