Als je één authentiek café in Izegem moet noemen, dan kom je gegarandeerd bij ‘t Damberd uit. Al 37 jaar zijn Elly Ensink en Johan Vroman de drijvende krachten achter de zaak waar je ‘s middags ook een dagschotel kunt eten. En de waardin, die groeide op in de Amsterdamse wijk De Jordaan. “Op ons terras serveren we zelfs Hollandse snacks.”
Een kolenkachel zorgt mee voor de warme sfeer in ‘t Damberd in de Gentsestraat. Samen uiteraard met uitbaters Johan Vroman (64) en Elly Ensink (62). De geschiedenis van het café gaat al terug tot 1623, het interieur blijft ook onaangeroerd. “Dat houden we bewust zo. Behalve nu en dan eens een likje verf en de nieuwe wandtegels die we in lockdowns plaatsten, houden we alles bij het oude.”
Café Lowietje
Ellly Ensink groeide op in Amsterdam. In de beroemde wijk De Jordaan hadden haar ouders een delicatessenzaak. “Ik ben daar ook geboren. Mijn ouders verhuisden later naar de voorstad Amstelveen, maar ik vertoefde uiteraard veel in de winkel. De Jordaan is eigenlijk een dorp in de stad. We zijn er nog met de klanten met de bus naartoe geweest en brachten toen ook een bezoek aan Café Lowietje, bekend van Baantjer. In de serie ziet het er wat misleidend uit, je zou je op de Walletjes wanen. Maar daar situeert het café zich niet. Maar het is een gezellige buurt waar ook veel studenten wonen.”
Hete zomer van 1976
De stiefvader van Johan was een broer van de grootvader van Elly. “En zo gingen we al een eerste keer bij elkaar op vakantie toen hij tien jaar was en ik acht. We spreken toen over het jaar 1968. We bleven over en weer bij elkaar op vakantie gaan en in de hete zomer van 1976 zijn we beginnen vrijen. In 1979 trouwden we en vestigden we ons in Roeselare. Johan had er een eigen zaak in reclamedistributie en ik ging bij hem aan de slag. Maar in 1985 streken we hier in ‘t Damberd neer. Johan volgde ondertussen een koksopleiding en we gaven hier heel wat feestjes, tot zelfs oudejaarsreveillons toe. Toen hadden we achteraan nog de grote zaal waar nu garages staan, 24 jaar geleden werd die verkocht. De waardin die voor ons het café runde, was niet veel meer open. Dus moesten we eigenlijk zo goed als van nul herbeginnen. In het begin is dat niet makkelijk, je bent voor veel klanten maar het tweede of derde adres waar ze naartoe trekken om iets te drinken. Maar op den duur kun je je opwerken.”
Op 14 dagen tijd overleden onlangs vier vaste klanten
Het caféleven is in 37 jaar tijd veel veranderd. “Toen we de zaal van de hand deden, is Johan ook uit gaan werken. Nu is hij met pensioen, maar jarenlang is hij bij Ardo van 18 tot 2 uur gaan werken. Dat kon hij dan combineren met onze dagschotels. Daarvoor was hij ook nog bij Verbist aan de slag.”
Drie hartoperaties
Johan en Elly zijn ook de ouders van Patricia (41) en Mark (37). De dochter zorgde voor twee kleindochters Zoë en Lotte, de zoon voor kleinzonen Daan en Roel. “Opvolging zullen we wellicht niet hebben. Zelf gaan we nog door zolang het kan en we het graag doen. We hebben beiden inderdaad al gekampt met gezondheidsproblemen. Zelf heb ik al drie hartoperaties ondergaan, Johan een chemokuur. En je voelt dat het fysiek wat moeilijker wordt. Maar het lukt nog. We zijn zopas ook opnieuw gestart met onze dagschotels. Enkel op woensdag kun je hier niet terecht, alle andere weekdagen serveren we voor tien euro soep en een hoofdgerecht. We kondigen het menu aan op onze Facebookpagina.”
Het grote menuboek
“Alles wat we geserveerd hebben door de jaren heen staat in een groot boek en als we eens inspiratie nodig hebben, bladeren we daar in. Maar in principe komt een gerecht pas om de acht tot tien weken terug. We streven hier uiteraard geen Gault&Millau-vermelding na, maar we kregen wel eens een mooie recensie. Reserveren hoeft niet, we weten dus nooit hoeveel eters we hier hier in het zaaltje bij het café hebben. Maar ze kunnen iedere dag rekenen op dagverse, lokale producten. En de patatten jassen is mijn taak en dat doe ik hier elke dag achter de toog. En als het eens druk is, helpen de klanten ook al eens”, lacht Elly. Eén keer per maand wordt er ook op zondag ontbijt geserveerd. “En sommigen gebruiken dat om een kleine vergadering te houden.”
Een klant leerde jonge gasten manillen, zij hielpen hem met zijn computer
Johan is de kok van dienst, Elly staat altijd in het café. Corona bracht uiteraard niet veel goeds, maar het terras is wel een blijvertje. “Daar serveren we ook echte Hollandse snacks: van bitterballen, over kaas tot broodje kroket. We hebben hier ook veel mensen die graag aan de toog zitten, maar sommige groepjes houden zich na corona aan hun tafeltje. We zijn ook heel wat klanten verloren in die twee jaar. Niet enkel aan corona natuurlijk, maar onlangs overleden vier vaste klanten op 14 dagen tijd. We hebben families zien groeien, maar ook zien uitdunnen.”
Bluesoptredens
De Damberdvrienden is de lokale kaartclub met nog een 25-tal leden, heel wat verenigingen houden ook vergaderingen in het café. Sinds de oprichting is Johan ook betrokken bij de Tribes, de American Footballclub uit Izegem. “Hun trofeeën staan hier nog. Maar ze hebben nu ook een eigen kantine. Maar ik ga nog steeds helpen, vaak sta ik worsten te bakken. Ik ben zopas ook mee geweest naar Amsterdam waar ze de eerste wedstrijd in de BeNe-competitie afwerkten.”
Op zondagavond wordt er geregeld een bluesoptreden gegeven. “A rato van één per maand. Franky Bruneel, hier klant maar ook de man achter het bluesmagazine Back to the Roots, helpt ons met het boeken van die groepen. Zijn keuzes worden altijd gesmaakt.”
Jong en oud zijn klant in ‘t Damberd. “Enkele jonge gasten wilden lid worden van de kaartclub en werkten een mooie regeling uit met een meer ervaren klant. Hij leerde hen de finesses van het kaartspel en de jonge gasten losten zijn computerproblemen op. Een win-win dus.”
Babbelen, geen wifi
Maar je kan in ‘t Damberd ook terecht voor een goede babbel. “Vorig jaar had ik nog op het bord voor onze zaak de boodschap geschreven dat de wifi kapot was en dat er gewoon gebabbeld kon worden. Ooit zei iemand hier dat een café de universiteit van het volk is. Je leert hier iets bij en mensen helpen ook elkaar. Tijdens de lockdowns heb ik ook klanten opgebeld van wie ik wist dat ze wellicht alleen thuis zaten.”
Elly serveert ook enkele lokale bieren en met ‘Nen Dam’ heeft men zelfs een eigen tripel. “Maar pils en Rodenbach van het vat blijven het ook goed doen.”
Volgende week: café De Voerman in Rollegem-Kapelle.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
