Er zijn makkelijker plaatsen dan de Grand Colombier om ontgroend te worden

Iets verder in deze krant kan je een reconstructie lezen van het nummer tien uit onze zomerreeks van mooiste West-Vlaamse sportmomenten ooit: de magische West-Vlaamse wielerlente van 1977. Over de 25-jarige Freddy Maertens uit Lombardsijde die dertien ritten in de Vuelta won, zich tot eindwinnaar van die Ronde van Spanje kroonde, vervolgens ook zeven ritten in de Giro won en twee weken later zijn 26-jarige knecht Michel Pollentier uit Keiem de eindwinst in die Ronde van Italië voor zich zag opeisen. En dat allemaal in een tijdsbestek van 47 dagen.

Het is na 1977 nooit meer hetzelfde geworden. Er was die zevende plaats van Johan Bruyneel in 1993. Er was die aanvalslustige Stive Vermaut in 2001. En er was vier jaar geleden die ondankbare tweede plaats voor Serge Pauwels op de Ventoux. Maar een West-Vlaamse klassementsrenner anno 2020? Daar moeten we ons geen illusies over maken. De tijd dat we ronderenners aan de lopende band produceerden – we gaan Odiel Defraeye, Sylvère Maes, Félicien Vervaecke en co niet uit de gracht halen – ligt ver achter ons. Koers is een andere sport geworden.

Na die magische wielerlente van 1977 is de koers nooit meer hetzelfde geweest

Hoop is er wel. Er is de 23-jarige Harm Vanhoucke uit Aalbeke, bij de beloften bergop vaak de evenknie van Tourwinnaar Bernal. En er is de 21-jarige Mauri Vansevenant uit Torhout, vorig jaar nog eindlaureaat van de prestigieuze Giro della Valle d’Aosta. Harm heeft na een moeilijk debuut zijn trein weer op de rails gekregen en rijdt straks zijn tweede Vuelta. Voor Mauri moet het allemaal nog beginnen. Hij rijdt begin augustus zijn eerste profkoers voor Deceuninck-Quick.Step: de Tour de l’Ain, in de Franse Jura. Ook van de partij: Bernal, Roglic, Dumoulin, Kruijswijk, Porte en andere Quintana’s. Op de slotdag wacht de Grand Colombier. Bijna achttien kilometer klimmen met een stijgingspercentage van zeven en pieken tot veertien procent. Er zijn makkelijkere plaatsen op deze wereld om ontgroend te worden.

Terugkeren naar 1977 zal nooit meer lukken, maar de investeringen van de Belgische wielerbond en jeugdploegen om klimtalent meer kansen te geven, werpen wel duidelijk hun vruchten af. Nog één naam: Henri Vandenabeele, een 20-jarige traagbloeier uit Dentergem. Wie weet rijdt ook hij in 2021 mee op de flanken van de Grand Colombier. John Lelangue kan bij Lotto-Soudal heus nog wel plaats maken voor een derde neoprof.

Reageren? tom.vandenbussche@kw.be