Driekwart eeuw nadat Evariste Deconinck in opdracht van de monniken van Westvleteren hun trappistenbieren commercialiseerde, is Brouwerij St.Bernardus uitgegroeid tot een modern bedrijf waar authenticiteit en innovatie hand in hand gaan. Julie Depypere, samen met haar vader Hans ceo van de bierparel uit Watou, is ambitieus. “Vooral op internationaal vlak is het potentieel enorm”, zegt ze.
Toen Hans Depypere (65) in 1998 Brouwerij St.Bernardus overnam, had hij wel wat werk op de plank. Zes jaar eerder besloten de broeders van de abdij van Westvleteren om hun bieren opnieuw binnen de kloostermuren te brouwen en was St.Bernardus bijlange nog niet het ijzersterke merk van vandaag. Drieëntwintig jaar later staat er in Watou langs de grens met Frankrijk een state of the art brouwerij, wordt er jaarlijks om en bij de 45.000 hectoliter gebrouwen én vertrekken de Bernarkes naar zo goed als alle uithoeken van de wereld. Iets wat ook bij Hans’ dochter Julie (38), sinds enkele jaren mee aan het roer van de brouwerij, nog altijd verwondering opwekt. “In niet-coronatijden krijg ik regelmatig WhatsAppjes van vrienden die op reis zijn. Dan zie ik ze ergens in Vietnam of Mauritius van onze Abt 12 nippen. Dat maakt me nog altijd gelukkig.”
Bedevaartsoord
Je leest het: Brouwerij St.Bernardus staat na 75 jaar bijzonder stevig in de schoenen. In 2018 werd een indrukwekkend investeringstraject afgerond met de ingebruikname van een volledig nieuwe vleugel. Daar zijn extra magazijnen te vinden, net als een stemmige brouwerijshop, feest- en seminariezalen, een nieuwe ontvangstruimte voor rondleidingen, een guesthouse en de 360 graden-rooftopbar Bar Bernard. “Ons doel was om van onze brouwerij een soort bedevaartsoord voor bierliefhebbers te maken”, vervolgt Julie. “Onze locatie is uniek: pal tussen weidse velden van de Westhoek, omringd door hopplantages en een prachtig zicht op Noord-Frankrijk. We zijn in onze missie geslaagd, al heeft de coronacrisis wel voor een zekere rem gezorgd. Maar je hoort ons niet klagen. 2020 was, gezien de omstandigheden, geen slecht jaar.”
Mannenwereld
Als vrouw aan het hoofd van een brouwerij is Julie in een typische mannenwereld terecht gekomen. “Daar ben ik me van bewust”, glimlacht ze. “Bij mijn ouders hielden we werk en privé altijd strikt gescheiden en ik was op weg om een mooie carrière in de financiële sector te maken. Maar toen ik in 2011 van onze salesverantwoordelijke Marco Passarella de vraag kreeg om aan boord te stappen, heb ik geen moment getwijfeld. Ik wist dat mijn vader hier een prachtig verhaal aan het schrijven was en dat wil ik nu graag voortzetten. Al moet ik me als vrouw af en toe wat meer bewijzen. Vaak kijken mensen aanvankelijk vreemd op om een dame in de bierwereld actief te zien, maar ik ken het wereldje ondertussen door en door. Al leer ik nog elke dag bij.”
“We hebben respect voor het verleden en hanteren dezelfde werkwijze als 75 jaar geleden, maar zetten tegelijk foris in op innovatie”
“Of ik zelf kan brouwen? Ik beheers de basis en steek elk jaar met plezier een dagje een handje toe bij Koen Hugelier van de Ieperse Brouwerij Kazematten. Maar bij St.Bernardus hebben we ook op dat vlak echte klasbakken in dienst.” Dat de negen Bernardus-bieren zo’n hoge ogen gooien, heeft volgens Julie te maken met de manier van werken. “Mijn vader heeft er destijds eerst voor gezorgd dat de brouwzaal op punt stond. Je verhaal staat of valt met de kwaliteit van je product. Wij hanteren nog altijd de werkwijze van 75 jaar geleden, maar hebben tegelijk oog voor innovatie. Beide gaan hand in hand bij ons en onze denkwijze is duidelijk: elk flesje bier dat hier de deur uitgaat, moet absolute top zijn. En dan durven je bieren al eens aan de andere kant van de wereld te belanden”, glimlacht ze.
“Westvleteren 12 en Abt 12? Tweelingbroertjes, maar toch verschillend”
Het is een urban legend binnen de bierwereld: als je geen Westvleteren 12 kan bemachtigen, schenk je dan een St.Bernardus Abt 12 uit. “Ja, dat verhaal kennen we maar al te goed”, grijnst Julie. “Het zijn tweelingbroertjes, maar zeker geen eeneiige. Onze traditionele bieren brouwen we nog altijd aan de hand van het originele recept uit 1946 dat we toen in handen kregen van de monniken en we gebruiken nog steeds dezelfde gist als 75 jaar geleden. De grondstoffen zijn anders, de brouwinstallatie is verschillend… Laat het me zo stellen: ze hebben dezelfde ouders, maar maakten een andere evolutie door. Ze zijn allebei het drinken waard.”
Momenteel is België goed voor 55% van de afzetmarkt, 45% van alle St.Bernardusbieren gaat richting buitenland. “Op internationaal vlak is het potentieel nog altijd erg groot, maar dit jaar willen we ook de poort richting Wallonië openbeuken. Het klinkt vreemd, maar op een terrasje in Spanje zal je onze bieren sneller aantreffen dan ergens in de Ardennen.” Om de wereld verder te veroveren, wil Julie de koers van haar vader aanhouden. “Met eerbied voor het verleden, maar ook door het vizier op de toekomst te richten. Net daarom zijn we nu bezig om onze eigen onderzoek- en ontwikkelingsafdeling op te richten, maar we willen ook de emotionele kant van ons verhaal verder benadrukken. Dit is zoveel meer dan een brouwerij, veel mensen hebben een echte band met onze bieren. Wie pakweg een Prior 8 of Tripel aan de lippen zet, moet verliefd worden op onze St.Bernardus op het etiket. We willen ook onze doelgroep breder maken. Onze traditionele bieren blijven onze core business , maar met onze Extra 4 bieden we de St.Bernarduservaring ook met een lager alcoholpercentage aan. Zo bereik je nieuwe mensen. Een alcoholvrij bier? Dat zal de toekomst uitwijzen.”
Tweede bier in blik
De komende jaren wil Julie, die binnen een enkele jaren de fakkel van vader Hans zal overnemen, verder gestaag groeien. “Als familiebedrijf willen we ons eigen pad blijven uitstippelen, dus nemen we geen overhaaste beslissingen. Maar we zijn de juiste weg ingeslagen: regelmatig nieuwe bieren lanceren, nieuwe markten verkennen… Zo lanceren we op 14 april ons tweede bier in blik, na de St.Bernardus Tokyo zal ook de Wit in blikvorm te verkrijgen zijn en met supermarktketen Colruyt hebben we een mooie partner gevonden. Mijn doel is om een even mooi parcours als mijn vader te kunnen rijden en St.Bernardus nog meer kwaliteit en klasse te bezorgen.”
Brouwerij St.Bernardus telt op vandaag 45 voltijdse medewerkers en noteerde in 2019 een omzet van 12 miljoen euro.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
