Een droom die uitkwam! Zo omschrijft Jonas Castrique het ondertekenen van zijn eerste profcontract. Na veertien jaar fietsen maakt de hardrijder uit Ploegsteert straks zijn debuut op het hoogste niveau. Waar en wanneer dat precies wordt, staat nog niet vast. Wat wel al zeker is: Castrique staat te popelen om eraan te beginnen.
De toekomst van de bijna 23-jarige wielrenner leek lange tijd onzeker. Pas op 20 december kwam de officiële aankondiging dat Jonas Castrique een profcontract bij Cycling Team Wallonies-Bruxelles heeft getekend. Nochtans moet aan zijn talent niet getwijfeld worden. Al sinds zijn debuut behoort de Ploegsteertenaar tot de beteren van België. Helaas kende hij de afgelopen jaren een enorme dosis pech waardoor hij nooit kon tonen wat hij echt in zijn mars heeft. Ook zijn laatste seizoen bij beloften verliep niet zonder slag of stoot. De toekomstige neoprof opende sterk met enkele mooie ereplaatsen – een zege in de GP Arjaan de Schipper, een achtste plaats in Gent-Wevelgem/Kattekoers, een zesde in de GP Criquielion en een tweede plaats in de vierde rit van de Tour de l’Oise – maar kende in de zomer een serieuze terugval. “Ik kijk dan ook met gemengde gevoelens terug op 2019. Ik behaalde enkele goede resultaten, maar er zat nog een pak meer in. In de Ronde van de l’Oise was ik zo dicht bij de zege… Er kwam zelfs een fotofinish aan te pas. Dan vloek je nadien wel even. En ook de Ronde van Vlaanderen liep af met een sisser. Zonder valpartij op 400 meter van de streep eindig ik een pak dichter dan de 32ste plaats.”
Grote ambities heb ik niet: mijn plaats vinden en niet naamloos rondrijden
En dan moest de grootste tegenslag nog komen. Door een sleutelbeenbreuk was Castrique in het begin van de zomer enkele weken buiten strijd en net wanneer hij terug in vorm leek te komen, brak hij zijn knieschijf. “Ontzettend jammer, want daardoor kreeg ik het goede gevoel van juni nooit meer te pakken. Ik mocht dan wel een stagecontract tekenen bij de profploeg van Wallonie-Bruxelles, maar heb door die blessure geen enkele koers met hen kunnen rijden. Dat zal iets voor volgend jaar zijn”, grijnst Jonas.
Eerste stage
Ondanks alles kreeg Castrique toch het vertrouwen van de ploegleiding en dus is hij zich volop aan het klaarstomen voor zijn eerste maanden als profwielrenner. “Na mijn laatste koers heb ik mezelf drie weken rust gegund. Daarna ben ik herbegonnen. Vooral oefeningen om mijn lichaam opnieuw recht te krijgen na mijn breuken en sinds november zit ik alweer op de fiets. En ondertussen heb ik ook een eerste stage met de ploeg achter de rug. Het was schitterend weer in Calpe en we hebben stevig kunnen trainen. En ook de sfeer binnen het team was super! Zo ben ik om twaalf uur ‘s nachts met mijn kleren aan in zee gegooid door mijn ploegmaats. Dat wordt een leuke herinnering”, lacht de renner uit Ploegsteert.
In januari volgt er nog een tweede ploegstage. Opnieuw in Calpe, van de 16de tot de 24ste. “En het zou kunnen dat ik nadien nog een aantal dagen in Spanje blijf om verder te trainen”, vertelt Jonas. “Het hangt een beetje af van wat mijn eerste koers wordt. Dat moet nog besproken worden. Maar wat extra training zal zeker geen kwaad kunnen. Ik moet bekennen dat ik toch een beetje nerveus ben. Je hoopt om er meteen staan, maar dat is altijd afwachten. Grote ambities heb ik dan ook niet: mijn plaats vinden in het peloton en niet naamloos rondrijden. En eens een volledig seizoen kunnen afwerken, want dat is ook al een hele tijd geleden”, knipoogt Jonas.
Vlaamse voorjaar
Op termijn hoopt Castrique te kunnen uitgroeien tot een vaste waarde in het Vlaamse voorjaar. “Dat zijn inderdaad de koersen waarin ik later wil uitblinken”, knikt hij. “Het zou mooi zijn mocht ik dit seizoen al kunnen proeven van Gent-Wevelgem of Paris-Roubaix, maar dan zal ik eerst moeten bewijzen een plaatsje in de selectie waard ben. En dat zal al niet gemakkelijk worden”, besluit Jonas Castrique.
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier