Veel persoonlijker dan die van Lieselot Vandecappelle kan een woning moeilijk worden. Achter een gevel die niets bijzonders laat vermoeden, ontvouwt zich een huis gevuld met kunst en creaties, gemaakt door mensen die haar boeien, elk met een eigen verhaal. Voor Lieselot maakt kunst gewoon deel uit van het leven in huis.
In de keuken hangt een werk van Pieter Vermeersch naast een prototype van de plankenset van Muller Van Severen. Boven de wasbak steken metalen krulletjes uit de muur; ze vormen van zodra de verlichting er brandt schaduwletters op de muur: on to the next goddamn story, een werk van Fred Eerdekens. Langs de trap die naar de woonkamer leidt passeren we een ‘vogeltjesdraaiboek’ van Juan Fontanivé, werken van Johan De Wit en van Ross Lovegrove. De woonkamer zelf noemt Lieselot haar rariteitenkabinet: een wandkast gevuld met boeken over kunst, mode en architectuur, kleinere kunstwerkjes maar ook prullaria. Een gezellig nest, met een haard die mag branden en een schattig wiegje voor de pas vijf maanden jonge Maria-Louisa, zeg maar Malou.
Aan de slag gaan als art-curator was een droom die in vervulling ging
Nog een verdieping hoger wacht ons nog een schilderij van Fleur De Roeck en in de slaapkamer een foto van Dirk Braeckman en een werk van de Parijse kunstenares Angelique Lefevre. Die laatste maakte een werk op maat van Lieselot: “De spullen die ik steevast bij me heb hooggehakte schoenen, een handtas, autosleutels en een zonnebril – werkte ze uit in een soort transparante gordijnstof of organdi.” Voor de affiche voor een van zijn tentoonstellingen fotografeerde Robert Devriendt de voeten van Lieselot.
Kunstwereld als openbaring
Lieselot houdt hoorbaar van de kunstwereld. En die interesse is niet nieuw. Als kind al keek ze verlangend naar de school aan de overkant van de straat, waar kunstonderwijs op het programma stond. “Ik mocht er uiteindelijk naartoe om het vijfde en zesde middelbaar af te werken, en geraakte er nog meer geïnteresseerd door twee leraars die net als ik gepassioneerd waren door actuele kunst.”
1/7
2/7
3/7
4/7
5/7
6/7
7/7
1/7
2/7
3/7
4/7
5/7
6/7
7/7
Daarna studeerde ze aan Sint-Lucas – nu de Luca School of Arts – in Gent, en ging vervolgens als grafisch vormgeefster bij innovatie-expert Creax aan de slag. Haar creativiteit zocht ook naast die job een uitweg, onder meer in de collectie Egomaniac die ze opstartte; T-shirts en gadgets bedrukt met gepersonaliseerde quotes. “Door de vader van mijn voormalige vriend, een kunstverzamelaar, leerde ik de kunstwereld nog beter kennen.”
“Ik werd lid van de club van het WIELS in Brussel en van het Museum Dhondt-Dhaenens in Deurle, twee bekende centra voor hedendaagse en moderne kunst. We bezoeken tentoonstellingen maar ook ateliers en maken kennis met de kunstenaars zelf. Op die manier ontmoette ik veel mensen. Toen ik dus vorig jaar de kans kreeg om bij AQUALEX aan de slag te gaan als art-curator was dat zo’n beetje een droom die in vervulling ging”, lacht ze.
Hart verloren aan Kortrijk
Intussen had Lieselot Ieper geruild voor Kortrijk. Een stad die haar meteen beviel, en waar ze gauw vrienden maakte. Toen een van hen haar foto’s toonde van een woning die hij op het oog had, maar die ten slotte toch niet kocht, ging Lieselot er zelf een kijkje nemen. En kwam ze tot dezelfde conclusie als elke bezoeker: achter de banale rijhuisjesgevel ontvouwt zich een verrassend originele woning. “Het was een coup de foudre! Een woning op mijn maat en naar mijn smaak gemaakt. In geen tijd was de verkoop gesloten”, lacht ze. “Ik woon hier nu twaalf jaar en heb me dat nog geen dag beklaagd.”
De woning is voor Lieselot perfect gelegen, dicht bij het stadscentrum maar tegelijk rijdt ze enkele straten verder al de autosnelweg op. “Bovendien werd de woning twintig jaar terug vakkundig omgebouwd door architect Tom Adins, die er zelf jarenlang woonde. Instapklaar heet dat.”
Soms zie ik een werk dat ik heel graag zou hebben, maar ik heb er geen plaats meer voor
Er werd ruimte gemaakt door de verschillende verdiepingen in elkaar te laten overlopen, door muren weg te halen en zo doorkijk te creëren, in de achtergevel kwam een groot raam waardoor de keuken een luchtige plek wordt en ook het terrastuintje bij de woning betrokken wordt. Kleinere ingrepen zoals een glasstrook langs een woonkamermuur versterken opnieuw het ruimtelijke effect. Muren en plafonds zijn wit, maar de combinatie met de parketvloer en het behoud van de oorspronkelijke baksteenmuur vermijden een steriel effect.
Lieselot hoefde de ruimtes alleen maar aan te kleden naar haar eigen smaak. En te vullen met kunst. “En daar bots ik momenteel een beetje op mijn grenzen. Soms zie ik een werk dat ik heel graag zou hebben, maar ik heb er geen plaats meer voor. En stukken van de hand doen, daar hou ik niet van. Ik koop nooit vanuit het idee om een werk later opnieuw te verkopen, daarvoor hecht ik me er te zeer aan.”
Woon-ID
• Lieselot Vandecappelle (41) woont met haar dochtertje Maria-Louisa in Kortrijk, in een rijhuis met terras.
• Ze werkt onder andere voor AQUALEX, een bedrijf dat staat voor innovatieve drinkwatersystemen met oog voor design. Het bedrijf vertaalt zijn boodschap in een doordacht ingerichte showroom waarin ook moderne kunstwerken en designobjecten worden tentoongesteld, die zich op verschillende manieren met water verbinden. Als curator zoekt Lieselot die kunstwerken bij elkaar; intussen heeft ze al haar tweede tentoonstelling klaar.
Wonen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
