De prijs voor revelatie van het voorjaar? Mauri Vansevenant zal er niet ver af zijn. De 21-jarige Torhoutenaar wist ons dit jaar al een paar keer aangenaam te verrassen. Winst in de GP Industria & Artigianato, derde in de Trofeo Laigueglia (in het zog van Egan Bernal!), recent elfde in de Ronde van het Baskenland… Ook zijn vader Wim Vansevenant, zelf een ex-prof, heeft met open mond zitten kijken.
Dat Mauri Vansevenant een aardig stukje bergop kan rijden, wisten we natuurlijk al langer. Anders win je als tweedejaarsbelofte niet de prestigieuze Giro della Valle d’Aosta. Maar dat hij het bij zijn overstap naar de profs meteen zo goed zou doen, dat hadden we eerlijk gezegd niet verwacht.
“Goed? Dat is nog zwak uitgedrukt”, lacht Wim Vansevenant, ex-prof en vader van Mauri. “Wat Mauri presteert, dat is gewoon fantastisch. Hij doet nu al mee met de wereldtop. Niemand had dit zien aankomen, hijzelf ook niet en ik zeker niet. Ik zit echt met grote ogen naar zijn koersen te kijken. Hoe hij het doet, ik heb er geen verklaring voor. Ik zou haast gaan denken dat hij alleen nog maar kan verslechteren, maar hij is nog geen jaar profrenner.”
Geen hoogtemeters
Slechter worden, we zien het niet meteen gebeuren. Mauri is een renner die hard werkt, goed weet waarmee hij bezig is en hij wordt omringd door de juiste mensen. “Natuurlijk zal hij nog beter worden”, knikt Wim. “Terreinkennis, sterker worden… Je moet ook weten: Mauri is gaan koersen in het Baskenland, maar trainen deed hij gewoon langs de IJzer. Niet in de bergen. Hoogtemeters heb je niet langs de IJzer. Veel wind, dat wel. Hij komt een keer van links, een keer van rechts, een keer wind op kop. Wind heb je hier genoeg in West-Vlaanderen. (lacht) Waarom hij niet vaker in het buitenland gaat trainen? Mauri is nog graag thuis, hé. En laat hem nog maar wat thuis blijven. Het is al goed zo. We moeten ook zorgen dat we hem mentaal niet opbranden. Mauri moet nog 22 worden, het moet eigenlijk nog beginnen. Je mag het niet allemaal willen doen in drie maanden tijd. Laten we vooral hopen dat zijn carrière nog lang mag duren, want het kan plots gedaan zijn.”
Vansevenant weet waarover hij spreekt. Als tweedejaarsjunior kwam Mauri zwaar ten val in La Classique des Alpes en brak hij zijn nekwervels. “Voor hetzelfde geld was hij er niet meer”, aldus Wim. “Maar zonder die val had hij nu misschien verder gestaan. Of was hij bekender geweest. Moest hij die koers hebben gewonnen met twee minuten voorsprong, dan had iedereen al langer geweten wie Mauri is. Nu kon hij wat langer onder de radar blijven fietsen. Maar ondertussen is hij goed bezig naam te maken. Als Tadej Pogacar al eens komt vragen om mee rond te rijden, zoals in de slotrit van de Ronde van het Baskenland, dan zit je tussen de grote jongens. Mauri heeft wel moeten passen. Ik heb alles gegeven dat ik in me had, ik kon niet meer , heeft mij me verteld. En dat was ook geen schande. Ze kunnen niet allemaal de Tour winnen op hun 21ste. Laat Mauri maar rustig groeien.”
Ideale ploeg
En daarvoor zit Mauri in de ideale ploeg. Bij Deceuninck-Quick-Step heeft hij enkele dankbare kopmannen om voor te werken, maar krijgt hij ook de nodige vrijheid om te kijken hoever hij zelf kan komen.
“Hij kan nergens beter zitten. Hij heeft zijn kans gekregen en heeft die met beide handen gegrepen. Had hij in een dienende rol gezeten, dan had iedereen gezegd: Goed gereden, goed gereden… Nu weet hij wat hij kan, dat hij tot grotere dingen in staat is. Maar pas op, Mauri zal nog steeds zonder morren voor iemand anders rijden, dat is zeker. In de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl zal hij zich met plezier wegcijferen voor Julian Alaphilippe, daar moet je niet mee inzitten.”
Twee Waalse klassiekers dus voor de jonge Torhoutenaar, maar geen Luik-Bastenaken-Luik. Wel nog de Ronde van Romandië. Daarna mag de riem er even af en zal hij een maand niet koersen. “Hij is dit voorjaar nog maar één keer buiten de top tien gevallen. In de Ronde van het Baskenland werd hij elfde. Ik denk dat het al mooi geweest is.”
Voldoende rusten
Met de trainingen van zijn zoon houdt Wim zich niet meer bezig. Het enige dat hij doet, is erop toezien dat Mauri voldoende rust in acht neemt. “Hij moet luisteren naar zijn lichaam, dat is heel belangrijk. En wat een trainer zegt, dat moet je niet altijd te letterlijk nemen. Ik heb het niet zo begrepen op trainers die zelf nooit gekoerst hebben. (lacht) Maar Mauri kent zijn lichaam en wordt uitstekend begeleid door Tom Steels. Tom heeft zelf nog gekoerst en er is een goede wisselwerking tussen die twee. Veel hoef ik daar niet meer aan toe te voegen”, besluit Wim.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
