Artuur Dumont (17) ziet een droom in vervulling gaan. De jongen uit Moorsele (Wevelgem) mag voor het eerst meetrainen met het nationale team powerchair hockey, maar om écht volwaardig lid te kunnen worden, heeft hij zijn eigen elektrische sportrolstoel nodig. Een stukje spitstechnologie dat liefst 15.000 euro kost. “Geld dat ik zelf niet heb, daarom organiseer ik een crowdfunding”, zegt hij.
Artuur Dumont, die samen met zijn ouders Thierry (53) en Trui Stubbe (49), broer Emiel (18) en zus Emma (21) in de Wevelgemse deelgemeente Moorsele woont, is zowat de definitie van positivisme.
De 17-jarige kerel lijdt aan cerebrale parese, een aandoening die veroorzaakt werd door zuurstoftekort bij de geboorte. “Ik liep toen ook een hersenbloeding op, waardoor ik aan gedeeltelijke hersenverlamming lijd.”
Dat zorgt ervoor dat Artuur spasmen heeft in zijn ledematen en die maar in beperkte mate kan gebruiken. “Met behulp van een looprekje kan ik wel een tiental meter stappen, maar eigenlijk heb ik mijn rolstoel zo goed als altijd nodig”, legt hij uit.
“De crowdfunding loopt best goed, iets wat ik niet had durven dromen”
“In 2012 kreeg ik een spierontspanner op ruggenmergniveau ingebouwd. Die zorgt ervoor dat ik zo goed als normaal kan functioneren en de spasmen onder controle kan houden.”
Voor Artuur is zijn situatie geen issue. “Het is deel van mijn leven, ik heb het nooit anders geweten. Ik maak er gewoon het beste van en kijk vooruit.”
Spectaculair
Artuur, die aan het Instituut Dominiek Savio het vijfde jaar Kantoor volgt, heeft in powerchair hockey zijn grote uitlaatklep gevonden. “Ik kwam ermee in contact dankzij een initiatie die ik op mijn elfde volgde. Ik was meteen verkocht. Die intensiteit, die snelheid…”
Powerchair hockey is in elk geval erg spectaculair. G-sportteams nemen het tegen elkaar op volgens de regels van de reguliere hockey, met dat verschil dat de spelers in een rolstoel zitten en de bal niet hoger dan 20 centimeter geschoten mag worden.
“En het gaat ook best snel”, zegt Artuur. “Op volle snelheid zoeven we aan vijftien kilometer per uur. Dan moet je best goed kijken waar je rijdt. Vaak is het millimeterwerk, maar een goeie actie afwerken, bezorgt me een kick.”
De Moorselenaar maakt deel uit van Gidos, de G-sportvereniging van Dominiek Savio. “Elke vrijdagavond trainen we met ons hockeyteam en we treden ook aan in de tweede klasse. Enkele keren per jaar staat er een wedstrijd tegen andere Vlaamse ploegen op de agenda. Telkens een topmoment.”
En Artuur gooit stilaan hoge ogen in zijn geliefkoosde sport. Recent werd hij opgeroepen om mee te trainen met de nationale selectie. “Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het berichtje van bondscoach An Vanheusden las. De afgelopen twee jaar mocht ik al twee trainingskampen in Brasschaat afwerken, maar dit is toch nog van een ander niveau: trainen met de nationale ploeg die naar het Europees kampioenschap van 2022 trok.”
Op zoek naar 15.000 euro
Tot nu toe gebruikt Artuur een aangepaste rolstoel van Dominiek Savio, maar hij wil niet langer afhankelijk zijn van anderen om zijn ambities waar te maken. “De rolstoel van mijn school is niet op mijn maat gemaakt en ik wil hem ook niet beschadigen. Als ik op een hoger niveau wil spelen, heb ik gewoon een eigen sportrolstoel nodig.”
Maar die is allesbehalve goedkoop. “Die kost 15.000 euro, een bedrag dat we bij ons thuis niet zomaar op tafel kunnen leggen. Maar toch wil ik er alles aan doen om de aangepaste rolstoel in huis te halen.”
Daarom blies Artuur eigenhandig een crowdfundingsactie in het leven. “Zonder al te grote verwachtingen, ik kon maar proberen”, glimlacht hij. “Maar het loopt best goed, iets wat ik niet had durven dromen.”
Anderhalve week na de start staat er al ruim 5.400 euro op de teller. “Ik heb er goeie hoop op dat ik die 15.000 euro bij elkaar zal krijgen. Voor mijn eerste training met de nationale ploeg – op zaterdag 18 maart – zal ik de rolstoel van school nog gebruiken, waar ik erg dankbaar voor ben. Sowieso wil ik het op het hoogste niveau maken. Door met beter materiaal te kunnen werken en te trainen tussen de beste spelers, kan ik mijn niveau alleen maar opkrikken.”
Artuur droomt al stiekem van Europese en wereldkampioenschappen. “Dat zou fantastisch zijn”, glundert hij. “Volgend jaar vindt het EK powerchair hockey plaats in Denemarken. Wie weet kan ik daar al deel van uitmaken.”
Artuur steunen? Klik hier.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier