“Uit het oog is niét uit het hart. Dat kan niet”: beste (koers)vrienden Yves Lampaert en Tim Declercq zijn niet langer kamergenoten

Járenlang hebben ze op en naast de fiets lief en leed met elkaar gedeeld, maar nu moeten Yves Lampaert en Tim Declercq afscheid van elkaar nemen. Doordat die laatste naar Lidl-Trek verkast, moet zijn bloedbroeder een nieuwe kamergenoot zoeken. Hoog tijd om ‘El Traktor’ en ‘John Deere’ nog een laatste keer onder de warme dons van hun vertrouwde hotelkamer te stoppen. “De sollicitatiegesprekken voor een nieuwe roomie mogen starten”, glimlacht Yves. “Maar Tim heeft de lat heel hoog gelegd.”

Hoeveel nachten de boezemvrienden samen hebben doorgebracht, daar kan geen van beide exact de vinger op leggen. “Maar het moeten er hónderden geweest zijn.. Misschien wel duizend”, vertellen ze met flikkerende ogen. “En neem het van mij aan: onze vriend hier kan snurken gelijk den grootsten bèèr van heel het bos.”

Wie deze laatste uitspraak heeft gedaan, laten we vooralsnog in het midden. Maar dat beide heerschappen het verdomd goed met elkaar kunnen vinden, is een open deur intrappen waarbij zelfs de scharnieren spontaan het gepiep achterwege laten. In het Tieltse hotel-restaurant Shamrock, waar wielerploeg Soudal Quick-Step traditioneel zijn tenten opslaat om de Vlaamse voorjaarsklassiekers te bedwingen, vliegt de ene oneliner na de andere heen en weer over tafel.

Het salvo plaagstoten aan elkaars adres is niet bij te houden, maar ze worden een voor een wel met heel veel liefde afgevuurd. Als er voor één duo het woord bromance uitgevonden is, dan is het wel Lampaert-Declercq. Beter bekend als John Deere en El Traktor, de twee nooit opgevende stoempers van het peloton.

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Yves: “Dat moet bij Soenens-Jartazi geweest zijn, een jeugdploeg uit Ingelmunster. In de winter van 2009 kwam Tim bij ons rijden. Ik had al iets over hem gehoord, maar we hadden elkaar nog nooit ontmoet.”

Tim: “Mijn goeie vriend Lorenzo Derycke had me gezegd dat Yves de grootste sleper van het peloton was. Maar toen ik hem tijdens die eerste training op zijn fiets zag wuppen, was er meteen een klik.”

Yves: (lacht) “We hebben elkaar snel gevonden, ja. Eerst wat aftasten, maar na een stage in Benidorm was het ijs definitief gebroken. Een pokertornooi met 5 euro inleg heeft wonderen verricht.”

Tim: “Dat was de eerste keer dat je me in ’t zak hebt gezet. Maar daar had ik snel door dat het koekenbak was tussen ons.”

Hoe zouden jullie elkaar omschrijven?

Yves: “Tim is een joviaal stresskieken. Recht voor de raap, altijd in voor een portie leute, maar ook erg intelligent en een bijter op de fiets. Ik kan altijd en overal op hem rekenen.”

“Ik hoop dat Yves in 2024 een mooi afgeborstelde Noord-Franse kassei op zijn schouw mag zetten” – Tim Declercq

Tim: “Vint, ge doet mij blozen! Eigenlijk geldt voor Yves hetzelfde. Het is een machtige gast. Een nuchtere kerel en de beste ploegmakker die ik me kan wensen. Met Yves heb ik nog nooit stille momenten gehad. Al zit hij met ouder worden wel wat sneller op zijn paard.” (schatert)

Yves: “Ei, dat is niet waar! Neen, we kennen elkaar na al die jaren door en door. Brothers from another mother, hé. We zijn op amper enkele kilometers van elkaar opgegroeid (Yves is van Ingelmunster afkomstig, Tim van Izegem, red.), maar zonder de fiets hadden we elkaar nooit leren kennen. Bizar hoe het leven kan lopen.”

Jullie hebben jaren lief en leed gedeeld. Hoe was het om al die tijd in dezelfde ploeg te rijden?

Yves: “Eerlijk waar: nen cadeau. We rijden sinds 2013 quasi onafgebroken bij hetzelfde team en weten perfect wat we aan elkaar hebben. We hebben altijd aan hetzelfde zeel moeten trekken, dat schept een band. We hebben elkaar ook beter gemaakt. Wat ik van Tim geleerd heb? Trainingstechnieken.”

Tim: “Yves heeft van mij dan weer een iets rustigere coureur gemaakt. Ik heb beter leren doseren door hem. En hij wijst me af en toe op mijn voorliefde voor gadgets. Ik heb ergens een Apple-pen liggen, maar die gebruik ik nooit. Daar kan hij dan zó smakelijk mee lachen. Weet je wat ik het meest aan Yves-de-renner bewonder? Dat hij nóóit zal afgeven.”

Yves: “Dankzij jou, Tim. In onze vroege jaren moest ik in een rit tijdens de Ronde van Namen eens vroeg lossen en na de finish kwam je op mij af met de woorden ging het niet di, vandoage?. Ik wist niet wat ik hoorde. Dat ene zinnetje heeft een beest in mij wakker gemaakt. En het wil maar niet gaan slapen.”

Welke momenten zullen jullie nooit vergeten?

Yves: “Ja, man. Waar moeten we beginnen? Er zijn er zoveel. De Driedaagse Brugge-De Panne van 2020 springt er wel uit. Ik op één, Tim als tweede over de meet. Zot content was ik. De omstandigheden waren apocalyptisch: slecht weer, veel wind. Ik gunde Tim die podiumplek zó hard, dat kan je je niet voorstellen.”

Tim: “En je gevleugelde woorden dan: ge goat godverdomme meugn beln noa Patje, wi. Machtig, toch? Ik hou ook warme herinneringen over aan onze eerste Tour de France samen, in 2018. Samen op ontdekkingstocht. We waren net Kuifje.”

Te veel om op te noemen, dus.

Tim: “Moh. De mooiste zaken waren eigenlijk naast de fiets. Yves’ vrijgezellenweekend van enkele maanden geleden, bijvoorbeeld, de spontane feestjes of de simpele gesprekken. Echte vriendschappen zijn zeldzaam, zeker in de koers. Daarom koester ik die met Yves zo hard.”

Yves: “We zijn echt twee handen op één buik. Onze gelijke mentaliteit zal een rol spelen, net als het feit dat we van dezelfde streek zijn.”

(Lees verder onder de video)

Beschouwen jullie elkaar als beste vrienden?

Tim:(resoluut) “Ja. Daar moet ik geen seconde over nadenken.”

Yves: “Ik was getuige op Tims huwelijk, volgend jaar is hij dat op mijn trouw. Dat zegt alles. Toen Tim me die vraag stelde, ben ik ne meter gegroeid. Zo fier was ik.”

Hoe belangrijk was Tim al die jaren voor de ploeg, Yves?

Yves: “Een ankerpunt. Niet te onderschatten. Met Tim erbij hadden we een coureur extra in koers. Hij reed altijd voor twee, soms zelfs voor drie. Hij heeft de gave om een ploeg tot diep in de finale uit de wind te zetten. Dag na dag, hé. Tim is het levende bewijs dat wielrennen een ploegsport is.”

Tim: “Je mag jouw rol ook niet minimaliseren, zulle. Yves leeft en ademt voor de ploeg. En wanneer hij er moet staan, is hij altijd op de afspraak. Zonder fout. Maar hij kan zich evengoed tot diep in de laatste kilometers volledig wegcijferen voor het collectief. Dat is niet velen gegeven.”

Hebben jullie dan nooit op elkaar gevloekt?

Yves: “Meer dan je je kan inbeelden. Maar we maken het nog veel rapper weer goed. We kunnen de koers snel naast ons neerleggen, maar tegelijk is het nodig om elkaar ongezouten je gedacht te kunnen zeggen.”

Tim: “Communicatie, hé. Zoals in elke goeie relatie. Ge moet blijven klappen met elkaar. En niet te veel pamperen.”

“Ik was getuige op Tims huwelijk, volgend jaar is hij dat op mijn trouw. Dat zegt alles” – Yves Lampaert

Jullie waren jarenlang elkaars kamergenoot. Hoe was dat?

Tim: “Yves is de constante in mijn carrière, net omdat we zo lang roomies waren. Zonder hem zou het niet hetzelfde geweest zijn.”

Yves: “De eerste keer samen op de kamer was na een lange en zware training. We waren allebei puttetèn. Ze hebben dan maar de twee tjoolders van de dag samen gelegd. (lacht) En het is nooit meer veranderd.”

Tim: “Met als gevolg dat we elkaar tot in de kleinste vezel kennen. Yves heeft geen verrassingen meer voor mij.”

Wie staat het langst in de badkamer?

Yves: (grijnst) “Dat zal ik zijn.”

Tim: “Hij zit ook het langst op de pot! Als ik hem gek wil krijgen, bonk ik eens hard op de toiletdeur. Kan-ie ab-so-luut niet tegen.”

Hoe leggen jullie een stressy koersdag naast jullie neer?

Yves: “Door samen ons hoofd leeg te maken. Een serietje bekijken of over de doodgewone dingen des levens te praten. Onze kindjes, het thuisfront… Meer hebben we niet nodig om ons even af te sluiten van de buitenwereld.”

Tim: “We zijn allebei ook relatief goeie slapers. Wakker liggen van de koers, dat gebeurt maar zelden. Yves is wel een snurkerke. Ik probeer altijd iets eerder in dromenland te raken.” (glimlacht)

Yves: “Gij kunt er ook wat van, hoor. Op dat vlak zijn we elkaar waard.”

Welke bizarre kamergewoontes blijven jullie bij?

Yves: “De chaos in Tims valies is legendarisch. Hoe hij daar zijn gerief in vindt, ik kan er nog altijd niet bij.”

Tim: “Orde in de chaos, vint. Weet je waar ik preus op ben? Dat ik Yves de liefde voor Age of Empires II heb bijgebracht. Ik speel het al sinds mijn kinderjaren en heb Yves meegesleurd.”

“El Traktor is nu El Trektor. Ik vind het aan de ene kant geweldig jammer, maar ik ben ook superblij voor mijn copain” – Yves Lampaert

Yves: “En met mij nog een groepje andere coureurs. Ook Dries De Bondt, Emiel Vermeulen en Otto Vergaerde spelen het vaak. Eigenlijk is dat videospelletje dé perfecte manier om de koers even uit ons hoofd te zetten. De momenten dat we op onze hotelkamer samen aan de laptop zitten, zijn in mijn ogen legendarisch.”

Al zijn die nu jammer genoeg voltooid verleden tijd. Tim verkast naar Lidl-Trek…

Yves: “Ik weet het. El Traktor is nu El Trektor. Ik vind het aan de ene kant geweldig jammer, maar ik ben superblij voor mijn copain. Een mooie transfer, dito ploeg. Maar voor mij persoonlijk valt er wel iets weg. Tim, dat was mijn ménage on the road, hé. Maar uit het oog is niet uit het hart. Dat kan niet.”

Tim:(knikt) “We zullen met ons trainingsgroepje De Melkerie nog samen trainen en Age of Empires II vliegt al zeker niet in de vuilnisemmer.”

Hoe hard zullen jullie elkaar missen?

Yves: “We gaan hier niet filosofisch beginnen doen, maar het zal erg vreemd zijn om zonder Tim de nacht op hotel door te brengen. Ik ben benieuwd wie mijn nieuwe roomie zal worden. De sollicitatiegesprekken mogen stilaan starten. Maar Tim heeft de lat heel hoog gelegd.”

Tim: “Mijn opvolger zal toch zeker het hele oeuvre van In De Gloria en Willy’s en Marjetten achterstevoren moeten kunnen opzeggen.”

Hoe voelt je vertrek aan, Tim?

Tim: “Ik laat een beetje familie achter. Ik rij sinds 2017 bij Soudal Quick-Step, dan ben je meubilair. Zeven seizoenen zijn een eeuwigheid in onze stiel. Maar ik weet nu al dat ik me bij Lidl-Trek thuis zal voelen.”

“Ik zal het samen op pas missen. We waren al die jaren partner in crime. Misschien moeten we na volgend seizoen samen met onze gezinnen eens op vakantie gaan? Dat zou wel geestig zijn” – Tim Declercq

Wat zal je het meest missen?

Yves: “De gesprekken op de kamer. Het advies tussen de regels door. De stilzwijgende houvast die we elkaar boden.”

Tim: “Gewoon het zoveel samen op pad zijn. We waren al die jaren partners in crime. Misschien moeten we na volgend seizoen met onze gezinnen eens samen op vakantie gaan? Dat zou wel geestig zijn.”

Wellicht kan je de pil verzachten met een kerstcadeau. Wat wens je elkaar toe onder de kerstboom?

Yves: “Een mooie eerste overwinning bij zijn nieuw team. Hij mag gerust eens aan zichzelf denken. En een père-pen, voor naast zijn Apple-pen.” (schatert het uit)

Tim: “’t Is al goed. Ik hoop dat Yves in 2024 een mooi afgeborstelde kassei op zijn schouw mag zetten. Zo eentje uit Noord-Frankrijk. Meer moet dat niet zijn voor Kerstmis.”