Dirk en Andrea kwamen 19 jaar van Parijs naar Oostende: “De zitjes zijn minder comfortabel dan in Avignon”

Redactie KW

Het echtpaar Dirk en Andrea Janssens-Wynsberghe volgen Theater aan Zee al vanaf de eerste editie in 1996. De transfer Parijs-Oostende hadden ze er jaarlijks voor over.

Nu Dirk met pensioen is, blijft de passie voor het festival omgekeerd evenredig met de afstand tussen thuis en theaterlocatie.

“Al 19 jaar lang kwamen we speciaal op vakantie naar Oostende om TAZ te beleven. Nu we Parijs verlaten hebben, wonen we hier definitief op de Albert I-Promenade”, zegt Andrea Wynsberghe, een rasechte Oostendse met roots in de visserijwereld. “Mijn vader was schipper-reder van de O.100 Emilie.”

Haar man Dirk Janssens is Antwerpenaar en werkte 23 jaar bij de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) in Parijs. In de lichtstad zijn ook hun twee kinderen opgegroeid. Bij de eerste editie trad dochter Philine al aan bij de dansproductie ‘Ladies First’ van Oostendenaar Ken Hioco. Dirk Janssens: “Later studeerde onze dochter als choreografe af in Londen en momenteel runt ze onder meer samen met haar man ‘dansA!pen’, een dans- en balletschool in de Scheldestad. Mijn vrouw en ikzelf kiezen trouwens ook altijd voor theater of dans bij onze TAZ-selectie.”

Tegenwoordig beperken we ons tot één opvoering ‘s avonds, gekoppeld aan een obligaat bezoek aan Café Koer

Voor het eerst ook kon het paar in juli ll. naar het Festival in Avignon: “Het festival gaat al voor de 71ste door en ook daar kozen we voor toneel en dans(theater)”, zegt Dirk. “In TAZ probeerden we vroeger meerdere voorstellingen per dag te volgen, maar nu beperken we ons tot één opvoering ‘s avonds, gekoppeld aan een obligaat bezoek aan Café Koer. “Daar heb ik als aangespoelde Antwerpenaar ondertussen al heel wat Oostendenaars leren kennen”, aldus Dirk. Zelfs Arno hoort er bij het vaste meubilair: “In Parijs zijn we diverse keren naar zijn concerten geweest. Die man trekt daar telkens volle zalen, onvoorstelbaar. Oostende mag fier zijn”, vindt Andrea.

Dit jaar krijgt compagnie De Koe met ‘Witroodzwart’ een 10 op 10 van de ‘Parijzenaars’. Net trouwens als ‘Zingarate’ van Arne Sierens. “Alleen al de locatiekeuze maakt van TAZ een uniek festival. Zelfs als Oostendse kom ik nog altijd op plaatsen die mij voorheen onbekend waren. zo ontdek je je eigen stad.”

En Dirk maakt graag nog eens de vergelijking met Avignon: “Het viel ons daar op dat er iets minder geduw was bij de toegang, de deuren gingen ook wat vroeger open en de zitjes zijn er comfortabeler.” En nu er toch gesuggereerd wordt: “Voor mij mag er gerust nog wat meer dans(theater) geprogrammeerd worden”, zegt hij.

(ML)