Twee jaar nadat hij zijn profcarrière beëindigde, is Stijn Steels (35) aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven bezig. De ingeweken Antwerpenaar uit Meulebeke blijft echter in de wielersport actief, als ploegleider bij damesploeg AG Insurance-Soudal Team. “Het was als ex-profwielrenner niet evident om die omschakeling te maken”, geeft Steels aan.
Steels was tien jaar aan de slag als profwielrenner. In die periode kwam hij uit voor Crelan-Euphony, Topsport Vlaanderen-Baloise, Vérandas Willems-Crelan, Roompot-Charles en Quick-Step. “Als ik daar over 50 jaar op terugblik, zullen dat zonder enige twijfel de plezantste jaren uit mijn leven geweest zijn”, glimlacht hij. “Als wielrenner moet je je hard inzetten, maar samen met de tijd ervoor bij de jeugdcategorieën zijn dat de mooiste jaren. Ik had bovendien het geluk dat ik bijna altijd met goeie vrienden ploegmaat ben geweest. Ik vergelijk dat met een gestructureerde jeugdbeweging. Je ziet samen af, maar je bent ook het hele jaar samen op pad. Dat is iets wat je in andere beroepen zelden kan meemaken.”
Steels kijkt best wel trots terug op zijn profcarrière. “Met heel veel goeie kopmannen waarvoor ik gewerkt heb, onderhoud ik nog altijd een goeie band. Dat wil toch iets zeggen. Dat betekent dat ik iets voor hen betekend heb.”
Drie toekomstdingen
Het is dan ook geen verrassing dat Steels in de koers actief gebleven is. “Ik had eerst gedacht dat ik iets langer uit de wielersport zou verdwijnen, want het is een wereld waar ik al mijn hele leven in zit. Misschien had ik mezelf eerder enkele jaren ervaring zien opdoen in het gewone werkleven. Ik had wel totaal geen idee wat dat precies zou zijn. Ik ben echter altijd een grote fan van de koers geweest. Het was al mijn job en nu is het dat opnieuw. Het is dus geen verrassing. Toen ik gezegd had dat ik ging stoppen, heb ik een aantal dingen opgesomd die ik in de toekomst wilde doen: ik zag mezelf commentaar geven, ik zag mezelf voor organisatoren als Flanders Classics en Golazo werken en ik zag mezelf als ploegleider werken. (grijnst) Intussen zijn we twee jaar verder en heb ik het alle drie gedaan.”
Eind 2022 beëindigde Steels zijn carrière als profwielrenner. Sindsdien was hij aan de slag als projectmanager bij Golazo en trad hij geregeld op als analist voor Eurosport en Sporza. Dat laatste doet hij trouwens nog altijd. Het voorbije jaar was Steels ploegleider van de damesploeg van Patrick Lefevere, AG Insurance-Soudal Team. “Maar de aanpassing aan een gewoner werkleven vind ik toch niet echt gemakkelijk”, geeft hij toe. “Het is kwestie van uit te zoeken wat wel nog mogelijk is en wat niet. Toen ik voor Golazo werkte, was dat een 9-to-5-job. Het was als ex-profrenner niet evident om die omschakeling te maken. Als ploegleider loopt dat nu opnieuw wat vlotter. Je werkt wel hard, maar je vult zelf je dagindeling in. Dat is iets wat iedereen moet leren.”
“Ik denk dat ik communicatief sterk ben en iemand ben die het product altijd afwerkt”
We vragen Steels wat zijn sterktes als ploegleider zijn. “Puur voor mezelf denk ik dat ik communicatief sterk ben en kan doorwerken. Die projecten waaraan ik start, leveren een afgewerkt product af. Dat is trouwens eigen aan een topsporter. Je werkt door tot iets afgewerkt is. Als prof kan je niet anders. Je moet doorgaan tot de finish. Als topsporter moet alles ook in orde zijn en in het dagelijkse leven is dat ergens ook zo.”
Ook in 2025 zal Steels, die tijdens het voorbije WK op de weg als bondscoach van de Zuid-Afrikaanse selectie aan de slag was (dankzij de link met kopvrouw Ashleigh Moolman), achter het stuur van de volgwagen van de ploeg van Justine Ghekiere en Julie Van De Velde zitten. “Ons team zal volgend seizoen opnieuw weer wat sterker zijn. Mijn doel is om de ploeg zo goed mogelijk te laten draaien en uit te bouwen. Voor de rest zie ik wel wat er in de toekomst op mij afkomt. De wielersport is vrij onvoorspelbaar. Of ik een groot verschil tussen dames- en herenwielrennen merk? Ja, toch wel. Dames zijn heel erg dankbaar, maar tegen hen moet je soms iets directer zijn, ook tijdens nabesprekingen van wedstrijden. Je mag niets laten sluimeren. Je moet er veel mee bezig zijn, maar als je dat doet, krijg je heel veel terug.”
Losrijden met Melkerie
Zelf fietst Steels nog amper. “Soms rijd ik nog eens mee wanneer mijn kameraden van De Melkerie (met Yves Lampaert en co, red.) gaan losfietsen, maar fietsen kost veel tijd en het niveauverschil is intussen zo groot dat ik er nog weinig plezier aan beleef”, geeft de ingeweken Kempenaar aan. “Op mezelf fiets ik niet meer. Tijdsgebrek. Thuis zitten we met twee kindjes en mijn vrouw Layla (huwelijksfotografe, red.) heeft veel werk. Ik probeer wel nog twee tot drie keer per week te lopen. Op het gemakje. Meer hoeft dat niet meer te zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
