Na een reis van maar liefst 26 uur is Piet Allegaert terug in het land. De naar Roeselare uitgeweken Slypskapellenaar blikt voor ons terug op zijn avontuur in de Ronde van San Juan in Argentinië, wat ook zijn debuut was in de kleuren van het Franse Cofidis.
De 25-jarige Piet Allegaert is sinds woensdagmiddag terug in het land. “Ik ben blij om terug thuis te zijn, want ik ben maar liefst 26 uur onderweg geweest“, aldus Piet, die van 26 januari tot en met 2 februari actief was in de Ronde van San Juan in Argentinië. “Van San Juan moesten we eerst naar de hoofdstad Buenos Aires, waar we vervolgens zes uur moesten wachten op onze volgende vlucht. Van daaruit vlogen we richting Parijs om daar de trein richting Lille te nemen. En dan wachtte nog de trip met de wagen naar huis.”
Stress voor massasprint
Over zijn debuut in Franse loondienst is de Roeselarenaar alvast tevreden. Aanvankelijk was het de bedoeling dat hij in Argentinië de sprint zou aantrekken voor kopman Christophe Laporte, maar die kwam in de eerste rit al ten val en brak zijn pols. “De valpartij heb ik niet gezien, ik was net voor de laatste klim lek gereden. Maar plots werd ik de eerste pion voor de massasprints. Dat is toch even slikken, want je trekt naar daar om de sprinttrein eens in koers te testen en in dienst te rijden van onze sprinter. Ik had best wel wat stress, want ik heb niet echt veel ervaring met massasprints. En het was bovendien enorm warm in Argentinië, wat niet echt in mijn voordeel is. Maar de ploeg stelde mij gerust en met twee topvijfplaatsen mag ik best tevreden zijn.”
In de tweede etappe legde Allegaert beslag op de vierde plaats en in de vierde rit sprintte hij naar de vijfde stek. “Het is toch heel anders rijden in zo’n rol. Gelukkig kon ik op de ervaren Cyril Lemoine rekenen, een perfecte lead-out. Ik zat echt in een zetel in zijn wiel. En het geeft wel vertrouwen als zo iemand zich helemaal opoffert voor jou. Die vierde plaats in de tweede rit was heel mooi, al zat er misschien nog meer in. Ik moest immers even de benen stilhouden in volle sprint. Maar in de vierde etappe was die vijfde stek het hoogst haalbare. In de zesde etappe, die gewonnen werd door Zdenek Stybar, zat ik ideaal gepositioneerd, maar op 500 meter van de meet reed ik lek…”
Fenomeen Remco
Allegaert was in Argentinië ook de bevoorrechte getuige van de sterke prestaties van Remco Evenepoel. “Persoonlijk ken ik hem niet – meer dan eens goeiedag zeggen hebben we nog niet gedaan – maar het is wel straf wat hij daar getoond heeft. Vooral met zijn prestatie in de tijdrit heeft hij indruk gemaakt. Mijn ploegmaats zeiden dat hij een fenomeen is. Zelf eindigde ik op een kleine vier minuten van hem, al moest ik mij van de ploeg wat sparen. (lacht) Al trap je in die warmte sowieso rap op je adem.”
“In de koninginnenrit op dag vijf had ik mij niet laten verrassen door de wind en maakte ik deel uit van de eerste waaier, samen met ploegmaats Guillaume Martin en Cyril Lemoine. Daar heb ik mij volledig opgeofferd voor mijn kopman en aan de klim heb ik hen dan laten gaan. We hadden wel niet meteen door dat Remco de boot gemist had, maar toen zijn ploegmaats zich iets later lieten uitzakken, wisten we hoe laat het was. Op de klim heb ik hem dan zien passeren in de achtervolging, maar dat duurde niet lang. Het was alvast een heel speciale beklimming. Niet stijl en een heel brede weg, maar het leek eindeloos te duren”, lacht Allegaert.
Aangepast programma
Met een elfde plaats in de slotetappe sloot Allegaert deze Argentijnse ronde af op de 107de plaats. “Ik zat ingesloten in die slotrit, waardoor ik niet kon meesprinten. Maar ik blikt met een tevreden gevoel terug op mijn competitiedebuut. Ondanks de warmte mag ik zeker niet klagen over mijn resultaten. Ik ben zeker tevreden met mijn vorm op dit moment van het seizoen.”
“Door het uitvallen van Laporte wordt mijn programma wel aangepast. Na de Haut-Var, Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne mag ik nu starten in Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico. Normaal ging ik in die periode op stage. Of ik er mijn kans mag gaan in de sprints of in een treintje gebruikt zal worden, weet ik nog niet. Maar ik ben blij met het mooie programma dat ik krijg bij Cofidis. Ik hoop er uit te groeien tot een goede lead-out en een vaste waarde in het treintje. Al zal ik wel af en toe mijn eigen kans mogen gaan, zeker in de voorjaarsklassiekers. Daar hoop ik een stapje vooruit te zetten en dieper mee te gaan in de finales. Ik zal er alvast alles aan doen om verder te groeien als wielrenner.”
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier