Met Patrick Lefevere neemt een icoon afscheid van de wielerwereld. Al geloven heel wat mensen die hem goed kenden niet dat hij helemaal uit het peloton zal verdwijnen. “Hij zal zeker niet in een zwart gat vallen”, is Tim Declercq van mening. Nico Mattan noemt het ronduit de beste ploegleider die hij ooit kende. “Hij trok altijd met een plan naar de wedstrijd, niet naar de oorlog zonder wapens.” Dat Patrick Lefevere een van de eersten was die aan zijn deur stonden toen Mattan met hartproblemen op het einde van zijn carrière leek af te stevenen, zal hij ook nooit vergeten.
Heel wat renners bevinden zich op stage in warmere oorden. Ook Tim Declercq (35) is in het Spaanse Denia aan het trainen, maar daar kregen ze vandaag door het slechte weer een rustdagje. “Echt verrast over het afscheid van Patrick ben ik uiteraard niet, ik heb immers nog veel contact binnen zijn ploeg. Maar samen met heel wat andere mensen van het team, had ik gedacht dat hij pas eind komend seizoen die stap zou zetten. Hij zou dan al 70 zijn.”
Lefevere wordt komende 5 januari al 70. “Hij zal zelf wel kunnen inschatten of de tijd rijp was, met Jurgen Foré was hij al bezig met een opvolger klaar te stomen.”
“Hij durfde ook moeilijke knopen door te hakken” (Tim Declercq)
De ploegleider en later manager Patrick Lefevere was iemand die zelden een blad voor de mond nam. “Je wist wat je aan hem had. Hij durfde ook moeilijke knopen doorhakken.” Tim Declercq was al op zijn 28ste toen hij de kans kreeg om bij The Wolfpack aan te sluiten. “En ik zal ook altijd dankbaar zijn voor die kans, dat hij uiteindelijk toch geloofde in mij. Niet als veelwinnaar natuurlijk, maar iemand die zich ten dienste van de ploeg kon stellen. Hij wist wat hij aan mij had en andersom was dat ook zo. Dat eerste contract onderhandelden we overigens onder elkaar, daar kwam een manager aan te pas.”
Ook toen het verhaal van Declercq bij de ploeg-Lefevere ten einde liep, gebeurde dat met respect voor elkaar. “Ik hou uiteraard prachtige herinneringen over. De mooiste? Misschien wel het feestje na de zege van Kasper Asgreen in de Ronde van Vlaanderen, het was toen nog halvelings corona, maar we zijn dan goed los gegaan.”
Tim Declercq verwacht niet dat Lefevere nu uit de wielerpicture zal verdwijnen. “Hij zal misschien iets meer thuis zijn, maar op de belangrijke koersen zullen we hem zien. Als er één iemand bij zijn pensioen niet in een zwart gat gaat vallen is hij het wel.”
Man met een plan
En die mening is ook Nico Mattan (53) toegedaan. “Patrick was iemand die als manager iedere dag onder weg was, haast dagelijks gaan eten op restaurant om sponsors binnen te halen en zijn netwerk te onderhouden”, zegt de gewezen winnaar van Gent-Wevelgem. “In 1997 en 1998 reed ik voor Mapei met Patrick als ploegleider. De meesten kennen hem nu als manager, maar hij was verdomd een goede ploegleider. Hij had altijd een plannetje klaar, waaiers trekken op bepaalde plaatsen, hoe je moest reageren in de koers… Ik was altijd een renner die mijn eigen ding deed, van eigen sterkte uit ging, maar Patrick had dus altijd wel een plan klaar.”
“Mecanicien, verzorgers, de kine… dat waren de mensen waar hij zijn ploeg op bouwde” (Nico Mattan)
Na de twee jaar bij Mapei stapte Mattan over naar Cofidis. “Toen ik in 1999 te horen kreeg dat ik met hartproblemen kampte en het einde van mijn carrière dreigde, was hij een van de eersten om bij mij thuis te komen. Hij bood me toen al aan vip-chauffeur te worden, hoewel ik toen niet meer voor zijn ploeg reed.” Maar uiteindelijk kon Mattan verder blijven koersen. “In 2004 heb ik bij Bodysol dan kennis gemaakt met de manager Patrick Lefevere.”
Een taak nog jaren op zich zou nemen bij de Quick.Step-teams. “Hij wist ook hoe hij een ploeg moest bouwen. Dat begint niet met de renners, maar met de basis. Mecaniciens, verzorgers, kinesisten, dokters… En hij schatte die mensen ook naar waarde. Als hij ‘s morgens aankwam waren zij de eersten die hij ging groeten. Als je iets wil bouwen, moet je fundament goed zijn.”
Heel wat renners reden ook grote delen van hun carrière voor Patrick Lefevere. Ook Yves Lampaert die in 2015 neerstreek bij het team en daar tien jaar later. Ook hij liet vanop stage al weten “eeuwig dankbaar” te zijn. Het is op die stage, waar de renners nog tot 20 december blijven, dat Patrick Lefevere toch wel heel wat mensen verraste met zijn mededeling per direct te stoppen als CEO. “Mijn bewondering voor Patrick zal er altijd zijn. Ik ben in 2015 bij het team gekomen als een schuchter manneke en kon me er verder ontplooien tot de renner die ik geworden ben. Daar zal ik altijd dankbaar voor zijn.”
Lefevere staat ook te boek al de man die een kat een kat noemt en ook de pers durfde te gebruiken om zijn troepen op scherp te zetten. “En dat hielp ook vaak, hij wist altijd verdomd goed wat hij deed. We zullen hem nu wat minder zien, maar het is niet dat hij volledig weg zal zijn. We zullen hem wel nog tegen het lijf lopen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
