Op het assisenproces over de campingmoord hebben het hof en de jury zich teruggetrokken voor de beraadslaging over de strafmaat. In hun laatste woord drukten Julien Butera (33) en vooral Romuald Verburgh (35) nog hun spijt uit. Alain Deltrude (48) had opnieuw niets toe te voegen.
Het openbaar ministerie had eerder op dinsdagnamiddag 22 jaar opsluiting gevorderd voor Romuald Verburgh. Zijn raadsman Filip De Reuse benadrukte dat een dergelijke straf zeker geen cadeau zou zijn. “De gevangenis is geen vijfsterrenhotel. Ik heb schrik. Als ik schrik heb, is het ook omdat ik hier de laatste jaren gemerkt heb dat het vaak strenger en zwaarder geworden is.” De verdediging wees daarbij onmiddellijk op enkele mogelijke verzachtende omstandigheden, zoals de jeugdige leeftijd en het relatief gunstige strafblad van Verburgh. “Zijn gedrag tijdens twee jaar voorhechtenis was ook vlekkeloos. Hij had een vertrouwensfunctie en er waren geen tuchtmeldingen.”
In november 2019 werd de beschuldigde door de Gentse kamer van inbeschuldigingstelling onder voorwaarden vrijgelaten. Meester De Reuse wierp op dat Verburgh zijn voorwaarden steeds naleefde, bijvoorbeeld door geen alcohol of drugs te misbruiken. Hij werkte ook vaak via interim, tot de zomer van 2021. “Het noodlot sloeg toe. U heeft de beelden allemaal gezien van de overstromingen in Wallonië. Die man zijn huis was weg.” Na de jurysamenstelling moest Verburgh met het oog op zijn proces zich opnieuw aanmelden in de gevangenis. “Ik moet u zeggen, dat kruipt onder uw vel. Want je weet dat je iemand afzet aan een deur die hij misschien voor heel lange tijd niet meer zal zien opengaan.”
Ook in de slechte jeugd van Romuald Verburgh zag meester De Reuse een verzachtende omstandigheid. De advocaat omschreef het als affectieve, materiële en pedagogische verwaarlozing. “Hij heeft meer slagen gekregen dan boterhammen van zijn moeder. Zijn vader heeft ook slaag gekregen van haar.” Bovendien zou de beschuldigde op jonge leeftijd verkracht zijn door een oom. Uiteindelijk belandde Verburgh vanaf zijn 13de in instellingen. “Hij zal heel zijn leven die rugzak hebben en aan zichzelf moeten blijven werken. Romuald heeft schrik om vergeten te worden. Geef hem geen straf waardoor hij vergeten wordt.”
Twee verzachtende omstandigheden
De andere raadsman van Verburgh verwees in zijn pleidooi naar de twee verzachtende omstandigheden die de procureur-generaal zelf al had aangehaald. Het ging om zijn beperkte rol tijdens de feiten en zijn houding op het proces. “Het is Romuald geweest die als eerste de feiten heeft benoemd bij de onderzoeksrechter”, aldus meester Christian Clement. “De tranen die naar beneden rolden bij die gruwelijke foto’s, bij de getuigenis van Lotte, aan het einde van zijn eigen ondervraging, bij de getuigenis van Alison zijn vader, waren echt en oprecht.”
Ten slotte merkte meester Clement op dat de straf in theorie zelfs kan zakken tot drie jaar opsluiting. Daarbij haalde hij een voorbeeld aan van een vrouw die slechts zeven jaar cel kreeg, terwijl ze wel zelf het moordplan beraamd zou hebben.
Zoals gebruikelijk kregen de beschuldigden nog het laatste woord, maar net als maandagavond had Alain Deltrude niets meer te zeggen. “Ik wil gewoon zeggen dat ik een grote fout gedaan heb”, verklaarde Julien Butera wel. “Ik wil mij gewoon excuseren voor de feiten. Het had niet zover mogen komen, zeker niet voor zijn dochter.” Romuald Verburgh las een zelfgeschreven brief voor, gericht aan de nabestaanden van Mihael Parrent. “Ik heb heel erg spijt van wat jullie meemaken. Er bestaan ook geen woorden voor, zeker voor jullie dochter”, verwees hij naar de elfjarige dochter van het slachtoffer. Verburgh besefte ook dat hij beter de politie had verwittigd, maar kon toen naar eigen zeggen niet helder nadenken. “Ik vraag niet dat jullie mij vergeven, want ik vergeef mezelf niet. Haar hartje is gebroken voor altijd. Ze zal hem niet meer zien en kunnen knuffelen en spelen. Het spijt me heel erg voor julllie allemaal.”
Campingmoord
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier