Maud Catry is een naam in het volleybal. Mede door haar mama, Marijke Seynhave, kreeg ze de volleybalmicrobe te pakken. “Ik kan niet wennen aan eentonig leven, ik ben een duizendpoot”, klinkt het.
De geslaagde carrière van de uitgeweken 30-jarige Kortrijkse begon bij het toenmalige Tonido Heule. Nadat Heule werd opgedoekt, verzeilde Maud Catry bij Wevelgem.
“Punt achter carrière?”
“Daarna ging het richting Waregem”, vult de inwoonster van Oostakker aan. “Waregem deed toen haar ding in de hoogste reeks, maar ook die ploeg hield het niet lang vol. Dus verhuisde ik voor zes seizoenen naar VDK Gent. Ik mocht er een titel vieren en liep er een ereronde met de beker. Met het winnen van drie supercups mocht ik tevreden terugblikken op mijn Gentse periode.”
“Aangemoedigd door trainer Stijn Morand trok ik voor drie jaar naar de Parijse club Saint Cloud. Ik mocht er toen voor het eerst proeven van een profbestaan. Maar na verloop van tijd kreeg ik het toch op mijn heupen. Ik ben nu eenmaal een duizendpoot, ik kon niet wennen aan het eentonige leven. Dus kwam ik terug naar België. Eerst bij Michelbeke, daarna opnieuw bij Gent. Waar ik volgend seizoen aan de slag ben, is nog onduidelijk. Het is mogelijk dat ik een punt zet achter mijn carrière. Davo ervoer ik altijd als een warme familieclub. Vooral Bruno Stragier was er de stuwende kracht die zich met veel liefde en goesting inzette voor de jeugd .” (Fonzie)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
