Zondag kennen we de nieuwe wereldkampioen bij de profs, maar vandaag zijn de beloften al aan de beurt. De kans bestaat dat er straks een West-Vlaming op het hoogste schavotje staat. Stan Dewulf (21) heeft een uitstekend debuutjaar als prof achter de rug en hoopt dat straks te bekronen met een wereldtitel bij de U23. Een babbel met de sympathieke Stavelnaar is altijd aangenaam, maar om hem niet uit zijn concentratie te halen, brachten wij vorig weekend een bezoekje aan zijn vriendin Kayla van der Lint.
Dag Kayla, hoe gaat het met je?
“Heel goed, dank je.”
Is Stan een beetje te genieten in aanloop naar een belangrijke afspraak?
“Ja, ik kan daar eigenlijk niet over klagen. Alhoewel, meestal is hij behoorlijk ontspannen voor een grote koers en dat is nu ietwat anders. Niet dat hij er nerveus of prikkelbaar bij loopt, eerder hypergefocust. Alsof hij naar een examen toeleeft, dan heeft hij dat ook wel in zich. Hopelijk is dat geen slecht teken, want koersen ging hem dit jaar beter af dan studeren.” (lacht)
Je zal er toch bij zijn, straks in Yorkshire?
“Natuurlijk! Ik probeer zoveel mogelijk wedstrijden van Stan mee te pikken. Donderdag (gisteren, red.) vertrek ik met onze families en enkele trouwe supporters naar Engeland en vrijdag (vandaag, red.) snijden we met de wagen het parcours af en zullen we hem zo hard mogelijk aanmoedigen.”
De wereldtitel zou wel de bekroning zijn van een uitstekend debuutseizoen bij de profs.
“Stan heeft dat goed gedaan, hé. Hij heeft zijn werk voor de ploeg kunnen doen, reed zich vaak in de kijker en kon een aantal mooie ereplaatsen behalen. Zelf is hij ook tevreden van zijn jaar, maar we zullen wel blij zijn als het er straks opzit. Het WK mocht echt geen week later vallen.”
Oei? Was de aanpassing dan toch zo groot?
“Het waren ontzettend drukke maanden. En Stans programma viel verschrikkelijk slecht samen met mijn academiejaar. Veel tijd voor elkaar hebben we niet gehad. In juli had Stan even vakantie, maar toen moest ik werken. In augustus moest ik studeren voor mijn herexamens. In september zijn we naar Gent verhuisd terwijl hij in Canada koerste… Straks zit Stan zijn seizoen erop en moet ik weer naar school. Hopelijk kunnen we dat in de toekomst wat beter op elkaar afstemmen.”
Ik ben veganistisch, maar Stan eet wat ik klaar maak. Ik hoef zelfs geen extra vlees te voorzien
Is Stan dan iemand die dat probeert goed te maken door een leuk cadeautje me te brengen van zijn reizen?
(lacht) “Was het maar waar! Sorry, maar voor romantiek zal ik hem toch slechte punten moeten geven. Al ben ik nu misschien wat te streng voor hem. Voor mijn verjaardag doet hij wel altijd heel erg zijn best en we gaan regelmatig samen op restaurant. (grijnst) Allez, hij is dan toch geslaagd op dat vlak.”
Het is natuurlijk niet gemakkelijk om samen te leven met een topsporter. Hoe lang zijn jullie al samen?
“Al zeven jaar.”
Je had toen waarschijnlijk ook niet gedacht om later rennersvrouw te worden?
“Oh neen, totaal niet! Stan was nog maar pas begonnen met koersen. We hielden het toen niet voor mogelijk dat hij het zover zou kunnen schoppen. Komt daar nog eens bij dat ik totaal niet geschikt ben voor een leven als traditionele rennersvrouw. Ik zou mezelf nooit helemaal kunnen wegcijferen voor de carrière van Stan. Gelukkig weet hij dat en respecteert hij dat ook. Ik denk zelfs dat het onze relatie sterker maakt. We hebben beiden onze doelen en ambities, maar het is onze grootste droom om die samen te verwezenlijken.”
Ik hoor het al. Stan moet niet denken dat hij na zijn training de hele dag in de zetel mag liggen.
“Begrijp me niet verkeerd, hé. Ik heb heel veel respect voor wat wielrenners doen. En na een zware training of voor een belangrijke wedstrijd gun ik hem zeker zijn rust. Maar er zijn ook dagen dat hij maar een uurtje moet fietsen en dan mag hij gerust wat meehelpen. Eens stofzuigen, eens afwassen, de was doen… Dat kan hij ook allemaal.”
Of koken?
“Dat doe ik meestal zelf. (lacht) Stan denkt vooral dat hij goed kan koken. Het is echt grappig om hem bezig te zien. Zo geconcentreerd, precies of hij doet mee in een aflevering van Masterchef. Neen serieus, het is niet slecht, maar mijn gerechtjes zijn beter. (knipoogt) En ik kook graag. Bovendien is Stan wel een gemakkelijke. Ik ben veganistisch, maar Stan eet gewoon wat ik klaar maak. Ik hoef zelfs geen extra vlees te voorzien. Stan heeft niets van tekorten. Daaraan zie je: het kan gerust met een stukje minder vlees op tafel.”
Het klopt dus wat ze zeggen? Achter elke man staat een sterkere vrouw.
“Weet je, voor mij is koersen gewoon een beroep als een ander. In de media maken ze er soms helden van, maar het zijn ook maar mensen. Mensen die toevallig hard kunnen fietsen. En daarbij: er zijn belangrijkere dingen in leven. Familie bijvoorbeeld. Twee jaar geleden zat Stan tijdens de kerstperiode op stage in Spanje en daar was ik het niet mee eens. De feestdagen vier je met je familie en vrienden. Je bent al zo vaak weg. Blijf dan gewoon thuis! Trek een extra jasje aan en rijd hier wat rondjes! Maar ik denk dat Stan zijn lesje wel geleerd heeft. Hij komt uit een warm nest, samen Kerstmis vieren doet hem meer deugd dan in Spanje zes uur op zijn fiets zitten.”
Zijn dat dan de zware discussies aan tafel?
“Een beetje. (lacht) Ik kan me soms ergeren aan het feit dat er binnen de sportwereld bepaalde algemene regels niet meer zouden gelden. Gendergelijkheid bijvoorbeeld. Het verschil in prijzengeld tussen mannen en vrouwen is gewoon belachelijk groot. Of nog zoiets: in de koers zijn ze er trots op dat ze hun papiertjes niet meer op straat gooien. Sorry, maar mijn mama heeft altijd gezegd dat ik mijn afval in de vuilbak moest gooien. Dat is niets om trots op te zijn. Dat is gewoon een stukje opvoeding. Maar echt ruziën is dat niet. Gewoon een klein twistpuntje.” (lacht)
Dat is inderdaad niet wat we ons voorstellen bij een rennersvrouw. En toch zien jullie er een fantastisch koppel uit.
“Merci! Dat is dan echte liefde zeker?” (lacht)
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier