Als Koolskamp nog steeds een wielerhoogdag mag beleven, is dat de verdienste van het Feest- en Sportcomité. Op 20 september wordt hier de 104de editie van het Kampioenschap van Vlaanderen betwist.
Decennialang hebben de leden van het Feest- en Sportcomité de koers in het hart gedragen. Enkele leden en ereleden hebben ondertussen een rijke ervaring met hun Koolskamp Koers. Bij enkelen van hen peilden wij naar hun meest markante herinneringen.
Vijf maal was Eddy Merckx te gast in Koolskamp. Wij stelden met plezier ons huis ter beschikking
Levende encyclopedie
Jan David is de ere-ondervoorzitter van het comité. Hij is een levende encyclopedie van de koers. Jan schreef overigens mee aan het boek rond de geschiedenis van de koers. Zijn mooiste herinneringen dateren uit de Merckx-periode. “Vijf maal was Eddy Merckx hier te gast en wij stelden met alle plezier ons huis ter beschikking om hem toe te laten in goede omstandigheden zich om te kleden voor de koers. Dit was overigens in de jaren dat wij als comité nog geen infrastructuur ter beschikking van de renners moesten stellen. Tientallen gezinnen ontvingen renners die zich ten huize konden omkleden. Merckx was doorgaans onze dankbare gast. Af en toe hielden wij nog contact en vier jaar gelden ontmoetten wij hem in het museum van de Ronde van Vlaanderen.”
Als kind naar de koers
Roland Devos heeft heel wat mooie herinneringen aan de koers. “Mijn roots liggen in Koolskamp, waar mijn vader en generaties voor hem woonden. De familie heeft hier zijn wortels, teruggaand tot 1700. Mijn oudste broer, Frans zaliger, was lid van het feestcomité en gaf les aan de gemeenteschool. Als klein manneke mocht ik met vader al mee naar deze indrukwekkende gebeurtenis die Koolskamp Koers voor mij was. Ik was onder de indruk van de grote publieke belangstelling ter hoogte van het Handelshuis. Toen men mij in 1979 vroeg om tot het bestuur toe te treden, was ik fier en vereerd. Vanaf dan herinner ik mij de legendarische bestuursvergaderingen in de keuken van Mariette Jodts in het Handelshuis. De hoofdrolspelers met hun opmerkelijke tussenkomsten waren Meester Alfé, Jozef Vandekerckhove en Jacques De Cauter. Meermaals moet Wilfried De Jonghe tussenkomen om hen in te tomen. Zo heftig werd er gediscussieerd. Bij mijn eerste vergadering dacht ik dat ik bij een bende ruziemakers was terechtgekomen, maar niets is minder waar. Het comité is een hechte vriendengroep. In een latere fase was is assistent voor Wilfried om de publiciteit te verzamelen. Nu nog is Koolskamp Koers mijn hoogdag.”
Opkijken naar de jeugd
Wilfried De Jonghe was decennia lang de bezielende secretaris van het organiserend comité. “Mijn mooiste moment in de rijke geschiedenis van Koolskamp Koers? Ah, er zijn er zo veel! Maar ik herinner me nog steeds levendig die winteravond in 1961. Raf De Jonghe, dé man van de koers, sprak mij toen aan om deel uit te maken van het bestuur van het Feest- en Sportcomité. Ik heb niet geaarzeld en meer dan dertig jaar ben ik het met volle overgave blijven volhouden. Zo rolde ik van de brousse in Congo in het koersgebeuren in Koolskamp. Ik bewaar eigenlijk een overvolle ton mooie momenten, zonder daarbij nostalgisch te doen. Ik ben vooral dankbaar voor de vele vrienden die ik mocht ontmoeten in en buiten de koers. Ik ben blij en dankbaar omdat er een nieuwe generatie voor de continuïteit zorgt. Ze hebben onze koers over de honderd jaar getild. Daar word ik stil van, omdat ik weet hoeveel inzet dit vraagt”, besluit icoon Wilfried met een knipoog naar de huidige bestuursleden onder leiding van voorzitter Paul Haspeslagh.
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier